فرش یک نوع کفپوش بسیار محبوب است، اما همه فرش ها یکسان تولید نمی‌شوند. مواد مختلفی وجود دارد که همگی مزایا و قیمت‌های متفاوتی دارند. این مقاله انواع الیاف فرش را که می توانید انتخاب کنید مورد بحث قرار می دهد و مزایا و معایب آنها را بررسی می‌کند. انواع مختلفی از الیاف در فرش مورد استفاده قرار میگیرد. هر نوع از الیاف ویژگی های خاص خود را دارد، که در هر نوع از آنها مشاهده میشود. برای اینکه مطمئن شوید فرش مناسب خانه خود را انتخاب کرده اید، باید ویژگی های انواع الیاف و اینکه چگونه بر عملکرد فرش تاثیر می گذارد را بدانید. الیاف فرش به دو دسته الیاف طبیعی و مصنوعی تقسیم می شود.
97 درصد از فرش‌های موجود در بازار از الیاف مصنوعی بافته شده‌اند. به این دلیل که الیاف مصنوعی دارای قیمتِ پایین تر، مقاومت بیشتر، عمر طولانی تر نسبت به بعضی از الیاف طبیعی دارند. الیاف مصنوعی آن دسته از الیاف هستند که در طبیعت یافت نمی شوند. یعنی آنها به صورت ماشینی و از ترکیبات شیمیایی مختلف تولید می‌شوند. الیاف مصنوعی از ترکیبات شیمیایی تولید می شوند. چهار نوع عمده از الیاف مصنوعی مورد استفاده در فرش، نایلون، پلی استر، پلی پروپیلن، تری اکستا هستند.
نایلون: فرشی با کارایی بالا و بسیار بادوام است که لکه نمی‌گیرد و در برابر ساییدگی مقاوم است. فرش تولیدی از نایلون قابل بازیافت است.
پلی استر: فرش پلی استر مقرون به صرفه تر از نایلون است، به این معنی که مقداری دوام را فدای قیمت می‌کند. پلی استر فرشی است که به طور طبیعی در برابر لکه مقاوم است.
پروپیلن: فرش پلی پروپیلن یک انتخاب محبوب برای مکان های کم تردد و داخلی است، زیرا به طور طبیعی در برابر کپک و رطوبت مقاوم است.
تری اکستا (Triexta): یک فرش هیبریدی جدید است که از ترکیب مواد پایدار مانند قند ذرت با پلی استر تولید می شود. از نظر دوام بین نایلون و پلی استر قرار می گیرد.
آسان تمیز میشود و بر خلاف الیاف طبیعی، الیاف مصنوعیِ فرش می‌توانند راحت‌تر با بخار شستشو و تمیز شوند. بیشتر لکه‌ها را می‌توان با محصولات تمیزکننده پاک کرد.
فرش مصنوعی سازگار با محیط زیست نیست، زیرا فرآیندِ تولید، سموم زیادی تولید می کند و مواد زیست تخریب پذیر نیستند. همچنین پلی استر در مناطق پرتردد مستعد ریزش، انباشته شدن و مات شدن است.پلی پروپیلن چندان بادوام نیست، و می تواند به مرور زمان ساییده شود. در مورد دوام، همه چیز به این بستگی دارد که از چه نوع فرش مصنوعی استفاده می کنید. به عنوان مثال، نایلون فرش بسیار محکمی است که سال ها در صورت استفاده زیاد دوام می آورد، در حالی که پروپیلن باید در اتاق های کم تردد استفاده شود.
الیاف طبیعی متشکل از موادی هستند که در طبیعت رشد می کنند و پس از برداشت به الیاف تبدیل می شوند. در حالی که درصد نسبتا کمی از بافندگی در بازار امروزی را تشکیل می دهند، اما همچنان در صنعت فرش جایگاه فاخری دارند.
مواد طبیعی زیادی وجود دارد اما فقط چند مورد از آنها معمولا در فرش استفاده میگردد. برای مثال پشم که رایج ترین الیاف طبیعی در فرش است و عملاً تنها الیاف طبیعی است که در بافندگی استفاده می شود. سایر الیاف طبیعی بیشتر در قالیچه ها استفاده می شوند، از جمله سیزال، پنبه، علف دریایی، جوت، ابریشم و زغال سنگ. بسیاری از این الیاف یا خیلی ضعیف هستند یا خیلی زبر هستند که نمی‌توان آنها را پهن کرد.
