فیلم پلتفرم یک فیلم اسپانیایی در ژانر علمی ترسناک تخیلی مهیج درسال 2019 به کار گردانی گالدر گاتزلو_اوروتیا منتشر
شددر مارس 2020 توسط کمپانی نت فلیکس پخش شد با نقد بررسی فیلم پلتفرم در سایت آخ جون بیا همراه ما باشید
گالدر گاتزلو : فیلم، کنترل و بحران غذا، گرسنگی و غیاب گفتار توزیعِ عادلانهی غذا را بازنمایی کرده و برای حل این بحران و ایجاد
تغییر نه باید منتظر حکومتها شد نه انحصارات، خودمان باید علیه سرمایهداری مبارزه کنیم.
داستان فیلم مربوط به یک زندان طبقاتی است که تعداد زیادی زندانی در آن وجود دارد و در هر سلول 2 نفر برای یک ماه زندگی
میکنند و این سلول ها ازطبقه 1 بهترین طبقه تا 333 بدترین طبقه به صورت عمودی ساخته شده است.
افراد هر سلول بعد از 30 روز به صورت اتفاقی در یک طبقه دیگر چشمشان را باز میکنند.
هرروزه مقدار زیادی غذا که روی سکو است از طبقه اول راهی طبقات پایین تر میشود و نفرات هر سلول اجازه ذخیره غذا ندارند
ولی مشکلی که بوجود میاید این است که طبقات بالاتر بیشتر از حد نیاز خود از غذا های رو سکو استفاده میکنند در نتیجه غذا به
طبقات پایین تر نمیرسد و گهگاهی زندانی های طبقات پایین مجبور میشوند که برای زنده ماندن از گوشت و پوست هم سلولی خود
استفاده کنند .
اولین برداشتی که بعد از دیدن از فیلم میشه نقد نظام سرمایه داری است. موضوع فیلم جذاب هست.
نقد نظام سرمایهداری با تشبیهش به یک زندان چند طبقهای چندتا چیز رو در خصوص تشبیهش دوست داشتم.
یکی از واضح تریناش همون وحشیگری و طمع انسان برای داشتن چیزی بیشتر از نیازش هست، نکته بعدی طبقات پایین
بود.طبقاتی که حتی در محاسبات هم در نظر گرفته نمیشدن، حتی کارمندان سیستم هم فکر میکردن که ۲۰۰ طبقه وجود داره
وطبعاً غذا هم برای این تعداد طبقات بود، طبقاتی که هیچ سهمی نداشتن و محکوم به مرگ بودن اما در طبقه صفر عصبانیت بر سر
این بود که چرا یک مو در غذا دیده شده.
از دید من موسیقی فیلم بزرگترین نقطه ضعف این اثر بود ولی می توان به خاطر طراحی صحنه شگفت انگیز فیلم از یک نقطه ضعف
مثل موسیقی چشم پوشی کرد.
دکوپاژ این فیلم در بالاترین حد ممکنه ، نوع تصویربرداری که مشخصه در بهترین شکل و با برنامه ریزی انجام شده.
عدم استفاده از محیط های اضافه و عدم وجود روشنایی روز از شاهکارهای فیلم، علاوه بر این توانایی بالای کارگردان در شخصیت پردازی و کاراکترها کاملا به چشم میاد.
هیچ گونه شخصیت اضافه در ساختار فیلم وجود نداره و تمام شخصیت ها مکمل همدیگر هستند، از اول تا آخر فیلم از نمادهای
بسیاری استفاده کرده و مثلا وضعیت دنیای حاضر رو نشان داده، اما هیچ راه حلی ارائه نکرده.
برخلاف فیلم انگل که تو یه محیط واقعی یه پیام روشن به مخاطب میرسوند فیلم پلتفرم با بهره گیری از یه محیط غیر واقعی پیام
های پیچیده و پنهانی رو به مخاطب سعی داره القا کنه که به نظر من میشد بهترش کرد
اینکه ما با یک سیستم مواجهیم، این سیستمه که رفتار انسانها رو شکل میدهد.
انسانهایی با علایق و عقاید مختلف نهایتاً مغلوب سیستم میشن و کسی که در طبقات بالاییه همون رفتاری رو نشون میده که افراد طبقات پایین انجام میدن،حرص و طمع منحصر به طبقه خاصی نیست.
خالق فیلم امید داره که با این مدلسازی ما رو به فکر واداره و در نهایت امیدش هم به نسل آینده است، اصلاح سیستم به عمر کاراکتر اصلی فیلم قد نمیده و تازه حتمی هم نیست و مورد تردیده، اما همچنان این امید وجود داره.
شاید بتوان گف فیلمساز snowpiercer در این زمینه بهتر حرفشو زده،اگر فیلم snowpiercer را مشاهده نکردید حتما تماشا کنید
امتیاز من به فیلم platform از 10 نمره 7میباشد.
امیدوارم لذت برده باشید.
نویسنده :سید محراب قنات آبادی