سلام من امیرحسین زارعی هستم ، هفده سالمه و این اولین پست من توی ویرگول.
می خوام براتون از آغاز مسیری بگم که ادامه دار خواهد بود، پایتون. احتمالا تا الآن کلمه پایتون به گوش تون خورده باشه. پایتون یه زبان برنامه نویسی. به عنوان کسی که دو، سه ماه باهاش سر و کله زده برای افرادی که میخوان مسیر کد نویسی و برنامه نویسی رو شروع کنن توصیه میکنم.
برم سراغ جریان خودم، من وقتی که پایه ی نهم بودم برای اولین بار پایتون رو شنیدم و هیچ ایده و نظری در موردش نداشتم. همین طور گذشت و گذشت تا شدم دهم و رفتم رشته ی ریاضی. اول سال معلم ها معمولا ازمون می پرسیدن چرا اومدید رشته ریاضی؟ چه رشته ای می خوایید توی دانشگاه بخونید؟
یکی از پر تکرار ترین جواب ها رشته ی کامپیوتر بود. من اون موقع از کامپیوتر تنهایی چیزی که می دونستم ورد و پاور پوینت بود اونم در این حد که بتونم باهاش کارای مدرسه م رو راه بندازم. (معلم تحقیقی چیزی بده یا بگه که فلان درس رو ارائه بدید که با پاورپوینت انجام میدادم)
یکی از دوستانم به اسم امیرحسین عسکری که هم سن منه وقتی که کلاس نهم و دهم بودیم توی مدرسه کلاس پایتون برگزار می کرد. اون موقع من کلاساش رو نرفتم ولی ازش پرسیدم که چطوری می تونم پایتون یاد بگیرم؟ اونم بهم گفت که سایت های سبز لرن و تاپ لرن دوره های خوبی دارن که می تونی از اونا استفاده کنی.
رفتم توی سایت سبز لرن و دیدم که دوره ی کامل و خوبی داره و در یک اقدام جوگیرانه رفتم و 3، 4 تا فصل رو کامل دانلود کردم. با فصل صفرم سبز لرن شروع کردمو و هر چند وقت یه بار یه ویدیو میدمو بعد از یه مدتی دیگه ادامه ندادم. تا اونجایی که من دیدم اصلا اون مطلب اصلی شروع نشده بود اما یه سری چیزای جالبی رو به صورت کلا در مورد برنامه نویسی توضیح میداد.
نکته قابل توجه اینجاست که چون اون موقع درکی از این محیط نداشتم و رغبت آنچنایی هم نداشتم با این حاشیه رفتن های اون دوره من رو تا حدودی زده کرد. مثل اون غذایی که نخوردی و میگی بدت میاد. من حتی پایتون رو هم نصب نکرده بودم و فکر میکردم خوشم نمیاد ازش.
باز هم بعد از مدتی یه بنده خدایی روبیکمپ رو به ما معرفی کردن. بعد از مرارت های فراوان بنده در روبیکمپ پذیرفته شدم و... وقتی که این دوره ما تموم شه در مورد اون مسیر قبولی هم پست خواهم گذاشت.
ما توی روبیکمپ یک ترم کد نویسی رو گذروندیم. معلم ما بصیرا بود که 19 سالشه و توی دانشگاه تبریز داره کامپیوتر می خونه.
چند تا چیز باعث شد که من از پایتون خوشم بیاد: (ترتیب بر اساس چیز خاصی نیست)
1. شروع خوب و مناسب، ما اولین جلسه مون توی IDLE پایتون رفتیم سراغ کتابخانه ترتل و رسم شکل. که یادمه اولین تکلیف مون رسم یه هشت ضلعی بود. این که بتونی حاصل زحمت هر چقدر کمی رو که کشیدی ببینی باعث میشه که توی اون مسیر تداوم داشته باشی.
2. مدرس خوب، مثل هر چیزی دیگه ای معلم خیلی شرطه. شور و اشتیاقی که موقع تدریس هست، حوصله ای که به خرج میده و از همه مهمتر هدفش از تدریس چیه.
3. تمرینات، برای اینکه توی مبحثی به خوبی تسلط پیدا کنیم نیازمند تمرینیم. داشتن تمرین در سطح های مختلف و تمرین های تحقیقی که باعث تقویت مهارت سرچ زدن مون میشدن. یکی از نکات مهم قابل اشاره تمرین ها ددلاین داشتن اوناس که باعث میشه پشت گوش نندازی.
4. کلاس های رفع اشکال، ما توی این کلاس ها بیشتر با هم حرف میزدیم چون یه فرصتی بود که بتونیم با هم بیشتر آشنا بشیم اما موقعی که کسی مشکلی داشت با هم حلش می کردیم و اگه نمی دونستیم در موردش سرچ می کردیم و با هم به نتیجه می رسیدیم. در طول کلاس های رفع اشکال به این ایمان آوردیم که به انگلیسی سرچ کردن خیلی از فارسی بهتره.
5. ترتیب دروس، ترتیب دروس یه جا هایی نسبت به بقیه متفاوت بود که ما بتونیم کارای مختلفی رو انجام بدیم. این که اول از همه با کتابخانه ترتل تا حدودی آشنا شدیم برام جالب بود. دومی هم این که لیست ها و اسلایسینگ رو اون اواخر گفتن برام جالب بود.
6. همکلاسی، این که توی جمعی باشی و با هم یک مسیر طی بکنین خیلی خوبه.
7. امتحان پایان ترم، من با این امتحان فهمیدم که واقعا کارم درسته و می تونم جدی تر ادامه ش بدم.
الآن که من این رو نوشتم، ما توی روبیکمپ انتخاب رشته ها مون رو کردیم و من قراره مسیر دیگه ای رو در بر بگیرم اما این چند مدته انقدر روی من تاثیر داشت که می خوام شخصا پیگیریش کنم.
اگه تا اینجا خوندید و با من همراه بودید این قلب تقدیم به شما
