سبک طراحی داخلی وینتیج به رویکردی از دکوراسیون که از زیبایی شناسی دوران گذشته(معمولا از اوایل قرن بیستم یا قبل از آن)، الهام می‌گیرد، اشاره دارد. این سبک با بازآفرینی ظاهر و احساساتی از یک دوره‌ی زمانی خاص، اغلب، جذابیت، نوستالژی، و متمایز بودن آن دوره را در دکوراسیون داخلی فضای مد نظر شما، به نمایش می‌گذارد. طراحی داخلی وینتیج، با ترکیبی از عناصر قدیمی، عتیقه و آنتیک مشخص شده و احساسی از تاریخ و شخصیت را در فضا ایجاد می‌کند. در ادامه، به برخی از ویژگی‌ها و جنبه‌های کلیدی طراحی داخلی وینتیج می‌پردازیم.
پالت‌های رنگی وینتیج، بسته به دوره انتخابی، ممکن است متفاوت باشند؛ سبک طراحی داخلی وینتیج، اغلب از رنگ‌های گرم و روشن و نیز رنگ‌های پاستلی، برای ایجاد حسی نوستالژی و قدیمی در فضای خانه استفاده می‌کند. رنگ‌های خاکی، رنگ‌های بولد، غنی و اشباع شده را نیز می‌توان در دوره‌های مختلف طراحی وینتیج یافت. هر کدام از رنگ‌های استفاده شده در این سبک، منعکس کننده‌ی احساساتی از دوره‌های تاریخی خاص بوده و نمایی شگفت انگیز از دکوراسیون آن زمان را در فضای داخلی، به نمایش می‌گذارند.
طیف‌های رنگی غنی و تیره همچون بورگاندی(عنابی، اناری)، سبز جنگلی، آبی و سبز سلطنتی، قهوه‌ای تیره و ... اغلب با سایه‌های کمی از طلایی و سفید تکمیل شده و چهره‌ای جذاب و منحصر به فرد به دکوراسیون خانه‌ی شما می‌بخشد. رنگ‌های ملایم و رمانتیک مانند اسطوخوس، آبی پودری(آبی ترکیب شده با سفید)، زرد کم رنگ و سفید آنتیک نیز، جلوه‌ای خاصی از سبک وینتیج را نشان می‌دهند.
در دکوراسیون داخلی به سبک وینتیج، اغلب از متریالی با کیفیت یا موادی با ظاهر قدیمی، به منظور ایجاد جذابیت و شخصیت در فضا استفاده می‌شود. طراحی وینتیج، بر استفاده از مواد طبیعی مانند چوب، سنگ، فلزات و شیشه متکی است.
استفاده از بخاری‌های قدیمی فلزی، ظروف سرامیکی با طرح و نقش‌های کلاسیک، آینه‌هایی با فریم و قاب‌های چوبی و فلزی، به عنوان عناصری تزئینی در سبک وینتیج، رایج است. از چراغ‌های عتیقه، لوسترها و لامپ‌های شیشه‌ای با طرح و سبک آنتیک و وینتیج نیز، به منظور نورپردازی در این فضاها استفاده می‌شود.
فضای داخلی وینتیج، اغلب دارای مبلمانی با ظواهر الهام گرفته از دوره‌های مختلف تاریخی است؛ این مبلمان دارای جزئیاتی آراسته، همچون کنده کاری‌های پیچیده، رومبلی‌هایی از پارچه‌های غنی و با ارزش، است. در این نوع طراحی، به طور معمول از مبلمانی در سبک‌های ویکتوریایی، آرت دکو، مدرن اواسط قرن و ... بهره گرفته می‌شود.
طرح‌های گل دار و راه راه، به عنوان اصلی‌ترین طرح‌های سبک وینتیج شناخته شده و در المان‌های مختلفی همچون دیوارپوش‌ها، کفپوش‌ها، رومبلی‌ها، بالش‌ها و کوسن‌ها و ... دیده می‌شوند. در این سبک همچنین از کاغذ دیواری‌هایی با الگوهای پیچیده یا تصاویر و نقوشی کلاسیک، استفاده می‌شود.
وسایل روشنایی در سبک وینتیج، می‌توانند بر اساس دوره‌ی انتخاب شده برای طراحی، بسیار متفاوت باشند؛ لوسترهای کریستالی، لامپ‌های شیشه‌ای و تزئینی، دیوارکوب‌های روشنایی بخش و... اغلب برای افزودن ظرافت، و ایجاد احساسی از گرما و صمیمیت در فضایی کلاسیک و تاریخی استفاده می‌شوند. آباژورها و چراغ‌هایی با طراحی فلزی و استیل نیز در دکوراسیونی به سبک قدیمی و وینتیج، دیده می‌شوند.
فضاهایی به سبک و ظاهر وینتیج، اغلب شامل لوازمی همچون ساعت‌های آنتیک و قدیمی، آینه‌های تزئین شده، لوسترهای کریستالی، مجسمه‌های چینی و آنتیک، کتاب‌های عتیقه هستند. از پارچه‌های سنگین، مجلل و با ارزشی چون ابریشم و مخمل نیز در رومبلی‌ها و پرده‌ها بهره گرفته شده و توجه به جزئیات کوچک مانند دستگیره درها، به حفظ زیبایی وینتیج در سراسر فضا کمک می‌کند. استفاده از قطعات و آثار هنری، عکس‌های قدیمی، کنده کاری‌ها و گلدان‌ها، جهت تکمیل دکوراسیون وینتیج بسیار مفید است.
سبک وینتیج، به عنوان سبکی محبوب در دکوراسیون داخلی، از دهه 1920 تا 1950 الهام گرفته و از جزئیات، الگوها و طرح‌های پیچیده تشکیل می‌شود. طراحی وینتیج، شامل انواع مختلفی از سبک‌ها، مانند سبک رترو، سبک شابی شیک، سبک بوهمیا و ... شده که هر کدام، ویژگی‌هایی مخصوص به خود را دارند.
به طور کلی می‌توان گفت، مشخصه سبک وینتیج، استفاده از مواد طبیعی همچون چوب‌های قدیمی با رنگ‌های کهنه و سوخته، پارچه‌های طبیعی مانند کتان، پشم، پنبه و ... است. طراحی داخلی وینتیج، اغلب شامل ترکیب المان‌هایی از سبک‌ها و دوره‌های زمانی مختلف است که ظاهری التقاطی و انتخابی ایجاد می‌کنند.
