آقای وزیر؛ لطفاً دست نگه دارید
وزیر آموزش و پرورش
دنبال ایجاد رشته روزنامه‌نگاری در متوسطه دوم هستیم چرا که دانش‌آموزان علاقه‌مند به این رشته و متقاضی آن هستند .
📷
احمد خواجه حسنی
صحرایی وزیر آموزش و پرورش، دیروز در برنامه زنده "پرسشگر" شبکه آموزش سیما منوّرالفکرانه اظهار داشتند؛ دنبال ایجاد رشته روزنامه‌نگاری در متوسطه دوم هستیم چرا که دانش‌آموزان علاقه‌مند به این رشته و متقاضی آن هستند .
به اغلب احتمال اشتباهی رخ داده و عنقریب، وزارت آ پ اصلاحیه ای هامش بر اظهارات وزیر منتشر خواهد کرد، یحتمل منظور وزیر رشته ی روابط عمومی بوده !
البته این که جامعه به ویژه جوانان و خاصه دانش آموزان تشنه ی آگاهی هستند ناگفته پیداست ، روزنامه نگاری هم البته چراغ راه تشنگان حقیقت است لیکن مادامی که ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین وظایف روزنامه‌نگاری که تأیید و بیان حقیقت از طریق تحقیق است جرم انگاری می شود روزنامه نگاری به سان آب شب مانده ای است که هر فردی از خوردن آن پرهیز می کند!
گویا جناب وزیر از بازداشت پر شمار روزنامه نگاران و احکام سنگین اینان هم چون فضای سنگینی که بر رسانه سایه افکنده بی اطلاع است ، در فضای سیاست زده ی رسانه ای فعلی وضعیت به گونه ای پیش رفته که روزنامه نگار را نه به دیده ی یک شهروند دل سوز،دردمند و مسئولیت پذیر بلکه در زمره ی یک مبارز سیاسی یا بهتر بگویم عنصر اپوزیسیون قلمداد می کنند و کار به جایی رسیده که پای بندی به اصول و حفظ رسالت روزنامه نگاری به نوعی در خلاف جهت آب شنا کردن تعبیر می شود، حال با این تفاسیر قرار است در کلاس های روزنامه نگاری ذیل نظام آموزشی متعصب، کدامین اصول و مبانی روزنامه نگاری را به دانش آموزان مشتاق آموزش دهند؟
آنان که آرمان خواهی ، مطالبه گری و انتقاد سازنده ی روزنامه نگاران به رویه های غلط را بر نمی تابند آیا به روزنامه نگاران به عنوان نگهبانی برای متعادل کردن قدرتِ دولت و پاسخگویی به شهروندان، اجازه فعالیت حرفه ای خواهند داد ؟
بی گفتگوست وقتی مسائل جامعه به صورت مزمن و درهم تنیده و چند وجهی در می‌آیند ، پرداختن به آن ها نیازمند شجاعت و صراحت است ، امروزه امّا توان نقادی روزنامه نگار در مواجهه با اشتباهات و خطاهای نظام حکمرانی به شدت کاهش یافته و با این که جهان زیست روزنامه نگارانه، قدرت زبانی و توان شنیدن و دیدن را بیشتر می‌کند؛ ولی جسارت نقادی و ابراز وجود را از روزنامه نگار سلب نموده اند که در نوع خود بحث دراز دامنی است...
جناب وزیر، در شرایط جامعه ی امروز دیگر نه روزنامه پاسبان اجتماع است نه دانشجو مؤذن جامعه، پس لطفاً دست نگه دارید و کار را از این که هست خراب تر نکنید.
قاعده ی مسلّط در حرفه روزنامه‌نگاری این است که روزنامه‌نگاران ترجیع بند را از سطح جامعه گرفته و از نارسایی ها و اشتباهات بنویسند و مصائب و معضلات را عنوان کنند و از همه مهم تر به توانمندی جامعه در فهم آنها اهتمام ورزند، مفروض بر اینکه اراده ای جدی برای راه اندازی رشته روزنامه نگاری در مقاطع تحصیلی موجودیت دارد ضروری است دولت به این مهم نائل گردد که روزنامه نگاری در این وادی نه بولتن تبلیغاتی دولت است و نه اپوزیسیون ، بنابراین بایسته می نماید با کاربست سازوکارهای دموکراتیک بسترهای لازم را برای حضور و فعالیت روزنامه نگاران فراهم نموده تا در ادامه نیز دانش آموزان با انگیزه مضاعف و اهـداف متعالی وارد عرصـه روزنامه نگاری شـوند و در فرآیند توسعه ایران بینوا سهم بسزایی داشته باشند.
