مقدمه مترجم : این مقاله ترجمه فارسی مقاله آقای توماس پویو است که در ادامه مقاله قبلی خود به نام کرونا : چرا باید همین الان اقدام کنیم نوشته شده است، مقاله قبلی توسط یکی از بچه ها در سایت ویرگول منتشر شده بود، که البته واقعا با توجه به طول مقاله دستش درد نکنه! این مقاله ۱۹ مارچ منتشر شده است و درباره سناریوهای احتمالی درباره آینده کرونا ویروس با توجه به اقدامات ممکن برای جامعه آماری آمریکاست. با توجه به اینکه امروز میبینم شرایط توسط خیلی از هموطن هامون جدی گرفته نمیشه تصمیم گرفتم این مقاله رو ترجمه کنم. اگر ترجمه از لحاظ گرامری و نوشتاری دارای مشکلاتی هست من رو از همین الان ببخشید چون طولانی هست و قطعا زمینه تخصصی بنده نیست.
مترجم: از اینجای متن به بعد ترجمه مستقیم متن مقاله رو داریم و تماما به متن اصلی وفادار بوده ام
در طول هفته گذشته نظر کشورهای مختلف درباره شرایط از "چیزی نیست بابا" به "شرایط اضطراریه و داریم به چخ سگ میریم" تغییر کرده و با این وجود خیلی از کشورها هنوز کاری نمی کنند!
هر کشور از خودش یک سوال رو داره میپرسه چه کار کنیم ؟ و جواب برای اونها خیلی واضح نیست.
بعضی کشورها مثل فرانسه، اسپانیا یا فیلیپین شروع به اعمال قرنطیه (LockDown) های سنگین کرده اند. بقیه کشور مثل آمریکا، انگلیس، سوییس یا هلند با ترس لرز سعی در اعمال سیاست های ایجاد فاصله های اجتماعی یا Social Distancing کرده اند.
چیزی که در این مقاله با استفاده از تعدادی زیادی از نمودار، اطلاعات و مدل های مختلف از منابع مختلف بررسی میکنیم شامل موارد زیر خواهد بود :
سیستم درمانی دنیا همین حالا هم داره از هم میپاشه. کشورها دو راه حل بیشتر ندارند یا الان به سختی باهاش مبارزه می کنند و دچار یک اپیدمی عظیم خواهند شد. اگر راه حل دوم یعنی کاری نکردن رو پیش بگیرند ۱۰۰ ها هزار کشته خواهند شد در بعضی کشورهای حتی میلیونها نفر.
این موضوع حتی ممکنه روی موج های بعدی ابتلا هیچ تاثیری نذاره.
اگر امروز باهاش به سختی مبارزه کنیم تعداد کشته ها رو کنترل خواهیم کرد، به سیستم درمانمون اجازه بازیابی میدیم.بهتر آماده میشیم و بیشتر یاد خواهیم گرفت!
دنیا تا امروز چیزی رو به این سرعت یاد نگرفته و ما به این یادگیری نیاز داریم، چون خیلی کم درباره این ویروس اطلاعات داریم و انجام تمامی این اقدامات یک چیز ارزشمند برامون به ارمغان میاره :برامون زمان میخره !
اگر تصمیم بگیریم باهاش بجنگیم، این مبارزه در ابتدا سریع خواهد بود و در ادامه سرعت اون کم خواهد شد برای هفته ها و نه ماه ها در قرنطینه خواهیم بود و کم کم آزادی های بیشتری رو به دست میاریم.
ممکنه شرایط خیلی سریع به حالت عادی برنگرده ولی در دراز مدت شرایطمون عادی خواهد شد. خوب بریم سراغ بحث !
هفته پیش این نمودار رو نشونتون دادم.
دیدم که موارد کرونا ویروس در بیرون از چین در چه شرایطی قرار داره، در اون موقع نگرانی ما فقط شامل ایتالیاِ ایران و کره جنوبی بود. اگر دقت کنید در قسمت پایین سمت راست نمودار یک محدوده رو مشخص کرده بودم که شامل یک سری از کشورها هست که داشتند به تدریج درگیر میشدند. تمام منظورم من این بود که این کشورها به این سه کشور خواهند پیوست.
حالا ببینیم از اون موقع شرایط به چه شکل شده است.
همونطور که پیشبینی میشد تعداد موارد در نیم دوجین کشور دیگرهم به صورت انفجاری بالا رفت. در اینجا کشورهایی رو با تعداد مبتلایان بیشتر از ۱۰۰۰ نفر قرار داده ام، چند مورد رو در مورد این نمودار در نظر بگیرید:
آیا متوجه چیز عجیبی درباره این کشور ها نشدید؟ جدای از چین و ایران که دچار مبتلاهای خیلی بالایی هستند و برزیل و مالزی، هرکدام از این کشورها جزو ثروتمندترین کشورهای دنیا هستد.
