بیماری های پوستی در واقع شرایطی هستند که پوست شما را تحت تاثیر خود قرار می دهند. این بیماری ها ممکن است باعث بثورات پوستی، التهاب، خارش یا سایر تغییرات در پوست شوند. برخی از انواع بیماری های پوستی، ممکن است ناشی از ژنتیک باشند. این در حالی است که عوامل سبک زندگی هم باعث برخی دیگر از بیماری های پوستی می شوند.
درمان بیماری های پوستی، ممکن است شامل داروهای خوراکی و تزریقی، کرم ها یا پمادها و یا حتی تغییر در شیوه زندگی باشد.
چگونه می‌توانیم که انواع بیماری های پوستی را تشخیص دهیم؟ علائم امراض پوستی معمولا گیج‌کننده و مبهم هستند. با این حال ممکن است علائمی ساده، بدون خارش و التهاب های پوستی داشته باشند و یا اینکه به نحوی سبب سلب آرامش شما شوند. ظاهر پوست را تحت شعاع خود قرار دهند و مشکلات حاد و درونی دیگری برای سایر اعضای بدن ایجاد کنند.
بیماری پوستی تحت تاثیر عوامل های درونی و بیرونی پدید می آید. یافتن علت به وجود آمدن عارضه های پوستی بسیار مهم هست و نباید از آن چشم پوشی نمود. زیرا درمان سریع امراض پوستی سبب آسیب کمتر به پوست بدن و حتی اعضای داخلی می گردد.
عدم درمان بیماری های پوست و مو، میتواند سبب عود کردن بیماری و شاید حتی هرگز خوب نشدن آن شود. در این مقاله قصد داریم به بعضی از بیماری های پوستی بپردازیم تا شما با ظاهر انواع این امراض آشنا شوید.
اخطار: این مقاله صرفا جهت افزایش اطلاعات شما، در خصوص بیماری های پوستی می باشد. در صورتی که دچار این امراض شده اید، حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید و از درمان های خودسرانه خودداری نمایید!
فهرست مطالب
آلرژی، مواد های تحریک کننده پوست، شرایط ژنتیک و همچنین مشکلات سیستم ایمنی بدن که می‌توانند باعث ایجاد انواع بیماری پوستی شوند. در زیر به برخی از آن امراض و علل و شیوه ی درمان آن اشاره خواهیم نمود:
آلوپسی آره آتا (Alopecia) یک نوع بیماری پوستی است که باعث از دست دادن موها در روی پوست سر و در نقاط دیگر بدن می شود. ریزش مو توسط بیماری آلوپسی متفاوت است.
بیماری آلوپسی آره آتا معمولا به صورت لک های گرد، صاف، کوچک و یا بزرگ روی پوست سر ایجاد می شود و تا جایی که تمام موی سر (آلوپسی total) یا کل موهای بدن (آلوپسی universal) ریزش پیدا کند، پیشروی خواهند کرد.
آلوپسی آره آتا، بیماری غیر قابل پیش بینی و دوره ای می باشد که در هر زمان ممکن است مو مجددا شروع به رشد یا ریزش مجدد کند.
معمولا دوره بیماری پوستی آلوپسی آره آتا در هر فردی متفاوت است.
۱-بیماری پوستی آلوپسی آندروژنیک مردانه یا طاسی مردانه، در مردانی که از نظر ژنتیکی مستعد این شرایط هستند اتفاق می افتد و در واقع یک نوعی پاسخ فیزیولوژیکی بدن آنان به آندروژن ها یا همان هورمون مردانه میباشد که در نواحی مختلف جلو و اطراف و مرکز سر روی خواهد داد.
۲-آلوپسی آندروژنیک زنانه یا طاسی در زنان را گاهی آلوپسی آندروژنیک آدرنال هم می‌خوانند، چرا که در برخی از زنان به نوعی آندروژن غده فوق کلیه (آدرنال) ، بالا میباشد.
در این بیماری پوستی طرح مشخصی از آلوپسی مرکزی اسکالپ بدون فرورفتگی فرونتوتمپورال ظاهر می شود.
ولی در زنان کاهش مو در تمام سر بطور یکسان پدید می‌آید.
