فحاشی در کودکان
استفاده از سخنان ناسزا یا زشت، تقریباً یک رفتار طبیعی ازنظر رشد و نمو برای کودکان در دوران کودکی میانه و اوایل نوجوانی است. برای این جوانان، فحش دادن اغلب نشانه زرنگ بودن است و به این معناست که آنها از اینکه کمی بد باشند نمیترسند. فحش برای تحت تأثیر قرار دادن دوستان مورداستفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند بخشی از روابط همسالان باشد. اغلب کودکان خردسال معنای کلماتی را که استفاده میکنند نمی‌دانند، اما به‌هرحال، آنها را زمانی که دیگران استفاده کرده‌اند شنیده‌اند. خوشبختانه به نظر می‌رسد این پدیده با بالغ شدن کودکان جذابیت خود را ازدست‌داده و فروکش میکند. بااین‌حال، تا آن زمان، جوانان اغلب از شوكه شدن والدین خود با سخنان فحاشی كه خارج از خانه آموخته‌اند خوشحال می‌شوند. (به خاطر داشته باشید که والدینی که در خانه از کلمات ناسزا استفاده میکنند، به فرزندان خود نیز همین کار را می‌آموزند و نباید از کودک خود تعجب کنند.) واضح است که گروه کوچک‌تری از کودکان «اصلاح‌ناپذیر» هستند که فحش می‌دهند. آنها علاوه بر بددهنی، ازنظر شخصی و اجتماعی مشکلات بسیاری دیگری نیز دارند. به گفته مشاوران این جوانان ممکن است بیشتر در معرض فحش و عصبانیت نسبت به افراد دیگر باشند (پدیده‌ای متفاوت از استفاده از چند فحش در زمان ناامیدی). هرگز نباید فحش و ناسزاگویی که متوجه شخص دیگری است را تحمل کرد.
راهکارهایی که والدین می‌توانند انجام دهند
در اینجا چند پیشنهاد برای کمک به شما در مدیریت مشکل فحش دادن وجود دارند:
قانونی را وضع کنید که «هیچ فحش و ناسزایی در خانه ما گفته نخواهد شد». به این معنا که تحت هیچ شرایطی ناسزاهایی را که خشمگینانه شخصی را هدف قرار داده است تحمل نکنید. اگر این اتفاق افتاد، برای متوقف کردن، کودک بلافاصله به اتاق خود منتقل شود. بددهنی جزئی در ناامیدی، تقریباً یک رفتار طبیعی انسان است. اگرچه شاید نامناسب باشد، اما در برخی خانواده‌ها امری عادی است. اگر این سبک شخصی شما باشد، برایتان دشوار خواهد بود که چیز دیگری را به کودک خود یاد دهید. هنگامی‌که کودک شما بددهنی میکند، باخشم و نفرین خود واکنش نشان ندهید. همچنین، شستن دهان کودک با صابون به‌وضوح، کاری نادرست و بی‌اثر است.üدر بعضی مواقع، ممکن است احساس کنید که کودک، برای تحریک شما از فحش استفاده میکند. در این موارد، نادیده گرفتن او ممکن است مؤثرترین استراتژی باشد. به کودک خود ابراز نارضایتی کنید و برای فحش ندادن به او پاداش دهید. نمودارهای ستاره‌ای و پول روش‌های مفیدی هستند. به‌عنوان‌مثال، از یک شیشه سکه استفاده کنید که وی بتواند در پایان دو هفته به دست آورد. برای هر روزی که در این مدت بددهنی نکرد، دو سکه اضافی در شیشه قرار می‌گیرد. اما هر بار که او فحش داد، سکهها برداشته می‌شوند. کودک شما به‌سرعت موضوع را درک میکند.
چرا بچه‌ها این کار را میکنند
کودکان خردسال غالباً بددهنی میکنند زیرا در حال کشف زبان هستند. آنها ممکن است یک کلمه جدید را شاید برای درک معنای آن آزمایش کنند. بعضی‌اوقات فحش دادن به‌طور تصادفی زمانی اتفاق می‌افتد که کودکان در حال یادگیری گفتن کلمات هستند. کودکان همچنین ممکن است در تلاش باشند احساسی مانند ناامیدی را بیان کنند. یا ممکن است آنها به‌سادگی این کلمه را بگویند زیرا به نظر خنده‌دار می‌آید یا همراه با نشان دادن واکنش است. همچنین ممکن است کودکان هنگام فحش دادن از دیگران تقلید کنند.