مزایای خاص پشم این است که در برابر حرارت مقاوم است و ذوب نمی شود. در برابر فشار و ساییدگی مقاوم است، به طور طبیعی کثیفی و کپک را دفع می کند و راه رفتن بر روی آن فوق العاده راحت است.
این الیاف مستعد لک شدن هستند و تمیز کردن آنها دشوارتر از الیاف مصنوعی است. اگر فوراً کثیفی را تمیز نکنید، شانس بیشتری برای لکه دار شدن دائمی دارند. فرش طبیعی نیاز به محصولات تمیز کننده ویژه و نظافت نیمه منظم توسط قالیشویی های حرفه ای دارد که در نوع خاص فرش شما متخصص هستند.
از سوی دیگر تولید فرش طبیعی نیازمند کار بیشتری است. معمولاً هزینه بیشتری نسبت به فرش مصنوعی دارد و در نتیجه گرانتر هستند.
وقتی صحبت از دوام می شود، همه چیز به این بستگی دارد که چه نوع فرش طبیعی را انتخاب می کنید. به عنوان مثال، پشم به طرز شگفت‌انگیزی بادوام است و می‌تواند در برابر سال‌ها استفاده مقاومت کند، اما پنبه با استفاده زیاد از بین می‌رود.
در حالی که هر نوع دارای ویژگی ها و تفاوت های خاصی است، اما برخی از ویژگی های کلی الیاف طبیعی و مصنوعی غیر قابل مشاهده است.
الیاف طبیعی عموماً نسبت به الیاف مصنوعی دوستدار محیط زیست هستند زیرا از منابع پایدارتری تولید می‌شوند. علاوه بر این، الیاف مصنوعی ترکیبات آلی فرار (VOCs) را آزاد می‌کنند که گازهای ساطح از الیاف است. الیاف طبیعی خود VOC ها را آزاد نمی کنند، با این حال، اگر الیاف به یک پشتوانه مصنوعی متصل شوند، هنوز هم امکان وقوع VOC وجود دارد.
الیاف مصنوعی معمولاً نسبت به طبیعی در برابر لکه مقاوم‌تر هستند. اگرچه پشم به لطف مقیاس‌های میکروسکوپی که الیاف را می‌پوشاند، یک سد محافظ نسبتاً خوبی دارد، اما وقتی ماده‌ای به مانع نفوذ کرده و وارد هسته الیاف شود، پاک کردن لکه تقریبا غیرممکن است.
الیاف مصنوعی علاوه بر اینکه در برابر لکه مقاوم‌تر هستند، نگهداری آسان‌تری نیز دارند. آنها به راحتی با محصولات لکه بر معمولی که در قفسه های فروشگاه ها یافت می شوند تمیز میگردند. اما در مقابل، الیاف طبیعی به محصولات تمیزکننده تخصصی و تمیزکننده‌های حرفه‌ای نیاز دارند. مخصوصاً در برخورد با نوع خاصی از الیاف، که به هزینه بالاتری برای نگهداری فرش طبیعی نسبت به فرش مصنوعی تبدیل میشود.
دوام یکی از زمینه هایی است که در آن به دلیل منحصر به فرد بودن هر نوع الیاف، مقایسه کلی بین طبیعی و مصنوعی دشوار است. به عنوان مثال، پشم بسیار بادوام و مقاوم در برابر تردد پا است. از سوی دیگر پنبه یکی دیگر از الیاف طبیعی است که دوام چندانی ندارد. به طور مشابه، در مواد مصنوعی، نایلون یکی از بادوام ترین الیاف فرش موجود است، در حالی که الفین اغلب برای مناطق کم تردد مناسب تر است.
به طور کلی، الیاف طبیعی گرانتر از همتایان مصنوعی خود هستند. قیمت گذاری بافندگی در هر متر مربع یا قیمت گذاری اندازه‌ی خاصی از یک قالیچه، معمولاً نشان می دهد که گزینه طبیعی هزینه بیشتری نسبت به گزینه مصنوعی دارد. همچنین، الیاف طبیعی معمولا هزینه بیشتری برای نگهداری دارند.
به طور کلی برای بسیاری، الیاف مصنوعی بسیار کاربردی تر از الیاف طبیعی است. طی نتایجی که مورد بحث قرار گرفت برای صاحبان خانه‌های پرمشغله و خانواده‌هایی که زمان زیادی برای تمیز کردن فرش خود ندارند یا بودجه کمی برای صرف الیاف طبیعی دارند، فرش مصنوعی مناسب‌ترین گزینه است.