۳-آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقه‌ای یه نوع بیماری پوستی است که با آغاز سریع ریزش مو در یک منطقه کاملاً مشخص و معمولاً دوار تشخیص داده میشود.
اکثریت بیماران زیر 65 سال، سن دارند و هیچ شکل دیگری نیز به همراه نخواهد داشت. علت این مریضی پوستی، میتواند اختلال سیستم ایمنی بدن مانند کم خونی ایمنی، التهاب تیروئید، دیابت و غیره باشد.
۴-بیماری آلوپسی توتالیس یا طاسی مو کامل به ریزش تمام موهای سر گفته میشود. این بیماری دارای دوره های رشد و ریزش مو میباشد، هرچند که پروگنوز یا پیش درآمد رشد طولانی مدت مو در آن ضعیف است.
۵-آخرین نوع بیماری پوستی آلوپسی، یونیورسالیس یا طاسی سرتاسری به ریزش تمامی موهای بدن گفته میشود، که این بیماری بسیار نادر است.
علل بیماری:
از جمله عواملی هستند که باعث ریزش مو می شوند. پزشک پوست،با توجّه به تاریخچه ی بیماری و علائم بالینی و آزمایشات به وجود آنها پی خواهد برد .
برای درمان بیماری ریزش مو تا به حال دارویی که قطعا سبب درمان شود، مطرح نگردیده است. اما:
آکنه یک نوعی از تخلل است که بر روی غده‌های چربی که روی پوست و فولیکول مو تأثیر دارد. منافذ پوست و شیوع ضایعه که غالبا به عنوان یک نوعی از جوش شناخته می‌شوند، در پوست صورت، گردن، پشت (کمر)، قفسه ی سینه و شانه‌ها رخ می‌دهد. این بیماری پوستی به باکتری هایی که روی پوست افراد زندگی میکند اجازه می‌دهد تا در فولیکول‌ها رشد و نمو کرده و باعث ایجاد التهاب، تورم و حتی قرمزی ناحیه و درد شود.
برای اکثر مردم، بیماری آکنه با رسیدن به سن 30 تا 35 سالگی کاهش می‌یابد. اما ممکن است برخی از افراد هم در 40 و 50 سالگی عمر خود نیز همچنان با این نوع ضایعه دست و پنجه نرم کنند.
پزشکان تا به امروز نمیدانند که چه عواملی باعث ایجاد آکنه ها می‌شوند. اما این احتمال که چند عامل به این موضوع مرتبط هستند وجود دارد. افزایش هورمون هایی به نام آندروژنیک یا همان هورمون جنسی مردانه است. محققان پزشکی باور دارند که آکنه می تواند ارثی باشد . اما تخمین زده میشود که حدود 80 درصد از کل مردم بین سن 10 تا 30 سال، آکنه خواهند زد.
آکنه که یک نوع بیماری پوستی شایع است علائم زیر را دارا می باشد:
دکتر ممکن است برای درمان آکنه، داروهایی مثل مصرف قرص ها و یا استعمال پماد های موضعی را برای شما
تجویز کند. برخی از داروهای موضعی که بدون نسخه پزشک بر روی پوست اعمال می‌شوند شامل موارد زیر هستند:
نوع دیگر، داروهای تجویزی در نسخه هستند.
داروهای موضعی به اشکال مختلفی از جمله پماد ها و کرم ها، لوسیون های دارویی، صابون ها و موارد مشابه دیگر موجود هستند.
پسوریازیس یکی دیگر از بیماریهای پوستی است که از دسته بیماری های خود ایمنی مزمن می باشد. صدف باعث میشود که سلول‌های پوست سریع‌تر از حد نرمال رشد و تکثیر شوند. همین دلیل سبب میشود که پوست ملتهب شده و پولکی (فلس مانند) شود. برخی از درمان‌های خاصی می‌توانند پوست شما را بهبود بخشیده و یا شدت ایجاد دوباره بیماری را کم نماید. افرادی که پسوریازیس دارند، ممکن است به بیماری های دیگر یا مبتلا شوند و یا داشته باشند.
