روزهای آخر سال ، زمان حسابرسی سالیانه است . با خودت فکر می کنی که من امسال رو چگونه گذروندم ؟ چه اشتباهاتی کردم ؟ چه انتخاب های درستی داشتم ؟ چه چیزهایی یاد گرفتم ؟ به چه موفقیت هایی دست پیدا کردم ؟ چه دستاوردهایی داشتم ؟
بهار 98 برای من یک معنا و مفهوم دیگه ای هم داره : « 30 سالگی »
30 بهار از زندگی من گذشت . 30 سال از عمر گران بها و فرصت ارزشمندی که در اختیار من گذاشته شده بود ، گذشت و من در فکر این هستم که در این 30 سال چه چیزهایی بدست آوردم ؟
این سال ها با فراز و نشیب ها و تلخی ها و شیرینی ها ، شکست ها و موفقیت ها گذشت و من فهرستی از کارهای انجام نشده در ذهنم دارم که به دلیل تنبلی ، ترس از شکست و کمال گرایی انجام شون ندادم .
الان که روی پله 30 سالگی ایستادم می خوام یک مانیفست صد کلمه ای بنویسم :
جهان بیرون ، آینه درون ماست . روابط من درآمد من ازدواج من کیفیت زندگی من سلامت من ، همه چیز در درون من ساخته میشه . مأموریت ما در زندگی فقط رشد درونی خودمون هست . تنها فاعل هستی خداست و به جز او هیچ قدرتی نمیتونه توی زندگی من تأثیری بگذاره . خدا با اتفاقات و حوادث با ما صحبت میکنه و تمام اتفاقات تلخ و شیرین و تمام آدم های بد و خوب رو خداوند برای رشد ما در مسیر زندگی مون قرار میده . من ایمان دارم که تمام اتفاقات ، خیر و خوب است چون به جز خوب مطلق (خدا) هیچ تأثیر گذاری در این عالم وجود ندارد . به خدا اطمینان دارم و توکل می کنم و او لحظه به لحظه من رو رشد میده . قطب نمای من در این مسیر احساس من هست . اگر احساسم خوب باشه یعنی توی مسیر درستم و اگر احساسم بد باشه یعنی باید احساسم رو خوب کنم . من می خوام که هر روز یک درصد بهتر از دیروز باشم . اثر مرکب ، پیشرفت من رو هزاران برابر خواهد کرد و احساس خوب بیشتری خواهم داشت. چیزهایی که در این مسیر ، به دست آوردی مهم نیست مهم اینه که چقدر شایستگی خودت رو ارتقا دادی .
میتونم ساعت ها در مورد این مانیفست صحبت کنم. احساس می کنم که بزرگترین دستاوردم جهان بینی ، بینش و نگاهی است که نسبت به دنیا ، زندگی و همه چیز پیدا کردم و دوست دارم که باقی عمرم رو صرف خودشناسی و ایجاد تغییر و تحول در وجود خودم کنم که این مهم ترین کاری است که باید انجام اش بدم .
خب سوال اینه «علی می خوای برای سال 98 چیکار کنی ؟ »
اول فکر کردم به سنت هر سال (قبل از 30 سالگی ) اهدافی تعیین کنم و طبق سنوات گذشته به نتیجه دلخواهم نرسم :) ولی بعد تصمیم گرفتم که اهدافم رو به عادات زندگی ام تبدیل کنم . یعنی یک سیستم جدید برای زندگی خودم طراحی کنم و به جای هدف گذاری ، ساختار جدیدی بسازم .
نکته ای که خیلی اهمیت داره اینه که من باید از این سیستم یا ساختار جدید لذت ببرم و دوستش داشته باشم . پس تصمیم گرفتم که این سیستم رو تبدیل به یک بازی کنم به نام «بازی 98»
چالش من در سال جدید اینه که 365 روز زندگی خودم رو بازی کنم و هر روز توی ویرگول در موردش بنویسم .
چالش 30 سالگی یا بازی 98 دقیقا چیه ؟ و من قراره چیکار کنم ؟
این ها سوالاتی هست که من به تفصیل در موردش صحبت خواهم کرد .