فکر میکنید این ویروس کشورهای پولدار رو هدف قرار داده ؟ یا اینکه کشورهای پولدار بهتر میتونند ویروس رو با تست شناسایی کنند ؟
بعید به نظر میرسه که کشورهای فقیرتر دچار بیماری نشده باشند! هرچند که هوای گرم و مرطوب تا حدی کمک میکنه!
بیشترین برداشتی که محتمل هست اینه که کرونا ویروس یا به خاطر ارتباط کمتر این کشورها با دیگران دیرتر به اونها رسیده و یا اینکه همین الان هم اونجاست ولی این کشورها پول کافی برای تست مردم و فهمیدن وجود ویروس بین مردم رو نداره!
به هرحال اگر این درست باشه، به این معنی خواهد بود بیشتر کشورها از کرونا ویروس در امان نیستند و فقط کمی زمان میبرد تا آنها هم شاهد همه گیری بین مردم باشند و شروع به اقدام خواهند کنند.
از زمان مقاله قبل در هفته گذشته کرونا ویروس تعییر کرده و خیلی از کشورها آمار جدیدی رو ارائه کرده اند
به عنوان یک نمونه بزرگ در اینجا اسپانیا و فرانسه رو داریم، برای اسپانیا تایم لاین اقدامات به شرح زیر بود:
روز پنجشنبه ۱۲ مارچ، رئیس جمهور این ادعا که مقامات اسپانیایی خطر این ویروس رو دست کم گرفته اند رد کرد و روز بعد جمعه شرایط اضطراری ملی اعلام کرد.
روز شنبه این تصمیمات گرفته شدند :
روز دوشبه مرزهای زمینی بسته شدند
شرایط فرانسه هم خیلی مشابه بود با این تفاوت که زمان بیشتری برای انجام این تصمیمات صرف شد و الان شرایط آنها خیلی بدتر از اسپانیاست. برای مثال اجاره بها و مالیات برای کسب و کارهای کوچک معلق شده است.
آمریکا و انگلستان شبیه کشورهایی مثل سوییس و هلند هم تصمیاتی رو به تدریج گرفتند ! به طور مثال در آمریکا اقدامات به شرح ذیل بود :
خیلی از ایالت ها و شهرها پیشدستی کردن و موارد سختگیرانه رو اجباری کردند.
انگلستان هم تصمیمات مشابهی رو گرفت : کلی پیشنهاد به مردم داد ولی خیلی کمتر مواردی رو اجباری کرد!
این دو گروه از کشورها (اسپانیا و فرانسه ) در مقابل ( آمریکا و انگلیس ) دو راه کامل متفاوت برای مبارزه با کرونا ویروس رو پیش گرفتند توقیف و کاهش.بریم ببینیم اینها چه معنی ای دارند.
قبل اینکه اینکار رو انجام بدیم، بیاید ببینیم اینکار برای کشور مثل آمریکا چه شرایطی رو ایجاد میکنه ؟
این ابزار فوق العاده پیش بینی اپیدمی میتونه بهتون کمک کنه که در سناریوهای مختلف چه اتفاقی خواهد افتاد.دقت کنید که نقطه صورتی رنگ پیک مبتلایان به ده ها میلیون نفر در یک تاریخ مشخص خواهد رسید. بسیاری از متغییر ها در این محاسبه گر به صورت پیش فرض نگهداری شده اند. تنها تغییر در آن مقدار متغییر R هست که بین ۲.۲ تا ۲.۴ است. مقدار مرگ و میر بیماری که حدود ۴ درصد در نظر گرفته شده است. طول درمان که بین ۱۰ تا ۲۰ روز در نظر گرفته شده است. نرخ بستری در بیمارستان بین ۲۰ تا ۱۴ درصد بسته به بدی حال بیماران در نظر گرفته شده است ( ۲۰ درصد نرخ اعلام شده سازمان بهداشت جهانی است )
اگر کاری نکنیم و همه مبتلا بشوند، سیستم درمانی زیر بار شدید قرارخواهد گرفت، میزان مرگ و میر به شدت افزایش پیدا میکند و حدود ۱۰ میلیون نفر کشته خواهند شد ( ستونهای آبی رنگ ). با یک حساب سر انگشتی هم اگر فرض کنیم ۷۵ درصد جمعیت آمریکایی مبتلا بشوند و ۴ درصد در اثر بیماری فوت کنند این عدد ۱۰ میلیون خواهد بود یعنی ۲۵ برابر آمریکایی هایی که در جنگ جهانی دوم کشته شدند !
ممکنه با خودتون بگید " خیلی کمتر از اینها شنیده بودم ! این که خیلیه !"