بیماری پوستی پسوریازیس چندان شایع نیست ولی افرادی که با آن درگیر هستند مشکلات زیادی را پیش رو خود دارند. پسوریازیس که با نام صدف پوستی هم شناخته میشود، یک نوع بیماری پوستی ناشی از سیستم خودایمنی بدن است. یعنی سیستم دفاعی بدن، به خودش حمله می کند. پسوریازیس یک نوع بیماری است که دایم در حال عود کردن و خاموش مجدد است.
سلول‌های مرده در این بیماری دائم در حال ریزش هستند و همچنین سلول‌های سالم جدید پوست جایگزین آنها می‌شوند. این یک فرآیند طبیعی در بدن هر انسان است اما با وجود پسوریازیس، دستورات ارسالی اشتباه به سلول های پوستی سبب تشدید این فرآیند پوست سازی می شود که نتیجه آن ایجاد لایه های پوستی جدید روی پوست های قدیمی تر است.
پسوریازیس یک نوع بیماری است که بیشترین عامل آن ژنتیک افراد و البته وضعیت روحی و استرسی است.
نکته: این بیماری پوستی ویروسی و مسری نیست که با تماس لمسی قابل انتقال باشد!
دلیل اصلی بیماری پوستی پسوریازیس به وراثت باز می‌گردد. یعنی از بدو تولد در ژن هر فرد مستعد وجود دارد، ولی بروز آن می تواند قطعی نباشد.
عوامل زیادی برای بروز این مشکل پوستی تاثیر گذار هستند که باید افراد مستعد و یا مبتلا از این موارد دوری کنند:
جز این موارد، بزرگترین عامل بروز و تشدید پسوریازیس می تواند سطح آرامش افراد و عوامل استرس زا باشد.
بیماری پوستی پسوریازیس باعث ایجاد لکه‌های پوستی ضخیم و قرمز میشود. به نحوی که بیمار در آن ناحیه احساس خارش و سوزش میکند. این لکه‌ها می تواند در هر جایی از بدن مثل: آرنج ها، زانو های دست و پا، پوست سر، پوست کمر، صورت، حتی کف دست و کف پا ظاهر شوند. این بیماری پوستی همچنین میتواند روی ناخن‌های دست و پا، آلت تناسلی و همچنین در داخل دهان نیز ایجاد شود.
روش تشخیص توسط هر پزشک متفاوت است. این بیماری پوستی اشکال مختلفی می تواند داشته باشد و با سایر هم خانواده های خود اشتباه گرفته شود. به همین سبب شاید نیاز به آزمایشات بیوپسی داشته باشد.
چند نوع درمان برای بیماری پسوریازیس (صدف پوستی) وجود دارد. پزشک دال بر اینکه این بیماری کدام ناحیه پوستی را تحت تاثیر قرار داده بهترین تصمیم را می گیرید.
برخی از درمان های رایج به شرح ذیل می باشد:
بیماری پوستی ویتیلیگو با پیدایش لکه هایی سفید رنگ روی پوست ظاهر می شود. این نوع بیماری شاید مناطق کمی را درگیر و یا بخش های زیادی از پوست بدن را مبتلا کند .ویتیلیگو یک نوع بیماری خود ایمنی پوستی است. این عارضه ار قدیم بوده و مورد توجه قرار گرفته است . پاپیروس های بدست امده از مصر باستان، حاکی از وجود این بیماری در بیش از 3000 سال قبل از میلاد مسیح می باشد. بقراط نیز در 400 سال پیش از میلاد مسیح جدایی از توضیح این بیماری، نظریه ای را مطرح کرد: درمان زود هنگام بیشترین پاسخ را خواهد داد و از تشدید آن در سالهای میانسالی کاسته می شود.
ویتیلیگو باعث از بین رفتن سلول های رنگ دانه ی پوست می شود. زمانی که ملانوسیت ها (بیشترین سازنده رنگ دانه های پوستی) مورد واکنش غیر عادی سیستم ایمنی بدن قرار میگیرند و از بین خواهند رفت.
به همین سبب در این نواحی شاهد بروز لکه های سفید و شیری رنگ خواهیم بود. در حالت کلی دو نوع ویتیلیگو داریم:
علت پیسی همچنان ناشناخته است! اما تحقیقات پزشکی و علمی نشان می‌دهند که ویتیلیگو ممکن است یک بیماری خود ایمنی (نقص سیستم ایمنی) باشد. بیماری پوستی ویتیلگو هم به مانند صدف، دچار حمله سلول های سازنده و ایمنی می شوند. اما مواردی هم ممکن است سبب ایجاد و یا تشدید این عارضه پوستی شود:
توجه نمایید: استرس یکی از بزرگترین عامل های ایجاد بیماری های پوستی و غیره است!
