«شک مقدمهی یقین، پرسش مقدمهی وصول و اضطراب مقدمهی آرامش است. شک معبر خوب و لازمی است هرچند منزل و توقفگاه نامناسبی است. اسلام که این همه دعوت به تفکر و ایقان(به یقین رسیدن) می کند به طور ضمنی می فهماند که حالت اولیه بشر جهل و شک و تردید است و با تفکر و اندیشه صحیح باید به سرمنزل ایقان و اطمینان برسد.»[مرتضی مطهری-کتاب عدل الهی-مقدمه]