خوب داستان چیه؟ با این همه اعداد و ارقام گیج شدن آسونه! ولی فقط دوتا عدد هست که مهم هستند. تعداد افرادی که مبتلا میشوند و مریض میشوند و درصدی از اونها که خواهد مرد. اگر فقط ۲۵ درصد مریض شوند ( یعنی بقیه هم ویروس رو داشته باشند ولی علائم مریضی رو نشون ندهند) و نرخ مرگ و میر رو ۰.۶ درصد به جای ۴ درصد در نظر بگیریم به عدد ۵۰۰ هزار مرگ در آمریکا خواهیم رسید. خیلی زیاده ولی باز ۲۰ برابر کمتر از عدد بالا خواهد بود.
نمودار زیر همون نمودار بالایی هست ولی اینبار به افرادی که در بیمارستان بستری شده اند نگاه خواهیم کرد.
رنگ آبی روشن تعداد افرادی هستد که باید در بیمارستان بستری شوند و رنگ آبی تیره تر نشون دهنده افرادی هست که به مراقبت های بیشتری درICU نیاز دارند. دقت کنید این عدد در آمریکا میتونه در بیشترین اندازه خودش به بالای ۳ میلیون نفر برسه.
حالا این عدد رو با تعداد تخت های ICU در این کشور که حدود ۵۰ هزار تخت در امروز هست مقایسه کنید. این عدد اون خط تیره قرمز در نمودار هست! این همون مشکل ما خواهد بود
وقتی خط تیره قرمز رنگ تعداد تخت های ICU باشه یعنی هر شخصی بالای اون خط با شرایط بحرانی نمی توانند به نگهداری که بهش نیاز دارند برسند و ممکنه بمیرند.
اگر به جای تخت های آی سی یو به تعداد دستگاه های کمک تنفسی نگاهی بیاندازیم نتایج بازهم شبیه هستند امروز تعدادی کمتر از ۱۰۰ هزار از این دستگاه در آمریکا وجود دارد.
در حالی که امروز حداقل یک بیمارستان در سیاتل نمیتوانند بیشتر از ۶۵ بیمار رو به دلیل کمبود امکانات اینتوبه کنند و به بیماران شانس بالای ۹۰ درصد برای مرگ می دهند.
علت مرگ بالای افراد در هوبی در آن زمان و الان در ایتالیا و ایران همین موضوع است! نسبت مرگ به تعداد مبتلایان در هوبی در نهایت کاهش پیدا کرد چون اونها موفق شدند تقریبا یک شبه دوتا بیمارستان جدید بسازند کاری که ایران و ایتالیا نمی توانند انجام دهند و بعید است کشورهای زیاد دیگری هم موفق به انجام دادن اون بشوند. ببینیم دست آخر در این شرایط چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اگر ۵ درصد از مبتلایان به مراقبت های ویژه نیاز داشته باشند و نتوانیم این مراقبت رو انجام بدیم بیشتر اونها خواهند مرد به همین سادگی !
به علاوه که اطلاعات اخیر نشان میدهد مبتلایان در آمریکا شرایط بیماری سخت تری نسبت به چینی ها دارند ولی کاش فقط همین بود! ولی نیست!
این اعداد فقط افرادی رو شامل میشه که در اثر ابتلا به کرونا ویروس کشته می شوند ولی چه اتقاقی برای بیماران دیگر مثل بیماران قلبی و ... میافته وقتی که بیمارستان ها ظرفیت پذیرش اونها رو نداشته باشند.
چی میشه اگر شما دچار حمله قلبی شده اید ولی آمبولانس به جای ۸ دقیقه بعد از ۵۰ دقیقه (به دلیل تعداد بالای کرونا ویروسیها ) دنبال شما بیاد و تازه وقتی هم برسید بیمارستان تخت و دکتری برای مراقب ازتون نباشه، خوب میمیرد.
در آمریکا به تنهایی سالانه ۴ میلیون مراجعه به ICU وجود داره و ۵۰۰ هزار نفر یعنی حدود ۱۳ درصد اونها با وجود بستری میمیرند. بدون وجود تخت های آی سی یو این نسبت مرگ میتونه تا ۸۰ درصد هم بالا بره و اگر خوشبینانه بگیم فقط ۵۰ درصدشون بمیرند تنها در یک سال درگیری با یک اپیدمی تعداد این مرگ های معمول از ۵۰۰ هزار نفر به ۲ میلیون نفر میرسه، یعنی ۱.۵ میلیون مرگ ناخواسته در اثر تلفات جانبی کرونا
اگر به کرونا ویروس اجازه انتشار رو بدهیم سیستم درمانی آمریکا از هم خواهد پاشید و تعداد مرگها میلیونی خواهد بود. حتی بیشتر از ۱۰ میلیون نفر
این موضوع برای کشورهای دیگر هم تقریبا به همین شکل هست. تعداد تخت های آی سی یو و دستگاه های تنفس مصنوعی تقریبا در کشورهای دیگر مشابه و یا کمتر از آمریکا هست واین یعنی مرگ دسته جمعی تعداد زیادی از انسانها
تا اینجا کاملا واضح هست که باید سریع واکنش نشون بدهیم دو تا راه حل باقی مونده کاهش و کنترل هست.