معمولا ایجاد لکه های شیری و سفید رنگ، نشان دهنده ی بروز بیماری پوستی ویتیلیگو می باشد. این عارضه ممکن است به صورت تقارنی بر روی اعضای جفت انسان، مثل دست، ساق پا، زانو، آرنج و یا حتی بر روی هر قسمتی از بدن و حتی پوست صورت ایجاد شود.
معمولا:
معمولا با مراجعه به پزشک و معاینه بالینی این بیماری قابل تشخیص است. همچنین ممکن است جدایی از معاینه پوستی، پزشک از سابقه این بیماری در والدین خود نیز جویا شود. در برخی شرایط هم نیاز به:
آزمایش حون برای تشخیص بیماری نقص سیستم ایمنی
ببوپسی پوست که نمونه به آزمایشگاه ارسال می شود و توسط میکروسکوپ آنالیز می شود.
معاینات چشم برای بررسی التهابات چشمی
بیشتر درمان‌های ویتیلیگو مربوط به سرکوب سیستم های ایمنی بدن مربوط می شود. همچنین با دارو های خوراکی و پماد های موضعی سرعت بیماری را کاهش داده و به رشد مجدد ملانوسیت پوست کمک می شود.
درمانی های معمول به این صورت است که پماد های حاوی کورتیکواستروئید یا مهارکننده کلسینورین تجویز می شود. اما در سال های گذشته استفاده از نور درمانی و همچنین پیوند پوست نیز شایع شده است.
اما نتیایج حاصله برای هر شخص متفاوت بوده است و همچنان تحقیقات گسترده در این بیماری ادامه دارد.
اِگزما Eczema اصطلاحا برای یک نوع از بیماری پوستی استفاده می شود که باعث التهاب و خارش شدید می باشد. اگزما یک نوع بیماری پوستی است که گاهی هم ریشه ژنتیکی دارد. در این بیماری، پوست بدن دچار خارش شدید، سوزش، التهاب و حتی قرمزی میشود. متاسفانه علت ایجاد بیماری اگزما نیز به طور قطعی مشخص نیست؛ ولی افرادی که سابقه آلرژی دارند بیشتر مستعدد آن هستند.
همه ی افراد و در هر سنی هم که باشند امکان ابتلا به اگزما را دارند؛ ولی سن شناخته شده این بیماری، بیشتر در ۵ سال اولیه از تولد می باشد. با این وجود نوع و شدت اگزما در افراد بزرگسال و کودکان متفاوت است.
طبق آمار های جهانی، 10 تا 20 درصد از نوزادان و در حدود 30% از بزرگسالان در جهان دچار اگزما می شوند.
علت دقیق اِگزما همچنان ناشناخته است! اما شواهد حاکی از آن است که با واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن، اگزما ایجاد می شود. علاوه بر آن، این نوع بیماری پوستی معمولاً در خانواده هایی که سابقه آلرژی و یا آسم دارند بیشتر مشاهده میشود. برای برخی از افراد نیز، تماس با مواد خشن و یا زبر ممکن است سبب ایجاد خارش پوستی شود. برای افراد دیگر نیز، گرمای بیش از اندازه و یا استفاده از موادی مانند صابون یا مواد شوینده، باعث شیوع بیماری می گردد.
علائم اگزما معمولا به حالات بالا می باشد. اما این نوع بیماری پوستی بیشتر با خارش های شدید در ناحیه ای از پوست بروز می کند. نواحی پشت زانو، دست و مچ دست شایع ترین نقاطی است که اگزما در آن گزارش شده است. معمولا افرادی که پوست تیره دارند متوجه روشن شدن پوست در ناحیه مبتلا به این بیماری می شوند و افرادی که پوست روشن دارند، تیره شده ناحیه و حتی قرمز شدن آن را تجربه خواهند کرد.
همچنین از علایم دیگر بیماری اگزما، خشکی توام با ترک های ریز در ناحیه پوست می باشد.
