چند وقتیه که در برنامه "تهران من" در رادیو تهران یه آیتم 5 الی 6 دقیقه ای مثلا طنز دارم که حداقل عصبانیت روزمره مو از زمین و زمان تو اون آیتم خالی میکنم. تصمیم گرفتم هراز گاهی بعضی از متنها رو اینجا هم بذارم .
البته نکته اینه که این متن برای تولید پادکست آماده شده و خب بعضی از جملات با موسیقی و صداهای مختلف بهم ربط داده میشه که تو متن قابلیت آوردنش نیست. ولی امیدوارم دوست داشته باشین.
اگه دوست داشتین هراز گاهی میذارم از این متنها.
واما موضوع امروزمون : کدامیک خوشبخت تر است ؟ کاوشگر مریخ یا یک ایرانی؟
سلام به کسایی که طرفدار بارسلونا و لیورپول و آث میلانن ، و سه ماه حقوق نگرفتن ، پول بیمه ازشون کم میشه ، ولی بیمه بهشون تعلق نمیگیره، و تو ماه اسفند نه تنها هنوز حقوق سه ماه قبلشون رو نگرفتن، بلکه عیدی و سنوات هم بهشون تعلق نمیگره. و مجبورن روزی 18 19 ساعت کار کنن که خرجشون در بیاد. سلام به همه شمایی که مثل من همین مشکلات رو دارین ولی کمر خم نکردین. ( اشاره به صحبت چند روز پیش اسحاق جهانگیری که گفته بود نمیذاریم کمر مردم ایران خم بشه)
دم همه کسایی که تو مشکلات همچنان میخندن و شادن گرم، عیدتون مبارک باشه. میدونم مثل من دیگه رد دادین ولی حداقل من خداروشکر میکنم لیگ برتر ایرانو دنبال نمیکنم در نتیجه دغدغه محمود فکری رو ندارم . البته مدرسه هم نباید برم که همین خودش دوتا گل آوراژ مثبته.
ولی این خبرها در برابر فرود یک فروند کاوشگر به زمین مریخ اصن اهمیتی نداره. کاوشگری که من فکر میکردم با رسیدنش به مریخ شناخت ما از کهکشان رو در چند روز متحول کنه و حداقل شاید یه آدم فضایی تو تصویر دیدیم یکم باهاش جک درست کردیم، حالمون خوب شد ولی دیدم از این خبرا نیست.
ناسا کاوشگر فرستاده مریخ، از 292.5 میلیون مایل اونورتر پخش زنده داشته، تمام اخبار جهان رو تحت تاثیر خودشون قرار داده، همه رو الکی ذوق زده کرده، حتی مادربزرگ من رو که سکته کرده و زبونش حس نداره که صحبت کنه، به زبون آورده که از من بپرسه کاوشگر سالم نشسته یا نه؟
اونوقت بعد این همه جنجال، اعلام کرده کاوشگرمون باید 5 روز استراحت کنه.
گفتن "کنجکاومون" استراحتشو کرد، باید خودشو شارژ کنه، که بعد از 5 روز برای اولین بار 5 متر جلو عقبش کنیم. (زخم بستر نگیره کاوشگرتون 5 متر جابجاش میکنید.)
اما من این قضیه رو که فهمیدم به کاوشگر حسودیم شد. واقعا برای لحظاتی دوست داشتم کاوشگر مریخ بودم.
به یه ربات آهنی تو مریخ 5 روز استراحت میدن، اونوقت خیلیا تو ایران در سال 5 روز استراحت ندارن. همه ش باید کار کنن تا زنده بمونن.
کاوشگر رو بعد از این همه جنجال میخوان 5 متر جابه جا کنن که بهش فشار نیاد. اونوقت اینجا اینقدر کار میریزن سرت که نمیتونی 5 سانت جابجا بشی، فشار از همه جات میزنه بیرون .
کاوشگر مریخ به محض اینکه نشست سلامت تمام قطعاتشو چک کردن ببینن مشکلی نداشته باشه. اینجا تحقیق کردن فهمیدن مردم به دلایل مختلف، (مثل بی پولی، نداشتن وقت یا نبود پزشک حاذق ) اینقدر دیر به پزشک مراجعه میکنن که بیماری ها در مرحله وخیمش شناسایی میشه و دیگه نمیشه کاری کرد.
تازه همه ش اینا نیست . اوضاع وقتی بدتر میشه که میفهمی کاوشگر مریخ رو همراه با یه بالگرد فرستادن اونجا که تک و تنها نباشن. اونوقت اینجا انسان قرن 21 کلا باید در تنهایی خودش غوطه بزنه .
تازه به خاطر کرونا عزیزانشم نمیتونه ببینه.
ولی خب خدارو شکر ما هنوز خواب رو به عنوان یک برتری نسبت به کاوشگر داریم. که البته من تصور میکردم که داریم. ولی یکم که بیشتر در موردش خوندم فهمیدم در این مورد هم وضعیت کاوشگره بهتره.
تصور کنین شما میرسید خونه ،رو تشکتون میخوابید، قبل از خواب میاید یه سری به اینترنت بزنید، میبینید موبایلتون شارژ نداره.
میخواید شارژ کنید، پریز برق نزدیک رخت خواب نیست. کجاست ؟ اون ور خونه.
بلند میشید میرید بغل پریز برق میشینید که موبایلتونو شارژ کنید. درسته نمیتونید بخوابید ولی عوض شارژ دارین که اینترنت برید ولی میفهمید بغل پریز برق اینترنت نداره،
حالا کجا نت خوبه؟ دم پنجره . جایی که هم سرده . هم نمیشه خوابید ، هم پریز برق نداره.
ولی در عوض کاوشگر مریخ شارژرش سر خودشه، هر جا اراده کرد هم میتونه بخوابه. در نتیجه تشکش هم بغل پریزشه.. اینترنت هم که تو خودش داره ، عکس و فیلماشو سریع دانلود و آپلود میکنه.
اینجاست که با مفهوم کپه مرگ آشنا میشید. در حالی که کاوشگر اصن چیزی به اسم کپه مرگ نمیفهمه.
خلاصه من بعد از فهمیدن اینا آرزو کردم برای دو سه روز هم شده تفریحی کاوشگر مریخ بودم .
