اساسا داده (Data) همه‌چیزِ یک کسب‌و‌کار است. از یک فروشگاه آنلاین خیلی ریز گرفته تا کسب‌و‌کار خیلی بزرگ و از دست‌رفتن داده یعنی فنا رفتن کسب‌و‌کار و حرکت به جزیره‌ای خاص. یکی از بهترین راهکارها برای بازگشت به شرایط قبلی داشتن بک‌آپ از داده‌ها است.
راهکار و روش‌های مختلفی برای گرفتن بکاپ وجود دارد، یکی از این روش‌ها استفاده از استراتژی 3-2-1 بکاپ است و در این نوشتار به آن پرداخته می‌شود.
چند سال قبل دیتای یکی از سرورهایی که داشتیم از بین رفت. یکی از بچه‌ها گفت که بکاپ داریم و خوشحال رفتیم برای ریستور که از قضا سرکنگبین صفرا فزود؛ بکاپ روی خود سرور بود. آنجا هیچ پلن بک‌آپی نبود و همه‌ی ما ازین دست کارها را زیاد انجام داده‌ایم و می‌دهیم.
استراتژی 3-2-1 (سه - دو - یک) بکاپ تا حد خیلی خوبی این مسائل را حل می‌کند.
در ادامه هم برای سادگی فرض کنید، ما یک دیتابیس داریم که هر ساعت از کل آن بک‌آپ می‌گیریم.
باید همیشه سه/۳ نسخه از داده وجود داشته باشد. یک نسخه که دیتای اصلی است. دو نسخه دیگر هم باید بک‌آپ داشته باشیم.
فرض کنید دیتابیس ما روی یک ماشین مجازی (VM) است و بک‌آپ اول و دوم را روی دو ماشین‌های مجازی (VM) مختلف منتقل می‌کنیم.
اما در اینجا فقط یک نوع مدیا استفاده کرده‌ایم. استراتژی 3-2-1 می‌گوید که باید حتما از دو/۲ نوع مدیای مختلف استفاده کنیم.
مثلا یک بک‌آپ روی ماشین مجازی (VM) دیگر باشد و بک‌آپ بعدی روی S3 (آبجکت‌استوریج).
تا اینجا سه/۳ نسخه از دیتا داریم، در دو/۲ نوع استوریج مختلف ذخیره شده است. اما اگر همه‌ی این بک‌آپ‌ها در داخل یک دیتاسنتر باشد و دیتاسنتر آتش گرفت (مثل آتش‌سوزی OVH) باز هم ممکن است کل داده از بین می‌رود و آن لحظه است که فوقع ما وقع. اصطلاحا یک/۱ بک‌آپ باید offsite باشد.
پس حتما یک/۱ نسخه از دیتا باید خارج از محل بقیه‌ی بک‌آپ‌ها نگهداری شود.