راهکارهای بلندمدت در مورد فحاشی کودکان
اگر خانواده شما قوانینی درباره فحش دادن دارد، وقتی فرزند شما از زبان غیرقابل‌قبول استفاده میکند، راحت‌تر می‌توان اشاره کرد. به‌عنوان‌مثال، ممکن است بگویید، «لطفاً از یک کلمه بهتر استفاده کنید» یا «ما از چنین کلماتی استفاده نمی‌کنیم». و اگر قوانین مربوط به فحش دادن برای بزرگ‌سالان و همچنین کودکان اعمال شود، برای کودکان کمتر گیج‌کننده است. اگر می‌خواهید فرزندانتان از فحش دادن اجتناب کنند، شما و دیگر بزرگ‌سالان در خانه خود نیز باید از آن اجتناب کنید.
وقتی متوجه شدید فرزندتان با عصبانیت یا ناامیدی مقابله میکند، ستایشش کنید. به‌عنوان‌مثال، اگر فرزندتان به شما گفت كه یكی از همبازیهایش از سخنان فحش برای اذیت كردن او استفاده میکند، كودك خود را به خاطر دور شدن از شرایط و استفاده نکردن از این واژه‌ها ستایش كنید.
ازآنچه کودک شما تماشا میکند، گوش می‌دهد و با آن بازی میکند، آگاه باشید. این به معنی نظارت و بررسی رتبه‌بندی در تلویزیون، فیلم و سایر مالتی مدیا و موسیقی است. همچنین داشتن یک تلویزیون و رایانه و سایر دستگاه‌ها در بخشی از خانه که می‌توانید آنها را به‌راحتی ببینید، ایده خوبی است.
فحش دادن برای جلب‌توجه
اگر کودک شما فحش می‌دهد، زیرا توجه شما را جلب میکند یا واکنش خوبی از شما میبیند، بهتر است مطمئن شوید که هیچ واکنشی نشان نمی‌دهید. از خندیدن یا عصبانی شدن خودداری کنید. آرام باشید و کلمه را نادیده بگیرید. وقتی کودک از زبان مؤدبانه استفاده میکند توجه و تمجید کنید.
فحش دادن از روی عصبانیت و ناامیدی
اگر بددهنی به دلیل عصبانیت یا ناامیدی است، می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا این احساسات را نام‌گذاری کند - به‌عنوان‌مثال، «می‌بینم که تو واقعاً عصبانی هستید / ناامید شده‌ای». همچنین برای کودک شما مهم است که بداند احساس این احساسات طبیعی و درست است. اما بهتر است کودک، احساسات خود را با استفاده از کلمات مناسب‌تر بیان کند.
با ناامیدی می‌توانید از طریق مراحلی برای مرتب‌سازی مشکلات برای فرزند خود صحبت کنید. به‌عنوان‌مثال، اگر اسباب‌بازی خود را گم‌کرده است، به او پیشنهاد کنید که در آخرین مکانی که بازی می‌کرده، سپس در اتاق‌خواب و غیره نگاه کند. می‌توانید راه‌های دیگری برای کنار آمدن با عصبانیت و ناامیدی به فرزند خود بیاموزید. این می‌تواند شامل شمردن تا 10، نفس کشیدن عمیق، یا صحبت کردن در مورد احساسات دشوار باشد. همچنین می‌توانید کودک خود را به استفاده از کلمات جایگزین که توهین‌آمیز نیستند تشویق کنید. به‌عنوان‌مثال، شما می‌توانید کلمه جسور یا حتی کلمات خنده‌داری را که شما و فرزندتان باهم می‌سازید پیشنهاد دهید.
چه موقع به دنبال راهنمایی اضافی باشید
به‌خودی‌خود فحش دادن نشانه اختلال عاطفی نیست. بااین‌حال، اگر مشکلات دیگری وجود داشته باشند – مانند دروغ گفتن مزمن، سرقت مزمن، یا مشکل در همسالان - بددهنی ممکن است نشانه دیگری از یک اختلال روانی یا اجتماعی باشد. در این شرایط، در مورد مشاوره (چه درمانی فردی و چه خانوادگی) با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید.
منبع:
