پی نوشت اول: عادت به سیاهنمایی ندارم کسانی که نوشته های منو دنبال میکنن میدونن همیشه توی نوشته هام امید موج میزنه اما اینبار میخوام یک موضوع مهم رو بگم تا شاید حداقل به درد چند نفر بخوره اگر هم نه حداقل بدونید من بهتون این اخطار رو قبل از اون اتفاق دادم.
پی نوشت دوم: شاید این نوشته رو پاک کنم ولی تا وقتی تکذیبش نکردم و نگفتم اشتباه کردم بدونید پای این حرف ها هستم.
جنگ شروع شده. ماه هاست جنگ شروع شده و در حال نزدیک شدن به آخرین حملات هستیم. فوق العاده نابرابر و فوق العاده ناجوانمردانه. روزهای سیاهی در پیش هست روزهایی که شاید از قحطی بعد از جنگ جهانی اول هم بدتر باشه. دوباره به سنت دهه ی شصت و هفتاد با داغ و درفش مردم کنترل خواهند شد و احتمالا چندین جوان پاکباز این مملکت و شاید چند جوان فریب خورده یا عصبانی از بین ما برن.
جنگ شروع شده و سرمایه ها در حال به باد رفتن هستن. سونامی ورشکستگی در راهه و اراده ای برای کنترلش نیست.
آشوب و هرج و مرج کشور رو فرا میگیره و ارزش پول ملی همچنان رو به زوال خواهد گذاشت.
نسل جدید تحریم ها به مدد سوییفت و FATF و معاهده ی پالرمو از نسل قبلی موثرتر و فلج کننده تر خواهد بود.
هیچوقت خودم رو نمیبخشم برای اینکه بیشتر تلاش نکردم. برای اینکه نتونستم مردم بیشتری رو متوجه اشتباه بکنم.
هیچوقت پیرمردها رو نمیبخشم که سواد خوندن اعداد و ارقام رو ندارن و اینطوری با سرنوشت یک نسل بازی میکنن.
و هیچوقت روباه رو نمیبخشم که اینطود با زندگی میلیون ها جوان هموطنش!! بازی کرد.
هرچند معتقدم هنوز راه فرار هست و امشب بهتر از فردا صبحه ولی اراده ای نمیبینم. پس تنها امیدم به خداست و او که دم مسیحایی داره او که وعده اش صادقه ولی تنهاست. شما رو به خدا تنهاش نذارید. تنها راه نجات از این مهلکه خطرناک که ممکنه به ده ها سال جنگ داخلی و درنهایت تجزیه ایران منجر بشه اینه که به فکر کشور باشیم. ممکنه مجبور باشیم مدتی با کم بسازیم ولی باور کنید راه دوم وحشتناک تر از گشنگی کشیدنه.
بدترین سناریویی که تا قبل از امشب تا سال 1400 متصور بودم افزایش قیمت دلار تا 7000 تومن بود اما الان حتی تا قحطی و پخش غذا توسط ارتش و سپاه هم ممکنه پیش بریم. از دولت قطع امید کردم و فقط چشمم به مردمه. روزهایی در پیشه که فیلتر تلگرام در مقابلش هیچی نیست.
