چگونه می توان خوش بین بود (وقتی همه چیز افتضاح است)
" How to Stay Optimistic (When Everything Is Awful)"
در روزگاری به سر می بریم که از دهه ها قبل، جهان هیچ وقت با چالش و مشکلاتی در این وسعت روبرو نبوده است، طوری که حتی انسان مدرن امروزی را با همه دانش هایش به مبارزه طلبیده است. در ابتدای شروع همه گیری بیماری کووید-19، همگان امیدوار بودند که ظرف چند هفته وضعیت بحرانی تمام خواهد شد ولی این امیدواری به ماه تغییر پیدا کرد و اکنون صحبت از پایان آن در سال های آینده می باشد. لذا بر خلاف قبل، امیدواری ها رفته رفته از اذهان ما رخت بربست و ما با تمام توان این روزها در تلاش هستیم که امید خود را از دست ندهیم و با همه مصائب و مشکلات خوش بین باشیم. لذا با توجه به شرایط جامعه تصمیم گرفتم خلاصه ای از مقاله بیل تیلور با همین نام در HBR در تاریخ 25 فوریه 2021 منتشر شده ارائه شده است:
اکنون زمانی است که باید برای خوش بینی ها تلاش کرد. مرگ و میرها و غم از دست دادن عزیزان به طرز غم انگیزی همچنان بالا است. وضعیت کسب و کارها و اشتغال بسیار بد است . بنابراین بسیاری از همکاران ما و خانواده های ایشان، احساس استرس ، خستگی ، عصبانیت می کنند. بنابراین بازگرداندن حس امید و خوش بینی برای همه ما مهم است. جان گاردنر ، دانشمند افسانه ای رهبری که بینش او بر نسل های مختلف مدیران تأثیر فراوان گذاشته است، اظهار داشت که تغییر مثبت به ندرت از ایمان کورکورانه یا ساده لوحی آغاز می شود، اما از ناامیدی یا شکست پذیری نیز شروع نمی شود. وی در سال 1968 ، در قسمت دیگری از آشوب و مبارزه نوشت: "اولین و آخرین وظیفه یک رهبر زنده نگه داشتن امید است. ما باید به خود و آینده خود ایمان داشته باشیم اما باور نکنیم که زندگی آسان است."
به عبارت دیگر ، رهبران به همکاران خود کمک می کنند واقع بین و خوش بین باشند. اما سوال اینجاست :چه شما یک شرکت را اداره می کنید و چه یک تیم را مدیریت کنید ، چگونه می توانید همکاران خود را خوشحال نگه دارید وقتی که همه دنیا احساس ناراحتی می کنند ؟ وقتی اوضاع بسیار ناامید کننده به نظر می رسد چگونه امید را زنده نگه می دارید؟
در اینجا توصیه هایی آورده شده است که از متفکران مشهور در مورد زندگی سازمانی ، نوآوری ، حتی مراقبه گرفته شده است ، که نویسنده خوش بین هست به شما کمک می کند آینده مثبت تری را رقم بزنید.
· از همه دعوت کنید که به یک حل کننده مسئله تبدیل شوند ، سپس به آنها فرصت دهید تا مسائل را برطرف کنند.
بیش از یک دهه پیش ، Sara D. Sarasvathy یک مطالعه تأثیرگذار درباره چگونه نوآوران و کارآفرینان کارهایشان را انجام می دهند منتشر کرد . به گفته وی ، ریشه یابی این موضوع این گونه است که نوآوران موفق، آینده ای را که دیگران نمی توانند ببینند پیش بینی می کنند ، برنامه ای دقیق برای تبدیل این آینده به واقعیت تهیه می کنند و منابع مالی و انسانی را برای حمایت از تلاش های خود جذب می کنند.
در حقیقت ، بیشتر عوامل تغییر در ابتدا با "آنها چه کسانی هستند" (ویژگی ها ، سلیقه ها و توانایی های آنها) شروع می کنند و سپس از "آنچه آنها می دانند" (آموزش ، تخصص و تجربه آنها) استفاده كنند. و بعد از آن با "چه کسانی را آنها می شناسند" (شبکه های اجتماعی و حرفه ای آنها) ادامه می دهند . او این رویکرد را "اصل پرنده در دست" می نامد. با استناد به این اصل ، او استدلال می کند ، شروع یک کار جدید یا بهتر کردن کارها دیگر یک اقدام قهرمانی فوق العاده خطرناک نیست. این کاری است که می توانید در محدودیت ها و امکانات زندگی عادی افراد انجام شود.
به گفته تئودور روزولت، با تشویق همكاران خود برای انجام کارها با درک اینکه "آنچه می توانید به علاوه آنچه به دست آورده اید ، مشخص می کند که کجا قرار دارید" روحیه ای ایجاد می كنند كه منجر به خوش بینی می شود.
· فقط ایده های جدید را قهرمان نکنید ؛ ارتباطات خود را نیز تقویت کنید.
در این دوران که آشفتگی در سطح بی سابقه ای بالاست ، رهبران به طور درک پذیری وسوسه می شوند که روی آینده با ایده های تغییر دهنده بازی شرط بندی کنند مانند : اختلال دیجیتال ، خلق مجدد محصول و تحول سازمانی. هرچند اغلب ، رهبرانی که از ایده های آینده گرایانه پیروی می کنند از روابط انسانی و عاطفی که اتفاقا امروز همکاران را می تواند راضی نگه می دارد چشم پوشی می کنند. حفظ و ارتقای این ارتباطات شاید تاثیر کمی داشته باشد ولی برآیند آنها می تواند عامل تغییرات بزرگتری در جهان شود.
· برای مقابله با این همه خبر بد ، هر خبر خوب را به اشتراک بگذارید.
متخصصان روانشناسی خیلی در این مورد اتفاق نظر ندارند، اما تقریباً همه بر این عقیده اند که مردم به طور غریزی بیشتر به اخبار بد و منفی پاسخ می دهند تا خبر خوب. آنها توصیه می كنند برای خوش بین نگاه داشتن همکاران ، رهبران باید بر داستانهای امیدواركننده و تحولات مثبت تأكید كنند (حتی بیش از حد تأكید كنند).
