هیچ جای این که آدم بره مدرسه و اونجا با یه دوره خوب یه چیزایی یاد بگیره ایراد نداره. اما اگر شما آموزش رو با فارغ التحصیلی کنار گذاشته اید در موقعیت ضرر متمایز قرار خواهید گرفت. چرا که همیشه یاد گرفته اید که یه نفر دیگر به شما چیز یاد بدهد و همیشه از این نظر یه وابسته بوده اید. ضرری که این رفتار می تواند داشته باشد این است که شما فرصت یادگرفتن خیلی چیز هار ا به علت همان افرادی که نبوده اند تا به شما یاد بدهند از دست داده اید.
یکی از مهم ترین مهارت هایی که یک توسعه دهنده نرم افزار باید داشته باشد مهارت خودآموزی است. به خصوص که دیگه تو دنیایی زندگی می کنیم که هر روز یه تکنولوژی جدید داره معرفی می شه. و از طرف دیگه یه توسعه دهنده باید حداقل سه تا زبان رو بلد باشه تا به سطح شغلی جونیور برسه.
اگر شما می خاین از بهترینای توسعه نرم افزار باشین میتونین. فقط کافیه یاد بگیرین چطور به خودتون آموزش بدید. متاسفانه این مهارت هم تو مدرسه آموزش داده نمیشه. شما به راحتی می تونید جر بحث کنید که مشکل و تضاد دقیق ٬ تفکر سیستم هایی است که بیشتر برای تعامل با گروه ها طراحی شده است در صورتی که این ارتباط باید فرد را مخاطب قرار میدادند. حالا هسته ی این تفکر خودآموزی است که ما باید اونو یادبگیریم.
شده تا به حال به این فکر کنید که چطوری یاد می گیریم و اصن این که چیزی رو یاد می گیریم یعنی چی؟ ما به صورت نا خودآگاه به چیزایی که علاقه داریم تمایل داریم که یادش بگیریم . وقتی که یه نفر برای ما یه داستان عالی رو تعریف میکنه ما هیچ وقت نت برداری نمی کنیم و جزوه نمی نویسیم ازش. این درحالیه که همه ما میتونیم بعد از شنیدن یه داستان اونو به راحتی برای افراد دیگه تعریف کینم.
این رویه برای هر چی که انجام می دیم هم صادق هست. شاید اگه من به شما طریقه کار با یه چیزی رو نشون بدم فراموش کنید. اما اگه شما خودتون با این طریقه کار آشنا بشین دیگه فراموشش نمی کنید. و بعدا اگه تلاش کنید همونو به یکی دیگه یاد بدین دیگه عمرا فراموشش کنید. البته این وسط یه سری استایل یادگیری هم هست که میگه افراد مختلف می تونن روش های متفاوتی رو برای یادگیری داشته باشن. همه ما میل داریم چیزها رو با انجام دادن و آموختن یاد بگیریم. یادگیری فعال یه راه ححل موثر برای این موضوع میتونه باشه.
هدف بزرگ آموزش دانایی نیست بلکه عمل است. (هربرت اسپنسر)
در باره ش اینجوری فک کنید که میتونید برای یادگیری دوچرخه سواری همه کتابای خوبو بخونید. حتی می تونید ویدئو های دوچرخه سواری دیگران رو ببینید. من هم میتونم به شما مکانیک دوچرخه ساری رو یاد بدم. اما اگه شما اولین بارتون باشه که سوتار دوچرخه می شید به احتمال زیاد زمین می خورید. شما ممکنه خیلی چیزا در مورد دوچرخه بدونید این که مکانیکشون چطوره؟ بهترین نوعشون کدوما هستن؟اما با این همه چرا نمیتونید دوچرخه سواری کنید؟راه حلش اینه که هر چی یاد گرفتید رو تمرین کنید و به کار ببندینش.
همین مسئله برای توسعه دهند هها هم هست خیلیا هستن که کتابای زیادی رو از اینور جلدشون تا اونور جلدشون میخونن اما باز چیز چشم گیری نمی تونن بنویسن .اینجاست که تمرین مستمر رو باید براشون تجویز کنیم.
اگه بخاید یه چیزی رو یاد بگیرید٬ چی کار میکنید؟ خب بهترین شرایطش اینه که وارد عمل بشید و به صورت مسمتر بخونید و توی مطلب عمیق تر بشین. برای اینکه مطمئن بشید که یه چیزی فهمیدید میتونید اون به یکی دیگه آموزش بدید.
احساس من اینه که بعد از این ایجاد فهم از ماجرا بهترین قدم اینه که مستقیم برید سروقتش و سعی کنید انجامش بدید. اگه اون فهم تو شما در سطح خوبی شکل گرفته باشه بعد از چند تمرین به نتایج خوشحال کنند ه ای می رسید. خب مسئله خیلی هم پیچیده نیست ما از همان بچگی هم با بازی کردن و کار کردن با چیزا یاد میگرفتیم . بازی ها رو به یاد بیارید که چطور با تمرین توش خفن می شدیم.
تو همین مسیر که پیش میرید احتمالا به یه سری سوالا بر می خورید ٬ برگردید و دنبال جوابشون بگردین. اینطوری مسائل مهم هم براتون مشخص میشن و بهتون کمک میکنن که جهت گیری درست تری داشته باشین.
بعد از این مراحل سعی کنید علاوه بر دانسته ها تجربیاتتون رو هم به یکی دیگه یاد بدین که قشنگ بدونین چی یاد گرفتین . به علاوه سعی کنید که دانسته هاتونو علاوه بر حافظتون یه جای دیگه هم نگه داری کنید.
بعد از یه مدتی که عادت به این جور یاد گرفتن کردید براتون عادی میشه و راحتتر و منظم تر میتونید مسائل و سوالات هر چیزی که دوس دارین یاد بگیرین رو به نتیجه برسونید.