در واقع پزشک متخصص تنها با یک معاینه ساده، میتواند نوع بیماری پوستی اگزما را تشخیص دهد. در بعضی مواقع شاید نیاز به آزمایشات بالینی هم باشد.
درمان اگزما معمولا به شیوه های زیر است:
دارو های خوراکی و موضعی که بسته به نوع ، سن و یا شدت هر بیمار، برای آن تجویز خواهد شد.
توجه: به واسطه شستشویی بدن و پوست با صابون و شوینده های صنعتی، بهتر است بعد از هر استحمام، با کرم ها و یا روغن های مرطوب کننده، از خشک شدن پوست جلوگیری نمایید. این خشکی حاصله، چه در سرما و چه در گرما، میتواد سبب بروز بیماری های پوستی شود.
برجستگی‌ها و ورم‌های مایل به قرمز می‌توانند نشان‌دهنده وجود یکی از بیماریهای پوستی به نام کهیر باشند. وقتی این عارضه بیش از شش هفته طول بکشد، آن را مزمن می‌خوانند. کهیر میتواند بسیار ناراحت‌کننده باشد و با خواب و فعالیت طبیعی روزانه تداخل پیدا کند. قبل از طبقه‌بندی کهیر به عنوان ایدیوپاتیک، پزشک وجود آلرژی یا عفونت را بررسی میکند. حدود 75 درصد موارد کهیر، ایدیوپاتیک هستند. اما ظاهر شدن ناگهانی کهیر میتواند نشانه‌ای از واکنش آلرژیک باشد که منجر به شوک آنافیلاکسی میشود.
بر اساس آنچه که از آزمایش های متعدد و تحقیقات علمی معلوم است، کهیر یک نوعی حساسیت پوستی است و به دلایل متعددی بروز می کند. معمولا کهیر یک ضایعه ای سرخ رنگ و ملتهب است که با خارش همراه است. البته که میزان کم یا زیاد بودن خارش به نوع به وجود آمدن این بیماری بر روی پوست مرتبط است.
طبق آمار های جهانی، 20% از مردم دچار کهیر خواهند شد و این یعنی کهیر یک نوع بیماری شایع است.
معمولا به دو صورت عمده ایجاد می شود:
واکنش هایی که بدن و سیستم ایمنی ایجاد کهیر میکنند.
دلیل دوم پاسخ سیستم ایمنی به یک نوع عفونت، گزش حشرات، خوراکی های خاص و مواردی دیگر مثل پوشیدن لباس های تنگ.
علائم کهیر مزمن شامل موارد زیر است:
پزشک های متخصص پوست، با دیدن علائم متوجه ایجاد کهیر خواهند شد. اما برای ادامه درمان ممکن است آزمایشاتی برای تشخیص آلرژی و مشکلات عفونی خون تجویز شود.
اپیدرمولیز بولوزا یک نوع از بیماری های پوستی نادر است که باعث شکننده شدن و ایجاد تاول بر روی پوست میشود. این عارضه پوستی میتواند در هر جایی از بدن انسان ظاهر شود. در موارد شدید آن، حتی ممکن است تاول در داخل بدن انسان مانند نقاط: دهان، مری، روده، معده، مجاری هوا، مثانه و حتی در دستگاه تناسلی نیز ایجاد شود. هر فردی ممکن است به بیماری پروانه‌ای مبتلا شود. این بیماری مختص نژاد، جنسیت، سن خاصی نیست.
اکثر افرادی که مبتلا به این بیماری شده اند، یکنوع ژن جهش یافته از والدین به ارث برده اند. جهش ژنتیکی سبب میشود که بدن پروتئین هایی که سبب متصل و پیوستگی پوست می شود را تغییر دهد.پس فردی که به بیماری پروانه ای مبتلا شده است، یکی از این نوع پروتئین در بدن وی به درستی شکل نگرفته است. بنابراین لایه های پوستی، به شکل معمول خود به هم متصل نیستند و سبب ایجاد تاول و یا از هم گسیختگی آن میشود.