راه حل کاهش به این شکله : "جلوگیری از ابتلا به کرونا ویروس در شرایط فعلی ممکن نیست، پس بهتره بذاریم روالش رو طی کنه در حالی که سعی میکنیم پیک تعداد مبتلاها رو کاهش بدیم. پس بیاییم این نمودار رو یکم تخت کنیم تا مدیریت اون توسط سیستم درمانی امکان پذیر باشد "
این نمودار از یک مقاله بسیار مهم که در آخر هفته توسط کالج سلطنتی انگلیس منتشر شده برداشت شده است.
انجام ندادن هیچ کاری در این شرایط با نمودار مشکی مشخص شده است، محور افقی زمان و محور عمودی تعداد بیماران نیازمند بستری به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر مبتلا را نشان میدهد. هریک از نمودارهای دیگر اثر انجام هریک از اقدامات کنترل فاصله اجتماعی را نشان می دهد. رنگ آبی سخت ترین نوع اقدام را نشان میدهد یعنی ایزوله کردن بیماران، قرنطینه افراد سالم و قطع ارتباط افراد بالای ۷۰ سال. این خط آبی رنگ تقریبا استراتژی فعلی انگلیس رو شامل میشود هرچند که این امر رو فعلا پیشنهاد میکند و اجبار و کنترلی به اجرای آن وجود ندارد.
در اینجا بازهم رنگ قرمز تعداد تخت های آی سی یو را نشان می دهد و میبینید که خیلی به پایین نزدیک است.در اینجا بازهم افرادی که بالای خط قرمز هستند احتمالا به خاطر عدم وجود آی سی یو خواهند مرد.
بازهم در نظر بگیرید که با تخت کردن نمودار مبتلایان، آی سی یو ها هنوز هم برای چندماه در اختیار بیماران دیگر (غیر کرونا) فراهم نخواهد بود و تلفات جانبی را افزایش میدهد.
احتمالا با شنیدن آن شوکه شده اید. وقتی میشنوید "ما می خواهیم نمودار رو تخت کنیم" درحقیقت این یعنی "ما دانسته، سیستم درمانی رو با موج کاری عظیم خفه می کنیم و میزان مرگ و میر را حداقل تا ۱۰ برابر افزایش میدهیم"
شاید فکر کنید تا اینجاش هم خیلی بد بوده ! ولی هنوز تموم نشده، چون یکی از فرضیات مهم در این استراتژی کلمه ای به نام Herd Immunity یا مصونیت جمعی هست.
ایده کلی این هست که افرادی که مبتلا میشوند و خوب میشوند نسبت به ویروس مصون خواهند بود. لپ کلام اینکه ؛میدونم دو هفته ای روی قراره به چخ بریم، ولی وقتی تموم شد و یه چند میلیونی مردن، ویروس دیگه پخش نمیشه و بقیه ما مصون هستیم! بزاریم یه بار همه بگیرند تا جمع بشه بره، چون راه حل جایگزین قرنطینه کردن هست و این یعنی ممکنه یکسال طول بکشه و ریسک ایجاد این پیک در آینده همیشه وجود داره.؛
خوب اینجا یک چیز رو در نظر گرفتیم : ویروس زیاد تغییر نمیکنه. پس اگه زیاد تغییر نکنه تعداد زیادی از افراد مصون خواهند بود و بلاخره یه زمانی این اپیدمی جمع میشه.
این ویروس چقدر احتمال داره جهش پیدا کنه ؟ خوب به نظر میرسه همین الان هم جهش پیدا کرده !!!!
البته خیلی هم تعجب نداره: ویروس های با هسته RNA مثل کرونا ویروس یا آنفولانزا ۱۰۰ برابر بیشتر از ویروس هایی با هسته DNA جهش پیدا می کنند. ( فکر کردی چرا واکسن سرماخوردگی کوفتی هیچ وقت کشف نشده !!) هرچند کرونا ویروس آهسته تر از آنفولانزا جهش کرده است.
البته در نظر بگیرید که بهترین شرایط برای جهش ویروس ایجاد میلیون ها فرصت برای اون هست. دقیقا فرصتی که استراتژی کاهش ( تخت کردن نمودار ) در اختیار ویروس قرار میده : صدها میلیون آدم مبتلا و یعنی میلیونها فرصت برای جهش ویروس
به همین دلیل هست که باید هر سال واکسن آنفلوانرا بزنیم چون تعداد خیلی زیادی از شاخه های آنفولانزا بوجود اومده و همون واکسن آنفولانزای قدیمی روی همه اونها موثر نیست.
