سرطان سینه یکی از شایع‌ترین نوع سرطان در زنان است و می‌تواند در مردان نیز رخ بدهد. سرطان سینه به معنای رشد غیرطبیعی و نامنظم سلول‌های سینه است که می‌تواند به بافت‌های دیگر بدن منتقل شود و در نتیجه به عوارض جانبی جدی منجر شود.
علائم ابتدایی سرطان سینه شامل گرفتگی یا تورم در ناحیه سینه، درد، تغییر در اندازه و شکل سینه، ترشحات غیرعادی از سینه، تغییر رنگ و پوست سینه و ظاهر خارجی دیگر است. اما بسیاری از موارد سرطان سینه در مراحل اولیه بدون علائم قابل تشخیص است و به همین دلیل پیشگیری و آزمایش‌های منظم بسیار مهم هستند.
عوامل خطر برای سرطان سینه شامل سابقه خانوادگی از سرطان سینه، سن، عدم بارداری و عدم شیردهی، مصرف الکل، چاقی، استفاده از هورمون‌های جنسی و تغذیه نامناسب هستند.
درمان سرطان سینه ممکن است شامل جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و هورمون درمانی باشد. در بیشتر موارد، ترکیبی از این درمان‌ها برای بهبود شرایط استفاده می‌شود.
با توجه به اهمیت پیشگیری و تشخیص زود هنگام، آزمایش‌های سرطان سینه برای زنان بالای ۴۰ سال سن و زنانی که سابقه خانوادگی از سرطان سینه دارند، توصیه می‌شود. به علاوه، خودآزمایی سینه نیز می‌تواند کمک کننده باشد تا هرگونه تغییر در سینه به زودی تشخیص داده شود.
سرطان سینه دارای چندین نوع است، شامل سرطان دستگاه لوله‌های شیری، سرطان تومورهای خوش‌خیم سینه و سرطان تومورهای بدخیم سینه است. سرطان دستگاه لوله‌های شیری اغلب در لوله‌هایی که شیر را به پستان می‌رسانند شروع می‌شود و سرطان تومورهای بدخیم سینه در بافت‌های پستان شروع می‌شود و به سرعت به بافت‌های اطراف گسترش می‌یابد.
علاوه بر این، برخی از نوع‌های سرطان سینه ممکن است بر اساس برخی ویژگی‌های سلولی که در آن‌ها وجود دارد، تمایز داده شود. به عنوان مثال، سرطان سینه هر ۲ نوع معمولاً به دلیل وجود یک پروتئین به نام HER2 در سلول‌های سرطانی تمایز داده می‌شود.
تشخیص سرطان سینه شامل معاینه بالینی سینه توسط پزشک، آزمایش پستان و تصویربرداری مانند ماموگرافی و سونوگرافی است. در صورتی که شک در مورد تشخیص وجود داشته باشد، بیوپسی (برداشتن یک نمونه از بافت سینه) نیز انجام می‌شود.
علاوه بر درمان‌های اصلی، مراقبت های تکمیلی نیز برای بیماران سرطان سینه شامل تغذیه مناسب، تمرین فعالیت بدنی، مشاوره روانی و پشتیبانی از خانواده و دوستان می‌شود.
پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان سینه می‌تواند بهبود شانس بیماری و کاهش عوارض جانبی مربوط به درمان را بهبود بخشد. بنابراین، برای زنان بالای ۴۰ سال سن و زنانی که سابقه خانوادگی از سرطان سینه دارند، توصیه می‌شود که آزمایش‌های سرطان سینه را انجام دهند و هرگونه تغییر در سینه خود را به پزشک خود اطلاع دهند.
خودآزمایی سینه می‌تواند به شناسایی زودهنگام تغییرات در سینه کمک کند. این روش از طریق بررسی سینه‌ها به دنبال هرگونه تغییری در شکل، اندازه، بافت، رنگ و ترشحات غیرعادی است. این روش ساده و غیرتهاجمی است و به شما امکان می‌دهد تا هرگونه تغییر در سینه خود را به زودی تشخیص دهید و به پزشک خود اطلاع دهید.
برای انجام خودآزمایی سینه، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
۱- برای شروع، در جلوی آینه ایستاده و دقیقاً به سینه‌های خود نگاه کنید. توجه کنید که آیا شکل سینه‌های شما تغییر کرده است یا خیر؟ آیا هر دو سینه شما به یکدیگر شبیه هستند؟
۲- بعد از بررسی شکل سینه‌ها، دست خود را به سمت سینه بالا ببرید تا ماهیچه‌های زیر بغل خود را کشیده و سینه‌های شما در حالتی ثابت بمانند. سپس با استفاده از دست دیگر، سینه خود را با نوک انگشتان خود بررسی کنید. این کار را به صورت یک نوبت با نوک انگشتانتان و سپس با داخل دستتان تکرار کنید.
۳- در مرحله سوم، به دنبال هرگونه ترشح غیرطبیعی از سینه خود باشید. این شامل هرگونه مایعات، خونریزی‌ها یا لخته‌های غیرعادی است. اگر هرگونه ترشح غیرطبیعی از سینه خود را تشخیص دهید، به پزشک خود اطلاع دهید.
برای اطمینان از صحت تشخیص، باید با پزشک خود مشورت کنید. زیرا پزشک شما می‌تواند بهترین روش‌های تشخیصی را برای شما تعیین کند و در صورت نیاز، شما را برای آزمایش‌های دقیق ترجیحاً با تصویربرداری و یا بیوپسی به متخصصان مربوطه معرفی کند.
