فیش حقوق کارمندان و معلمها نشان میدهد آنها از این به بعد ماهیانه 200 هزار تومان کمکهزینه افزایش تورم دریافت میکنند.
آقای رئیس جمهور برای سال آینده خبر از اختصاص یارانه ۱۴ میلیارد دلاری به مردم داده است و اینکه دستمزدها سال بعد ۲۰درصد افزایش پیدا خواهد کرد. در بخش تولید و صنعت نیز بستههای حمایتی با دلار ۴۲۰۰ تومانی اعلام شده است.
نمیدانم فیلم خارج از محدوده رخشان بنیاعتماد را دیدهاید. داستان فیلم در مورد محمدجواد حلیمی، کارمند ساده دولت است که پس از سالها اجارهنشینی با زدن از نان شب خانوادهاش، آلونکی در حاشیه پایتخت به نام هرتآباد دست و پا میکند. در شب دوم سکونت، دزد به خانه آنها میزند که حلیمی دستگیرش میکند. او قصد دارد دزد را تحویل مقامهای پاسگاه دهد که اهالی منطقه منعش میکنند.
حلیمی که پیرو قانون است، دزد را به پاسگاه میبرد اما میشنود که محله هرتآباد در حوزه استحفاظی آنها نیست و نمیتوانند سارق را تحویل بگیرند. حلیمی به همراه دزد به ادارات و وزارتخانههای مختلف مراجعه میکند تا وضع محله را روشن کند و عاقبت چون به این نتیجه میرسد که در نظام اداری راه به جایی نخواهد برد، با همت و همکاری اهالی هرتآباد زندانی برپا میکند تا به اصلاح و تهذیب سارقان بپردازند.
به اصطلاح خودمانی، محله هرتآباد زیر پونز نقشه گم شده بود. حکایت ما استارتآپها شده حکایت زیر پونز.
آیا شما میدانید سال بعد چه اتفاقی برای کسبوکارتان خواهد افتاد؟ آیا میدانید دولت برای استارتآپها هم مثل همه صنایع و صنوف بستههای حمایتی در نظر گرفته است؟ اگر سال قبل این موقع در اندیشه این بودیم که رقیب اصلی ما فلان شرکت استارتآپی است، امروز باید باور کنیم رقیب اصلی ما یک کسبوکار نیست؛ رقیب ما تحریمهاست. رقیب ما شرایط سخت اقتصادی است. رقیب ما ترامپ است.
همیشه گفتهایم دولتها بگذارند ما کار خودمان را بکنیم، نیاز به کمک هم نداریم. آیا واقعا در سال ۹۸ هم نیاز به کمک دولت نداریم؟ حتی اگر پاسختان مثبت است، برای بحرانها و روزهای سخت سال ۹۸ چه استراتژیای دارید؟
بایدها و نبایدهای استراتژی را وقتی میتوانیم مشخص کنیم که بدانیم وضعیت امروز و فردای ما چیست. فهم و تبیین این موضوع کار یک یا دونفر نیست. کار مسئولان دولتی هم نیست. ما نیاز به یک گفتمان سراسری و بزرگ داریم. باید جایی جمع بشویم و در مورد چالشهای ۹۸ و راههای برونرفت از آن حرف بزنیم و چارهاندیشی کنیم. برهمین اساس شرایطی را فراهم کردهایم که در یلدای کارآفرینان استارتآپی ۲هزار نفر از فعالان اکوسیستم استارتآپی ایران گردهم آیند و از مشکلات، موانع و راههای برونرفت از آن حرف زده و چارهاندیشی شود.
نمیخواهم بگویم قرار است در یلدا برای هر استارتآپی نسخهای شفابخش پیچیده خواهد شد. بارها نوشتهام نجاتدهنده در گور خفته و هرکس خودش ناجی کسبوکارش است. در همایش یلدا با گردهمآمدن گسترده استارتآپیها و ترتیبدادن پنلهایی با حضور افراد کلیدی و تاثیرگذار و استراتژیست، درصدد هستیم وضعیت فعلی و آینده پیشرو را بررسی و چشماندازی را متصور شویم تا براساس آن هر کسبوکاری و همچنین دریافتهایش از اوضاع اقتصادی و بینالمللی به استراتژی برای کسبوکارش برسد. از مجموعه دولت هم میهمانان بلندمرتبهای برای شنیدن خواهند آمد. چراکه آنها هم برای برنامهریزی در این حوزه به سخنان و راهکارهای شما نیازمند هستند.
در کنار پنلها، سخنرانیها، صندلیهای داغی قرار داده شده تا گفتوگوهای چالشی را با استارتآپهای بزرگ برای انتقال تجربه و ایجاد شفافیت، انجام دهند. با همکاری انجمن صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر، گزارشی از میزان سرمایهگذاریهای ویسیها در سال۹۸ و حوزههایی که سرمایهگذاری خواهند کرد، ارائه خواهیم کرد تا آگاهی جذب سرمایه در سال ۹۸ بیش از پیش فراهم شود.
همچنین در حاشیه یلدای ۹۷ که ۲۸ آذرماه در سالن اصلی برج میلاد برگزار خواهد شد، بخشی از لابی برج را اختصاص دادهایم به «کافه سرمایه شنبه» مکانی که برای اولینبار انجمن ویسی ایران و بخش قابل توجهی از اعضایش(بیش از ۱۳ ویسی) در یک مکان میزبان استارتآپهای سرمایهپذیر و سرمایهگذاران سنتی خواهد بود. همچنین استارتآپها در نمایشگاه یلدا میزبان شما خواهند بود برای شبکهسازی و شکلدادن همکاریهای مشترک.
همواره بر امید، ماندن و ساختن تاکید داشته و بازهم تاکید مؤکد میکنم و معتقدم استارتآپهای موفق از دل بحرانها بهوجود میآیند. تحقق این امر به صبوری و هوشمندی، نتورک و دانش نیاز دارد. به یاد داشته باشید هرکس در نیمه دوم سال ۹۷ استارتآپی تاسیس کند، یا سرمایهداری، سرمایهگذاری انجام دهد، برنده آینده اوست.
در گردهمایی بزرگ خانواده اکوسیستم استارتآپی ایران، «همایش یلدای کارآفرینان استارتآپی» میخواهیم از فردا بگوییم؛ از آینده پیشرو.
آینده قابل پیشبینی نیست؛ آینده ساختنی است.