بیایید اینطوری بهش نگاه کنیم :استراتژی تخت کردن نمودار ( Mitigation ) نه تنها فرض بر مرگ میلیونها نفر در کشوری مثل آمریکا و انگلیس رو میذاره بلکه داره روی این فرض که ویروس زیاد جهش پیدا نمیکنه قمار میکنه ( در حالی که اینطور نیست ) و اینکار به ویروس فرصت جهش بیشتری رو میده. یعنی وقتی چند میلیون مرگ اتفاق افتاد هر سال باید منتظر میلیون ها مرگ دیگر به خاطر ویروس های جهش یافته بعدی باشیم و کرونا ویروس مهمان هرساله ی ما خواهد بود.
بهترین راه برای جهش ویروس ایجاد میلیون ها فرصت برای اونه کاری که استراتژی کاهش شیب نمودار یا همون استراتژی Mitigation اون رو براش فراهم میکنه
خوب حالا که نه هیچ کاری نکردن و نه کاهش شیب نمودار ( Mitigation )کاری از پیش نمیبره راه حل جایگزین چیه ؟
راه حل Mitigation سعی بر محدود کردن ویروس نداره و فقط سعی میکنه که نمودار ابتلا رو کمی تخت کنه. در حالی که استراتژی سرکوب سعی میکنه تصمیمات خیلی سختگیرانه ای رو برای کنترل اپیدمی انجام بده به طور خاص :
خوب این چطور به نظر خواهد اومد؟
با استفاده از استراتژی سرکوب، بعد از موج اول ابتلا تعداد مرگ در حدود چند هزار خواهد بود و نه چند میلیون
چرا؟ چون نه تنها ما افزایش نمایی تعداد مبتلایان رو کنترل کرده ایم. بلکه میزان مرگ میر را به خاطر کاهش فشار روی سیستم درمانی نیز کاهش داده ایم. در اینجا میزان مرگ و میر را حدود ۰.۹ درصد در نظر گرفتم چیزی که امروز در کره جنوبی شاهد اون هستیم. که بهترین روش کنترلی روی ویروس رو که استراتژی سرکوب هست رو دنبال میکنه.
خوب با این حال اینکار رو نکردن به نظر حماقت میاد! همه باید از استراتژی سرکوب استفاده کنند نه ؟
ولی چرا خیلی از دولت ها تعلل می کنند ؟
توضیح مترجم : منظور از قرنطینه در این ترجمه معادل کلمه Lock-Down یا منع برقراری ارتباط با فضای خارجی هست ( قرنطینه خانگی ) و نه اون قرنطینه ؛قرون وسطایی به قول دوستان ؛ ولی در این متن من از کلمه قرنطینه خانگی استفاده میکنم
اونها از سه تا چیز میترسند :
این روشی هست که تیم امپریال کالج روش سرکوب رو مدل کرده اند. خطوط سبز و زرد سناریوهای مختلف سرکوب هستند. به نظر خوب نمیاد ؟هنوز هم پیک های بزرگی رو خواهیم داشت پس چر به خودمون زحمت بدیم ؟
خوب به این سوال های هم میرسیم. ولی یه چیز مهم تر این وسط وجود داره !
ما اینجا یه موضوع رو کامل فراموش کردیم.
اگه اینجوری به موضوع نگاه کنیم. هر دو راه Mitigation و Suppression در کنار هم خیلی خوب به نظر نمیرسند.
یا امروز تعداد زیادی از افراد خواهند مرد و امروز به اقتصاد ضربه نمیزنیم و یا امروز بهش ضربه میزنیم و مرگ کلی آدم رو به عقب می اندازیم .
در این نگرش ارزش زمان رو در نظر نمیگیریم!
در پست قبلی،در باره ارزش زمان در نجات جان افراد توضیح دادیم. هر روز و هر ساعتی که ما برای اعمال محدودیت ها دست دست کنیم، این رشد خطر به صورت نمایی ادامه پیدا خواهد کرد. با هم دیدیم که چطور یک روز میتواند تعداد کل مبتلایان رو تا ۴۰ درصد کاهش و تعداد مرگ رو حتی بیشتر کاهش دهد.
ما در حال تجربه یکی از بزرگترین فشارها وارده بر سیستم درمانی در تاریخ جهان هستیم که اصلا برای اون آماده نیستیم و با دشمنی مواجه هستیم که اصلا اون رو نمیشناسیم و شرایط خوبی برای جنگ نیست !
