مستر تیستر چهره‌ای شناخته شده در فضای اینستاگرام است. حمید سپیدنام خالق شخصیت مستر تیستر وارد رستوران‌های مختلف (با دعوت یا بدون دعوت؟؟؟) می‌شود و گزارش‌هایی از تجربه‌ی غذا خوردن خود تهیه می‌کند. قاعدتا گزارش‌های مستر تیستر در معرفی و افزایش یا در مواردی (شاید) کاهش فروش یک رستوران تاثیر خواهد داشت. دنبال‌کننده‌های این صفحه هم احتمالا به دنبال نظرات مستر تیستر از یک رستوران به رستورانی دیگر می‌روند. در این میان اما برنده‌ی اصلی رستوران‌هایی هستند که از ابزار تبلیغاتی مستر تیستر استفاده می‌کنند و بازنده‌ی ماجرا فالویرهای مستر هستند. چرا؟
۱- تبلیغ برنامه‌ی غذایی ناسالم برای دنبالکنندهها: مستر تیستر مستقیما برنامه‌ای غذایی را تبلیغ می‌کند که نتیجه‌ای جز چاقی نخواهد داشت. در شرایطی که یکی از عوامل خطرآفرین برای سلامتی انسان‌ها چاقی بوده و آمار اضافه وزن در ایران دو برابر میانگین جهانی است، مستر تیستر عکس یک ظرف گوشت را منتشر می‌کند و می‌نویسد:
وقتی صحبت گوشت پسران کریم مشهد باشه دیگه مستر نقرس مقرس حالیش نیست???❤️ آب گوشت با پیاز یادت نره جدا بگیری
با اینکه حمید سپیدنام به گفته‌ی خودش از نقرس و احتمالا اضافه وزن رنج می‌برد دوباره به رستوران می‌رود، غذایی پرکالری سفارش می‌دهد و گوشت می‌خورد. مستر ادعا می‌کند این رفتار به عشق فالویرهای خودش بوده و به خاطر آن‌ها به رستوران‌های مختلف می‌رود در نتیجه خیلی نگرانی سلامت خودش نیست. اما این رفتار عملا مستر را تبدیل به مبارزی در برابر سبک زندگی سالم تبدیل کرده!
۲- خالی شدن جیب دنبالکنندهها: هدف راه‌اندازی صفحه‌ی مستر معرفی رستوران‌های خوب بوده تا مشتری انتخاب درست‌تری داشته باشد. با این حال بیشتر غذا‌ها و رستوران‌های معرفی شده در این صفحه از متوسط قیمت یک پرس غذا یا رستوران در سطح شهر بالاتر هستند. در ضمن مستر با پیشنهادهای روزانه‌ی خود، دنبال‌کننده‌های خود را به تکرار رفتار رستوران‌خوری تشویق می‌کند. بنابراین دنبال‌کننده هم باید وارد رستوران‌های گران‌تر شود و هم این رفتار خود را در هر بازه‌ی زمانی تکرار کند. نتیجه‌ی آن چیزی جز خالی شدن جیب مشتری نخواهد بود.
۳- گرفتن لذت کشف رستوران‌ها و مزه‌های جدید از دنبالکنندهها: یکی از لذت‌های اصلی زندگی من کشف رستوران‌های جدید و خوردنی‌های جدید است. برای این‌کار در بیشتر اوقات از Foursquare و رکامندیشین‌های گوگل استفاده می‌کنم. اما کار مستر با شبکه‌های اجتماعی کاملا متفاوت است. جدای از بحث گرفتن پول از رستوران یا نگرفتن پول، مستر تجربه‌ی شخصی خود را از رستوران‌هایی می‌نویسد که حالا می‌توان ادعا کرد برای تمامی آن رستوران‌هایی که در اینستاگرام حضور دارند چهره‌ای شناخته شده است؛ تجربه‌ی یک سلبریتی با تجربه‌ی فرد عادی متفاوت خواهد بود! در طرف مقابل و در Foursquare ما تجربه‌های مختلف از افراد مختلف با سطح‌های درآمدی مختلفی را می‌خوانیم که با ما به اشتراک گذاشته‌اند. روایت یک‌طرفه‌ی مستر از یک رستوران قطعا لذت کشف آن رستوران را از دنبال‌کننده می‌گیرد.
دنبال‌کننده‌ی مستر عملا هم سلامتی، هم پول و هم لذت خود را در این ماجرا از دست می‌دهد. در سوی دیگر ماجرا رستوران‌دارها از ابزار مستر برای تبلیغ و افزایش مشتری‌های خود استفاده می‌کنند و رفتار خود را در برابر مشتری هیچ‌وقت تغییر نخواهند داد.
