روش جوشکاری شامل این می باشد که مواد چه ویژگی هایی دارند و اینکه پارامتر های تاثیر گذار بر فرآیند جوشکاری کدامند؟ به این ترتیب می توانید از کیفیت قطعات اطمینان کسب کنید و برای اینکه بتوانید قطعه ای را به درستی کنترل کنید روش مناسبی می باشد. نحوه جوشکاری، نوع طراحی آن و اینکه از چه آزمایش هایی برای کنترل کیفیت استفاده می شود در این روش مورد تایید قرار می گیرند و برای آن حتی استاندارد هایی تعین می شوند. در این مقاله می خواهیم در مورد جوشکاری wps، مشخصات و نحوه اتصال قطعات به یکدیگر با شما صحبت کنیم پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
محتویات WPS:
هر جوشکاری WPS بر حسب نوع عملیاتی که در جوشکاری انجام می شوند به اطلاعاتی برای انجام روش های جوشکاری نیازمند است. وجود این اطلاعات به جوشکار این امکان را می دهد که تمامی فاکتور های اساسی را برای انجام عملیات جوشکاری مورد بررسی قرار دهد و آن ها را تنظیم نماید. بازرس جوش با توجه به اطلاعاتی که در جوشکاری WPS درج شده اند به صلاحیت فرد جوشکار برای انجام عملیات جوشکاری پی می برد و می تواند بر روی عملیات جوشکاری نظارت کافی را داشته باشد.
اطلاعاتی که در جوشکاری WPS بررسی می شوند شامل موارد زیر می شوند:
استانداردی که استفاده می شود.
نوع انجام دادن عملیات جوشکاری
اطاعات در رابطه با فلز پایه که شامل جنس، ضخامت، قطر و سایر اطلاعات در مورد فلز پایه می باشد.
نوع فلز پر کننده یا الکترود ها
نحوه وضعیت جوشکاری که به حالت تخت، افقی و یا سایر حالت ها می باشد.
میزان پیشگرم و دمای بین پاسی
نوع انجام دادن عملیات حرارتی بعد از فرآیند جوشکاری
نحوه اتصال که می تواند به صورت زاویه شیار، گپ، روت فیس و غیره می باشد.
تکنیک های جوشکاری
پارامتر های الکتریکی که شامل نوع جریان و قطبیت، میزان آمپراژ و غیره می باشد.
نوع گاز های محافظ اگر مورد استفاده قرارگیرند.
مشخصات روش جوشکاری:
مشخصات روش جوشکاری جهت تعیین کردن فاکتور های قطعات، الکترود ها و یا سیم جوش های مصرفی، عملیات جوشکاری، تنظیم نمودن دستگاه و غیره می باشد که توسط استاندارد های AWS D1.1 و ASME IX می توان درستی آن را تایید نمود. برای اینکه بتوانید مشخصات روش جوشکاری را به درستی رعایت کرده و انجام دهید باید طبق استاندارد ASME IX پیش بروید. مواردی همچون مشخصات اولیه روش جوشکاری، اتصالات، فلزات پایه، سیم جوش ها، وضعیت جوشکاری، پیش گرمایش، عملیات حرارتی بعد از انجام جوشکاری، گاز، مشخصات الکتریکی، تکنیک و روش کار را می توان جزو مشخصات روش جوشکاری در نظر گرفت که باید طبق استاندارد ها پیش بروند.
دلیل تنظیم کردن مشخصات روش جوشکاری WPS این است که بتوان به وسیله آن تمامی جزئیات عملیات جوشکاری قطعات و یا مواد را تعیین نمود. کارخانه هایی وجود دارند که برای اینکه چیزی را تولید کنند برای آن یک گواهی کیفیت را تنظیم می نمایند و به این ترتیب شرایطی را فراهم می کنند که بتوان مشخصات را به وسیله آن ها چک نموده و یا تایید کنند، به این ترتیب می توانند روش جوشکاری را به وسیله آن کنترل کنند.
مشخصات اولیه روش جوشکاری:
در سر برگ جوشکاری wps باید موارد زیر رعایت شوند:
نام پروژه
تاریخ تنظیم پروژه
شماره
شماره بازبینی
تاریخ بازبینی
فرآیند جوشکاری
نحوه جوشکاری که به صورت دستی، نیمه اتوماتیک و تمام اتوماتیک انجام می شوند.
کد گزارش برای اینکه روش جوشکاری با چه نوع کیفیتی انجام می شود.
طرح اتصال (joint):
ویزگی های طرح اتصالی که روش جوشکاری برای آن تعیین شده است عبارتند از نوع اتصال، نوع پخ، اندازه پخ و نوع زاویه آن و نوع فرآیندی که به کمک آن عملیات پخ زنی نجام می شود که در این بخش جوشکاری WPS بیان می شود.
مشخصات طرح اتصال شامل موارد زیر می شوند:
پشت بند: با توجه به اینکه طراح چه صلاح بداند در برخی مواقع از پشت بند در جوشکاری استفاده می کند. به دلیل اجتناب از اکسید شدن پشت ریشه جوش، نریختن ریزش مذاب از ریشه جوش، سرعت انجماد را افزایش یا کاهش می دهد و مطمئن شدن از اینکه بخش پشتی جوش خالی نباشد و زبر شده باشد.
نوع و جنس مواد پشت بند: اگ قطعه ای که به پشت بند نیاز داشته باشد باید نوع آن تعیین شود و اگر از گاز و یا پودر برای پشتی بهره گیری شود باید حتما نوع آن تعیین شود.
مطالب اضافی: در این بخش هر نوع مطالب اضافی مانند روش آماده سازی، تمیز کردن و غیره بیان می شود. هم چنین تعداد و ترتیب پاس ها نیز باید تعیین شود که بر روی پروفیل جوش باید مشخص می شود.
فلزات پایه:
نوع؛ ترکیب و اینکه از چه جنسی برای فلزات استفاده می شود در جوشکاری WPS بسیار مهم می باشند که در این بخش مطرح می شود و این بخش موجب تاثیر گذاشتن بر روی سایر بخش هایی هم چون نوع فرآیندها، الکترودها و طرز انجام عملیات جوشکاری و غیره می شود. این فلزات شامل موارد زیر می باشند:
عدد مشخصه P: فلزات پایه با عدد P تعیین می شوند و بر حسب ترکیب آلیاژ، جوش پذیری و خصوصیات مکانیکی که دارند تقسیم بندی می شوند.
میزان ضخامت: ضخامت قطعه مورد نظر که برای جوشکاری به کار می رود در این بخش مطرح می شود که برای کاهش تعداد WPS باید محدوده ضخامت آن تعیین گردد.
میزان قطر لوله: اگر بخواهید قطعه اتصال لوله را جوشکاری نمایید نه تنها ضخامت آن، قطر داخلی و خارجی لوله و هم چنین میزان قطر مجاز را هم باید تعیین نمایید.
موارد دیگر که به فلزات پایه ارتباط دارند باید بررسی شوند، مانند استاندارد های فلزات پایه ، برند یا شماره تجاری.
نتیجه گیری:
مشخصات روش جوشکاری باید بر حسب نوع نیازی که شخص سازنده دارد و با توجه به اینکه مشاور تایید می دهد یا خیر؟ تعیین شود. طراحی WPS فاکتور های قطعات، الکترود و سیم جوش مصرفی، نوع فرآیند جوشکاری و تنظیمات دستگاه و سایر موارد را شامل می شود که باید با استاندارد های بیان شده در این مقاله تایید شده باشند. بنابراین با انجام جوشکاری WPS تمام اهداف مورد نیاز برآورده و تامین می شوند.