فرد مبتلا به بیماری (EB) دارای یک پوست بسیار شکننده است که با کمترین تحریک آسیب میبیند. حتی لطیف‌ترین نوع تماس و مالش میتواند باعث ایجاد تاول شود. علائم های بیماری متفاوت است، اما بیشترین توع آن عبارت است از:
بیماری پروانه ای در نقاط مخاطی به شکل زیر رخ می دهد:
برای تشخیص بیماری پوستی، پزشک یک نمونه کوچک از پوست را برداشته (بیوپسی) و آن را به آزمایشگاه برای تشخیص توسط میکروسکوپ ارسال میکند.
متاسفانه هیچ نوع درمانی برای بیماری پروانه‌ای تا به امروز وجود ندارد. اما راه هایی برای پیشگیری و یا کمتر شدن آن توسط پزشک متخصص ارائه می شود.
روزاسه یک نوع دیگری از بیماری پوستی مزمن است. قرمز شدن پوست (معمولاٌ در صورت) از علائم روزاسه است. این نوع بیماری میتواند باعث ایجاد مشکلات چشمی و در موارد پیشرفته تر باعث ضخیم شدن پوست شود.
در این مورد نیز پزشکان علت آن را نمیدانند! اما برخی از وراثتی بودن آن می گویند. در برخی از پژوهش ها این بیماری را ناشی از باز و گشاد شدن رگ ها دانسته اند که همین سبب سرخ و قرمز شدن پوست میشود.
روزاسه می تواند باعث قرمزی مکرر در پوست شود. همچنین این حالت میتواند در مرکزیت صورت مثل پیشانی، بینی، گونه و حتی چانه اتفاق بیوفتد. در بانوان ممکن است با استفاده از مواد آرایشی سوزش و قرمزی تشدید شود.
در نوع حاد سبب کلفت شدن پوست نیز می شود
با توجه به اینکه روزاسه تشخیص سختی دارد، باید توسط پزشک صورت بپذیرد. همچنین آزمایشاتی مبنی بر بیماری های پوستی مثل پسوریزیایس و اگزما انجام و یا پیشنهاد خواهد شد.
باز هم این بیماری تا به امروز درمان نداشته و تنها توسط پزشک، داروهایی برای کنترل، تثبیت و یا تسکین ارائه می شود.
نهمین بیماری در فهرست بیماریهای پوستی نویسنده وبلاگ، زگیل تناسلی (Genital Warts) نام دارد.
زگیل تناسلی یک نوع بیماری مقاربتی است که توسط ویروس ها ایجاد می شود. برخی از گونه‌های این ویروس‌ها گاهی اوقات باعث تغییر شکل سلول‌های آلوده می‌شوند که میتواند منجر به ظهور سرطان‌ها، به‌ویژه سرطان دهانه رحم شود. هر ساله در اروپا این سرطان تقریباً 15000 زن را مبتلا می کند و منجر به مرگ هزاران نفر می شود. ورود واکسن ها و روش های جدید غربالگری می تواند منجر به ریشه کنی آن شود.
کندیلوم که زگیل تناسلی نیز نامیده می شود، یک بیماری مقاربتی است که توسط ویروس ها ایجاد می شود. سویه های خاصی از این ویروس ها باعث ظهور سرطان ها، به ویژه سرطان دهانه رحم می شوند. اکثر افرادی که به ویروس های مسبب کندیلوم آلوده شده اند، بدون هیچ علامتی آن را از بین می برند. برخی علائم ایجاد می کنند و سپس ویروس را پس از درمان دفع می کنند. در نهایت، در برخی موارد، این ویروس ها بدون ایجاد ناراحتی بیشتر باقی می مانند.
آیا کوندیلوم و HPV یکی هستند؟
کندیلوم تناسلی چیست؟ کندیلوم تناسلی که به عنوان زگیل تناسلی نیز شناخته می شود، یک بیماری مقاربتی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. ده ها گونه از HPV وجود دارد که می تواند باعث زگیل و سایر بیماری ها شود.
زگیل تناسلی زگیل‌های کوچک و زگیل‌مانندی در ناحیه تناسلی، پرینه و مقعد هستند. آنها گاهی اوقات در دهان، مجرای ادرار، واژن یا روی دهانه رحم نیز وجود دارند. زگیل تناسلی گاهی چندین سال پس از آلودگی ظاهر می شود و همیشه با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست. هنگامی که آنها هستند، ممکن است صاف باشند، به شکل خروس برجسته، صورتی یا خاکستری رنگ. آنها گاهی اوقات باعث خارش یا خونریزی در طول رابطه جنسی می شوند.
