شمش ها قطعاتی مستطیل شکل هستند که طول هر شاخه آن ها حداکثر 2 متر می باشد، قالب گیری و شکل ظاهری شمش ها باعث سهولت در حمل و نقل آن هاست. شمش ها معمولا در کارگاه های کوچک تولید می شوند. شمش ها به جز در موارد محدود، کاربرد مستقیم صنعتی ندارند.
شمش ها را بر اساس شکل مقطع و اندازه می توان به سه نوع تقسیم کرد:
بیلت یا شمشال، طول بیشتری نسبت به شمش دارد و سطحی دایره شکل یا مربعی با عرضی کمتر از 15 سانتی متر و سطح مقطع کوچک تر از 230 سانتی متر مربع دارد. بیلت از طریق ریخته گری مستقیم، اکستروژن و یا از طریق نورد شمش به دست می‌آید. از بیلت بیشتر برای تولید میلگرد و سیم استفاده می شود.
شمش بلوم
شمش بلوم یا شمشه در واقع همان بیلت است ولی با ابعاد بزرگ تر، با عرض بیش از 15 سانتی متر یا به عبارتی سطح مقطع بزرگ تر از 230 سانتی متر مربع است به همین دلیل معمولا شمش بلوم و شمش بیلت در یک دسته قرار می گیرند. عمده مصارف شمش بلوم برای ساخت ریل، سپری، ناودانی، قوطی، تیرآهن و غیره می باشد.
تفاوت شمش بیلت و بلوم در تعریف آن هاست. بیلت و بلوم هر دو از انواع شمش های فولادی هستند و تنها در ابعاد و موارد کاربرد با هم تفاوت دارند.
در پاسخ باید گفت استفاده از مواد خام مانند سنگ آهن یا آهن آلات ضایعاتی در مقاومت نهایی انواع شمش فولادی اعم از شمش بیلت و شمش بلوم تاثیر گذار است. هم چنین میزان کربن مورد استفاده در تولید انواع شمش نیز یکی از فاکتور های مهم در مقاومت آن ها می باشد.
برای اطلاعات بیشتر درباره تفاوت های بیلت و بلوم به سایت آهن ملل با آدرس https://ahanmelal.com/blog/بیلت-و-بلوم-چیست-و-چه-کاربرد-هایی-دارد؟ مراجعه نمایید.
