دو قطبی های جامعه:
محور دوقطبی های جامعه ما شرع و عرف است.
در این اختلاف ما نباید از شرع پایین بیاییم.
اجرا و واقعیت را چه کنیم؟ سعی میکنیم اما جاهایی که نقطه مشترک پیدا نمیشود، خط قرمز ما شرع است.
امام علی(ع) هم از یک طرف با بعضی از مردم میجنگد( ناکثین و قاسطین و مارقین) و از یک طرف هم دنبال همراه کردن مردم است.
پس محوریتش مردم نیست، محور حق است، اما مردم کمک کننده به حق هستند و تا نباشند حق اجرا نمیشود.
مسئله امنیتی میدان را عوض میکند:
ما عرف دستکاری شده داریم.
شهر بدون کلانتر باعث میشود بعضی جرأت کنند همه خط قرمز ها را رد کنند.
تجربه جریمه ها نشان میدهد که اثر داشته است.
ناامنی اجازه توسعه را نمیدهد. ما یکسری مشکلات ساختاری داریم که جمهوری اسلامی هم موافق است انجام شود. اما عدم امنیت و شانتاژ اپوزیسون این اجازه را نمیدهد.
بهار و تابستان حساس:
عمق و گستردگی بی حجابی درحال رشد است.
مکشفه ها به کشف حجاب اکتفا نمی‌کنند و به سوی برهنگی پیش میروند. پس نمیشود قانون گذاری را عقب انداخت.
مشکلات ساختاری و داخلی:
مشکل دموکراسی و بروکراسی هم منجر به سیاست شتر گاو پلنگ میشود و ایده وحدت گونه ای اجرا نمیشود.
پیچیدگی امور اجتماعی و فرهنگی را درک کنیم:
به مباحث فرهنگی یک جانبه نمیشود نگاه کرد.
ما نگاه تربیتی و فرهنگی داریم اما مسئله بی حجابی ترکیبی از امنیتی و فرهنگی و تربیتی است.
