فولادهای کم آلیاژ خانواده ای از فولادها هستند که مشخصه آنها کمتر از ۸ درصد اجزای آلیاژی در ساختار آنهاست. این عناصر آلیاژی عبارتند از منگنز (Mn)، نیکل (Ni)، کروم (Cr)، مولیبدن (Mo)، وانادیم (V)، سیلیکون (Si) و بور (B). افزودن این عناصر، کیفیت های فیزیکی و شیمیایی خاصی را به فولاد می بخشد و آن را از نظر چقرمگی، پایداری و مقاومت در برابر تنش، خوردگی و دماهای شدید متمایز می‌کند.
چقرمگی افزایش یافته: تغییرات ریزساختاری ناشی از عناصر آلیاژی منجر به یک ماتریس فولادی تصفیه شده و تقویت شده می شود. این چقرمگی بهبود یافته LAS را به یک انتخاب عالی برای برنامه های کاربردی تبدیل می کند.
مقاومت در برابر خوردگی: فولاد کم آلیاژ علیرغم اینکه دارای اجزای آلیاژی کمتری است، مقاومت در برابر خوردگی استثنایی از خود نشان می دهد. این ویژگی برای صنایعی که قرار گرفتن در معرض محیط های خشن معمول است بسیار مهم است.
نسبت استحکام به وزن بالا: LAS تعادل مطلوبی بین استحکام و وزن ارائه می‌دهد و برای کاربردهایی که به استحکام متوسط به بالا و چقرمگی عالی نیاز دارند، مطلوب است. مقاومت در برابر حرارت: فولاد کم آلیاژ می تواند دمای بالا را تحمل کند و برای استفاده در محیط های با دمای بالا مناسب است.
منبع: آهن جهان عرفان
