شما یک جوان ایرانی هستین که دلتان برای دوستانتان تنگ شده و چند وقتیست از آنها بی خبرید. برای اطلاع از حال دوستان چه چیز بهتر از اینستاگرام و چه چیز بهترتر از استوریهایشان. جایی که در آن خارج شدن انواع مواد از بدنشان اعم از جامد، مایع و گاز را نیز با شما به اشتراک میگذارند.
در چند استوری اول متوجه میشوید همه در کمپین حمایت از کودکان سرطانی شرکت کرده اند تا در صورت هر بار اشتراک گذاری آن پست، هزار تومن به کودکان سرطانی کمک شود.
یادتان میاید یکی از سایتهای پخش کننده فیلمهای غیر اخلاقی به ازای هربار که ویدیوی سایتشان دیده شود یک درخت در دنیا میکاشته، شما که تابه حال کمکتان به آن سایت از تعداد درختان جنگل آمازون نیز گذر کرده، تصمیم میگیرید با اشتراک گذاری این پست علاوه بر فعال محیط زیست بودن، در حمایت از کودکان سرطانی هم کاری کرده باشین.
در استوری بعدی دوستتان از زندانی شدن یک فرد سیاسی صحبت کرده. تصمیم میگیرید شما هم آن پست را شیر کنید تا جامعه را آگاه کنید. پس، از دوستتان در مورد صحت منبع خبر سوال میپرسید و او به شما میگوید ، "آره به خدا خودم توی توییتر خوندم." از اینکه توییت دو خطی ذهنهای پریشان یک نفر که حتی اسمش هم معلوم نیست چیست، جزو منابع و مراجع خبری جهان امروز به حساب می آید احساس عجیبی دارید و از خیر شِیر کردن میگذرید.
در استوری های بعدی چند نفر از دوستان عکسشان را با دوست صمیمی شان به اشتراک گذاشته اند. یادتان میاید که قبلا همین دوستان چندین بار عکسشان را با همان دوست منتشر کرده بودند. اگر کسی در خارج از کشور دست به انتشار متعدد و هرروزه عکسش با یکی از دوستانش میزد یقین پیدا میکردید که او یا "مریض روانی" است یا "همجنسگرا"، اما چون در ایران زندگی میکنید فقط به این موضوع شک میکنید، زیرا آنها خجالت میکشند که به طور رسمی این موضوع را اعلام کنند.
تعداد زیادی از استوریهای بعدی دوستانتان هستند که در ماشین نشسته اند و آهنگی پِلِی میشود ، آنها هم بدون هیچ صدایی در حال فیلم گرفتن از داشبرد ماشین هستند. از اینکه تعداد زیادی از دوستانتان مبتلا به مرض "فتیش داشبرد" هستند آن هم در حدی که آهنگ مورد علاقه شان را پلی کنند و از داشبرد فیلم میگیرند، تعجب میکنید.
در استوریهای بعدی به تبریک های تولد میرسید. هیچ وقت نفهمیدید چرا تبریک تولد پسرخاله یکی از فالوورهای دختر، در حالی که خود پسرخاله اش هم در اینستاگرام پیج ندارد باید جذاب باشد؟ احساس میکنید این استوری فقط برای این است که شخص بگوید من هم پسرخاله دارم، یا من هم میتوانم تبریک تولد بگویم یا شاید هم من گفتم شما هم یادتون نره که بگید.
از دیدن استوری ها حالت اشمئزاز مزاج پیدا میکنید، برای اینکه حالت روحی تان عوض شود و کارمفیدی هم انجام داده باشید ، به همان سایت فیلمهای غیر اخلاقی که به ازادی هر بار دیده شدن ویدیو درخت میکاشت میروید تا دوباره فعالیتتان درمحیط زیست را از سربگیرید.
سلام علیکم ....
فکر میکنم بعد از چندین ماه بالاخره چند ساعتی سرم خلوت شد که بتونم تو ویرگول بنویسم. خیلی دوست داشتم مطالب دوستان ویرگولی رو بخونم و بیشتر بنویسم ولی حیف که زمان مهلت زیادی برای این کار نمیده...