فرض کنید شما قراره با بدترین دشمنتون بجنگید، که اصلا چیزی درباره ش نمیدونید و فقط دوتا راه حل دارید: اول اینکه با کله برید تو دلش و دوم اینکه فرار کنید و برای خودتون یکم زمان بخرید تا آماده بشید. حالا کدوم رو انتخاب میکنید ؟
این کاری هست که باید امروز انجام بدیم. جهان تازه آگاه شده است. هر روز که برای مقابله با کرونا ویروس وقت بدست بیاریم می تونیم بهتر آماده بشویم.
در بخشهای بعدی درباره جزئیاتی که برامون وقت میخره حرف میزنیم.
با سرکوب موثر تعداد موارد واقعی در یک شب میتوانند به شدت کاهش پیدا کنند، دقت کنید موارد واقعی نه چیزی که از تست ها به صورت رسمی اعلام میشوند. در مقاله قبلی آمار هوبی رو با هم دیدیم
امروز تعداد افراد مبتلای جدید در استان ۶۰ میلیون نفره هوبی به صفر رسیده است/
انجام آزمایشات تا چند هفته آینده ادامه خواهد داشت. ولی این تعداد رو کاهش خواهد بود. با تعداد کم مبتلایان میزان کشندگی کاهش خواهد یافت و تلفات جانبی نیز کاهش خواهند یافت : تعداد افرادی غیر کرونایی کمتری در اثر شلوغی بیمارستان ها خواهند مرد.
اثرات سرکوب (Suppression) :
در حال حاضر در انگلیس و آمریکا هیچ ایده ای درباره تعداد واقعی مبتلایان وجود ندارد. نمیدانیم چند نفر مبتلا هستند. فقط میدانیم آمار رسمی آمار واقعی نیست! و واقعیت چیزی بیش از ۱۰ها هزار نفر هست. دلیل آنهم اینست که ما تست نمیکنیم.
اقدامات همین بخش تست و پیگیری به تنهایی توانسه میزان رشد اپیدمی در کره جنوبی را بدون ایجاد شرایط قرنطینه سخت گیرانه کنترل کند.
آمریکا و احتمالا انگلیس دارند بدون زره و سپر به جنگ می روند.
ما در آمریکا تنها برای دو هفته ماسک داریم ، تعداد وسایل حفاظت شخصی کمی برای کارکنان وجود دارد، به تعداد کافی دستگاه تنفس مصنوعی وجود ندارد، به تعداد کافی ICU و دستگاه ECMO ( دستگاه اکسیژن رسان به خون ) وجود ندارد و همین امر باعث افزایش درصد مرگ و میر در استراتژی کاهش شیب فعلی شده است.
ولی اگر کمی زمان برای خود بخریم:
البته که این تنها ظرفیت لازم نیست، ما نیاز داریم کارکنان بخش درمان در کمترین زمان ممکن اضافه شوند. از کجا بیاوریم ؟ لازم است که افراد جدیدی را برای کمک آموزش اولیه دهیم و کارکنان درمانی بازنشسته را به کار برگردانیم. خیلی از کشورها همین الان هم شروع کرده اند.
عموم مردم ترسیده اند!( البته که ایرانی جماعت نمیترسه، جوج و شمالش به راهه هنوز !). کرونا ویروس جدیده و چیز زیادی درباره اش نمیدونیم. مردم تا الان نفهمیده اند که دست ندهند و بغل نکنند. نمی دانند در را باید با آرنج باز کنند، بعد دست زدن به دستگیره در دستشان را نمی شویند و قبل نشتین روی میز آنرا ضد عفونی نمیکنند.
وقتی به اندازه کافی ماسک داشته باشیم. میتوانیم بیرون سیستم درمانی هم استفاده کنیم، الان بهتراست ماسک را برای کادر درمانی باقی گذاریم. ولی اگر مردم نترسند برای زندگی روزمره هم می توانند از آن استفاده کنند و هنگامی که مریض هستند دیگران را آلوده نکنند.
اینها تمامشان راههای ارزانی برای جلوگیری از انتقال ویروس در جامعه هستند. هرچه کمتر ویروس منتشر شود محدودیت های کمتری نیاز به وضع کردن خواهد بود. ولی ما برای آموزش مردم به زمان نیاز داریم.
ما درباره این ویروس جدید میزان خیلی کمی میدانیم ، ولی هر هفته که میگذرد صدها مقاله جدید منتشر می شوند.
جهان بر علیه یک دشمن مشترک با هم متحد شده است. همه محققان در تمام دنیا به تکاپو افتاده اند تا ویروس جدید را بهتر بشناسند.
پاسخ روشن به این سوالات می تواند،عکس العمل ما را تا جای ممکن دقیقتر کند در کنار آنکه تبعات اقتصادی و اجتماعی را کاهش می دهیم. جواب این سوالات تنها به هفته ها زمان نیاز دارد نه سالها !