اکثر افرادی که به ویروس های مسبب کندیلوم آلوده شده اند، بدون هیچ علامتی آن را از بین می برند. برخی علائم ایجاد می کنند و سپس ویروس را پس از درمان دفع می کنند. در نهایت، در برخی موارد، این ویروس ها بدون ایجاد ناراحتی بیشتر باقی می مانند.
در برخی بیماران، سویه‌های خاصی از این ویروس می‌توانند باعث ظهور سرطان‌های سلول‌های عفونی شوند: سرطان دهانه رحم، فرج، مقعد، رکتوم و گاهی اوقات آلت تناسلی یا گلو.
عفونت مداوم با این نوع ویروس باعث می شود که سلول های آلوده به سلول های به اصطلاح "پیش سرطانی" و سپس به سلول های سرطانی تبدیل شوند.
استعمال دخانیات، افزایش سن و قرص های ضد بارداری، ظاهر سرطان را از ضایعات ناشی از ویروس ها، به ویژه در مورد سرطان دهانه رحم، افزایش می دهد. این خطر همچنین در افرادی که سیستم ایمنی آنها ضعیف است (شیمی درمانی سرطان، گیرندگان پیوند، عفونت HIV/AIDS) افزایش می یابد.
در زنان باردار مبتلا به زگیل تناسلی، ممکن است در هنگام زایمان آلودگی کودک اتفاق بیفتد و باعث ایجاد زگیل در دهان نوزاد شود.
به نظر می‌رسد مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ویروس‌های پاپیلومای انسانی، مسئول زگیل تناسلی، می‌توانند عامل تعداد زیادی از سرطان‌های دهان و گلو باشند. به نظر می رسد این ویروس ها که در طول رابطه جنسی دهانی منتقل می شوند، عامل افزایش تعداد سرطان ها هستند، شاید در ارتباط با افزایش میانگین تعداد شرکای جنسی در طول زندگی.
هنوز مشخص نیست که آیا واکسن‌های موجود برای پیشگیری از سرطان‌های دهانه رحم مرتبط با HPV می‌توانند از سرطان‌های دهان و گلو نیز جلوگیری کنند.
در تصویر زیر نمایی انواع زگیل‌های تناسلی رو مشاهده خواهید کرد.
اخطار: ممکن است بر روی ناحیه تناسلی خود عارضه‌ای را مشاهده نمایید که زگیل تناسلی نباشد. پس بهترین روش تشخیص، مراجعه به پزشک متخصص میباشد.
عکس عارضه زگیل تناسلی:
در صورت وجود ضایعاتی که زگیل تناسلی را برمی انگیزد، پزشک آزمایش ها یا نمونه هایی را برای جستجوی ویروس پاپیلوم و تایید تشخیص خود انجام می دهد.
هدف از درمان زگیل تناسلی از بین بردن ضایعات قابل مشاهده است. این درمان ویروس را از بین نمی برد و ممکن است ضایعات دیگری در هفته ها یا ماه های بعد ظاهر شوند. بنابراین نظارت طولانی مدت برای جلوگیری از هرگونه عود ضروری است.
از بین بردن ضایعات می تواند توسط پزشک و با سوزاندن آنها با نیتروژن مایع، لیزر یا جریان الکتریکی انجام شود. گاهی اوقات درمان دارویی موضعی می تواند توسط بیمار بر روی ضایعات اعمال شود. در شدیدترین موارد ممکن است جراحی لازم باشد.
در بسیاری از موارد، زگیل تناسلی در مردان با کمک کرم‌های حاوی ایمیکیمود یا پودوفیلوتوکسین درمان میشود.
این مقاله صرفا برای وبلاگ میرا نوشته شده و کپی برداری آزاد می باشد. البته که بهتر است برای کسب نتیجه بهتر در سئو سایت، از مقالات یونیک استفاده نمایید. جهت سفارش مقالات میتوانید
من آنم که می نمایم، اما پیروزی از آن تویی است که به ظاهر می نمایی! "میرا"
