شما یک جوان ایرانی هستید که از معمولی بودن خسته شده اید.یک روز تصمیم میگیرید خودرا از بافتن پیله تکرار برهانید و به پروانه ای خاص تبدیل شوید. قدم اول این است که ببینید در دنیای امروز دیگران خود را چگونه خاص میکنند؟
به اینستاگرام میروید، با کمی جستجو پی میبرید که در حال حاضر خاص بودن در حیوان بودن است. عده‌ای گوشها را الاغی عمل کرده، چشمها را گربه‌ای، لبها را شتری، دماغ را خوکی و گونه را با تزریق ژل به صورت ویسگون درآورده،که بعد از اَسِمبِل تمامی قطعات شبیه انتر شده‌اند، اما خود را پلنگ مینامند.
عده‌ای دیگر را پیدا میکنید که استطاعت مالی عملهای صورت را نداشته اند و به سراغ اپلیکیشنهای حیوان کن رفته اند. گویا خرگوش،سگ و گربه جزو فیوریت های مردم است. هرچند دختران را از آن چیزی که در واقعیت هستند خوشگلتر نشان میدهد، اما این کار باز هم احساس خاص بودن به شما نمیدهد.
برای این دو دسته دعا میکنید تا زودتر به الاغی، گاوی چیزی تبدیل شوند تا هم شما راحت شوید هم آنها به آرزویشان برسند.
بیشتر جستجو میکنید، میفهمید غذا خوردن در مکانهای لاکچری نوعی خاص بودن محسوب میشود. اما افراد بسیاری هم هستند که غذا خوردن در مکانهای کثیف را خاص میدانند.
اصولا درک نمیکنید که چرا باید خوردن چیزی انسانها را خاص کند، به همین خاطر با آرزوی سرطان معده برای تمامی این عزیزان پیجشان را ترک میکنید.
گویا گذاشتن یک متن ادبی زیر عکس هم این روزها آدم را خاص میکند.چندین میلیون نفر در سودای خاص شدن با نگاه کردن به افق، زیر عکسشان متن ادبی یا شعر گذاشته اند. بدنسازی را میبینید که خود را لخت کرده و تنها با یک شرت تمام قد ایستاده و زیر آن نوشته، هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق.
با آرزوی اینکه هیچوقت نام این بدنساز بر جریده عالم ثبت نشود پیجش را ترک میکنید.
پیجی را میبینید که نوشته برای کودکتان اسمهای خاص انتخاب کنید.
اسم دیاکو را پیشنهاد داده و زیر آن نوشته دیاکو از پادشاهان ماد و از اسامی اصیل ایرانیست. به این فکر میکنید که هوخشتره هم پادشاه مادها بوده و از دیاکو اصیل تر است. چرا کسی اسم اورا روی بچه اش نمیگذارد؟ تصور میکنید اگر در آیند فردی به نام هوخشتره دامادتان شود و دخترتان بگوید "داریم با هوخشتره میایم خونه تون"، شما قطعا یاد ارژنگ امیرفضلی در نقش هوخشتره میفتید. قطعا کیس های بهتری از ارژنگ امیرفضلی برای دختران پیدا میشود.
با آرزوی SUDI برای تمامی نوزادان، با اسامی دیاکو و هوخشتره، پیج را ترک میکنید.
چند تا پیچ آن طرف‌تر عده ای از مادران مهربان و تحصیل کرده سرزمینتان را میبینید که همه گی در صف سزارین ایستاده اند که کودک خود را در تاریخ 7/7/97 به دنیا بیاورند تا در آینده به فردی خاص تبدیل شود. برای این مادران آرزو میکنید که انشالله فرزندانشان با گرفتن بیماری خاص، مادر را به آرزوی خودش برساند.
بعد از این گشت و گذارکمی از اوضاع خواص جامعه ترسیده اید و احساس میکنید در گذشته خواص جامعه کمی متشخص تر بودند.الان احساس میکنید که نتنها نمیخواهید پروانه ای خاص شوید و بهتر از در همان پیله خودتان را ببافید و ان خاصی نشوید.
https://t.me/AL_NA_TE من این متن رو اولین بار در این کانال منتشر کردم. اگه دوست داشتین میتونید برای دیدن متنهای دیگه بهش سر بزنید.