از اینها گذشته اگر در هفته های آینده راهی برای درمان آن پیدا کردیم چی ؟ هر روز که وقت داشته باشیم بیشتر به درمان نزدیک میشویم. همین الان هم داروهای پیشنهادی مانند فاویپیراپیر و کلروکوین وجود دارند، اگر دوماه دیگر درمانی برای این بیماری پیدا کنیم چی ؟ چقدر احمق به نظر خواهیم رسید اگر تا آن موقع با استراتژی Mitigation میلیون ها نفر را از دست داده باشیم ؟
الان میدونیم که استراتژی کاهشی (Mitigation) احتمالا گزینه افتضاحی هست و استراتژی سرکوب فواید کوتاه مدت زیادی داره. ولی افراد نگرانی های بحقی در مورد این استراتژی دارند :
در اینجا دقیقتر به این موضوع نگاه خواهیم کرد که این استراتژی چگونه خواهد بود اسم آن را گذاشته ام چکش و رقص
اول اینکه اگر کشورها سریع و با شدت عمل کنند به دلیل تمامی مواردی که اشاره کردیم با در نظر گرفتن ارزش زمان در کمترین زمان ممکن آن را فرو خواهیم نشاند.
مهمترین سوال این است، چقدر طول خواهد کشید ؟
ترسی که خیلی از افراد در حال حاضر دارند این است که برای ماه ها در خانه هایشان حبس شود در حالی که متعاقب آن فاجعه اقصادی و فروپاشی روانی برایشان ایجاد خواهد شد. این ایده متاسفانه در مقاله معروف امپریال کالج نیز بررسی شده است.
این نمودار را به خاطر دارید؟ منطقه آبی روشن از انتهای مارچ تا انتهای ماه آگوست ناحیه ای است که در مقاله به عنوان زمان چکش پیشنهاد شده است، که شامل سرکوب اولیه و ایجاد فاصله اجتماعی به صورت اجباری است.
اگر شما یک سیاستمدار هستید و میدانید که یک گزینه اجازه دادن به مرگ ۱۰۰ ها هزار نفر و یا میلیونها نفر از افراد در استراتژی mitigation و گزینه دیگر متوقف کردن اقتصاد برای ۵ ماه قبل رسیدن به همان تعداد از مرگ و ابتلا باشد، به نظر احتمال قابل بررسی به نظرتون نخواهد بود؟ نه ؟
ولی به نظر میاد لازم نیست این اتفاق بیافته!
در این مقاله به شدت به دلیل مشکلات اساسی به تحقیق امپریال کالج ایراد گرفته شده است.گفته شده است که آنها پیگیری های اشخاص مبتلا (استراتژی اصلی کره جنوبی و سنگاپور و چین) و محدودیت های محکم مسافرت و تاثیر آن بر اجتماعات بزرگ را در نظر نگرفته اند.
زمان لازم برای بخش اول ( چکش) چند هفته و نه چند ماه است !
این نمودار تعداد کل مبتلایان در هوبی چین را با ۶۰ میلیون نفر جمعیتت در هر روز از ۲۳ ژانویه نمایش میدهد در عرض ۲ هفته کشور به کار برگشته است و در عرض ۵ هفته شرایط تحت کنترل در آمده است. به یاد داشته باشید اینجا بدترین منطقه در چین از لحاظ بیماری بوده است.
به یاد داشته باشید که اینها نمودارهای نارنجی رنگ هستند ستونهای طوسی رنگ ( تعداد مبتلایان واقعی) خیلی زودتر بعد از قرنطینه کامل کاهش یافته بود! نمودار ۹ را ببینید.
اقداماتی که آنها انجام دادند خیلی شبیه کاری است که الان در ایتالیا، اسپانیا و فرانسه در حال انجام است: محدود کردن بیماران، قرنطینه های اجباری، مردم باید در خانه های بمانند مگر برای شرایط اضطراری که دارند و یا خرید غذا، پیگیری تماس با افراد آلوده، محدودیت های مسافرت و ...
البته جزئیات مهم هستند!
محدودیت ها در چین خیلی محکمتر بود، بطور مثال در هر خانواده یکنفر هر ۳ روز اجازه ترک خانه برای خرید را داشت و به نظر میاد همین سختگیری باعث شد خیلی زودتر شرایط تحت کنترل قرارگیرد.
در ایتالیا، فرانسه و اسپانیا این اقدامات به ان اندازه سخت و محکم نیستند و پیاده سازی هم به آن اندازه سختگیرانه نیست. مردم هنوز در خیابانها را میروند، درحالی که خیلی ها هنوز ماسک ندارند. به نظر می آید این چکش آرامتری است و زمان بیشتری برای کنترل مناسب میطلبد.
برخی از افراد این موضوع را به حساب آن میگذارند که سخت گیری ها نتیجه ای در بر نداشته است، ولی این موضوع غلت است !
