گچ یکی از پرمصرف ترین چسباننده ها در ملات های ساختمانی است. گچ ساختمانی از پختن سنگ گچ در دمای 180 درجه به دست می آید. هرچه سنگ گچ را بیشتر حرارت دهند آب بیشتری از دست می دهد. اگر این حرارت تا حدود 200 درجه باشد به گچ اندود تبدیل شده و اگر تا 300 درجه حرارت دهند تمام آب سنگ گچ بخار شده و سولفات کلسیم بدون آب یا انیدریت حاصل میشود.
گچ خالص رنگی سفید دارد و ناخالصی ها باعث تغییر رنگ آن میشود.
اگر گچ اندود را بیش از اندازه ورز دهیم به گچ کشته تبدیل میشود. گچ کشته گیرش آن کند است و فرصت کافی برای پرداخت آن وجود دارد. بنابراین برای سفید کاری در قشر رویه استفاده می شود.
افزودن خاک رس و آهک به گچ آنرا کندگیر کرده و برای مصرف اندود مناسب میسازد.
برای تندگیر کردن گچ، ملات آن را با آب گرم درست میکنند. همچنین اضافه کردن نمک طعام تا اندازه 2 درصد وزن گچ ملات را تندگیر و استفاده از بیشتر از 2 درصد نمک طعام، آنرا کندگیر خواهد کرد.
مقاومت فشاری 28 روزه گچ سخت شده 60 کیلوگرم بر مترمربع و مقاومت کششی و خمشی آن 25 کیلوگرم بر مترمربع خواهد بود.