کره جنوبی در مقطع زمانی مشخصی بدترین اپیدمی بیرون از چین بود، ولی الان به شدت تحت کنترل درآمده است و آنها با تنها خواستن از مردم برای بیرون نیآمدن از خانه هایشان به این مهم دست پیدا نکرده اند.بلکه با تست های شدید، رهگیری ارتباطات مبتلایان، ایزوله کردن و قرنطینه های سخت گیرانه موفق به این کار شدند.
اگر یک همه گیری مثل کره جنوبی، بدون ایجاد فاصله اجتماعی اجباری، بتواند کنترل شود، کشورهای غربی میتونادد از یک چکش که بتواند همه گیری را کنترل کند استفاده کنندو ولی موضوع فقط نظم و اجرای صحیح آن است.
آیا میتوانیم برای چند هفته در خانه بمانیم و مطمئن شویم چندین میلیون نفر نمی میرند ؟ مطمئنم میتوانیم. البته به شرطی که بعدش چی بشه نه ؟
اگر شما کرونا ویروس را "با چکش بزنید". در عرض چند هفته آنرا کنترل کرده اید و قطعا در شرایط بهتری برای ادامه مبارزه با آن هستید. حال به تلاش بلند مدت برای مدیریت ویروس تا زمان آماده شدن واکسن میرسیم.
احتمالا بزرگترین و مهمترین اشتباهی که در این مرحله افراد خواهند کرد این است که باید چند ماه در خانه بمانند. موضوع واقعا این نیست در واقع به احتمال زیاد زندگی های ما تا حد زیادی در این مرحله به شرایط عادی نزدیک خواهد شد.
چطور میشه که کره جنوبی، سنگاپور، تایوان و ژاپن برای مدت زیادی این ویروس را دارند، در حقیقت کره هزاران مبتلا دارد ولی هنوز به مرحله Lock Down نرسیده اند ؟
در این ویدیو وزیر امور خارجه کره توضیح میدهد چطور کشورش اینکار را انجام داده است. خیلی ساده! با تست و پیگیری کارآمد، ممنوعیت مسافرت، قرنطینه و جداسازی کارآمد بیماران !
این مقاله هم روش سنگاپور را توضیح میدهد :
می خواهید اقدامات آنها را حدس بزنید ؟ دقیقا مشابه کره جنوبی در مورد سنگاپور به افراد داخل قرنطینه و افرادی که عدم اجازه مسافرت داشتند کمک اقتصادی هم کرده اند.
آیا برای کشورهای دیگر دیر شده است ؟ نه یا اعمال چکش شما شانس جدیدی خواهید داشت !
من به دوره بین چکش و واکسن رقص میگم! چون در این بازه اقدامات یک چیز ثابت و مشخص نیستند. بعضی مناطق بازهم ممکن است با همه گیری مواجه شوند و برخی تا مدت طولانی همه گیری جدیدی را تجربه نکنند. بسته به شرایط میتوانیم شرایط فاصله گیری اجتماعی را سختگیرانه تر کنیم و یا این محدودیت ها را برداریم. این رقص پارامتر R است: رقصی از اقدامات بین اینکه به زندگی عادی برگردیم و جلوگیری از انتشار بیماری، رقصی بین اقتصاد و سلامتی
خوب این رقص چطور انجام میشه ؟
خوب کل این رقص دور پارامتر R میچرخه. اگر یادتون بیاد R نرخ انتقال بیماریه، عددی که اگه یادتون بیاد تو سناریو کشور آمریکا ( اگه کاری انجام ندیم) عددی بین ۲ تا ۳ داشت. در هفته های اول اگر کسی مبتلا بشه بین ۲ تا ۳ نر جدید رو به طور متوسط مبتلا میکنه.
اگر این عدد بزرگتر از ۱ باشه بیماری به صورت نمایی تا یک اپیدمی رشد پیدا میکنه و اگر زیر یک باشه کم کم از بین میره.
در دوره چکش هدف نزدیک کردن این عدد به صفر در کوتاه ترین زمان ممکن برای کنترل اپیدمی هست. برای مثال در ووهان این عدد در ابتدا ۳.۹ بوده و برا شروع LockDown و قرنطینه مرکزی بیماران تا عدد ۰.۳۲ کاهش یافت.
ولی هنگامی که وارد منطقه رقص می شویم فقط کافیه این عدد زیر ۱ قرار بگیره !
این نمودار مثال حدودی از نحوه جواب بدن انواع مختلف بیماران به ویروس هست و همینطور میزان انتقال بیماری آنها در این بازه زمانی، در حال حاضر هیچکس شکل دقیق این نمودار را به طور واقعی نمی داند و نمودار پایین بر اساس اطلاعات مقالات مختلف رسم شده است.
به نظر میرسه، بعضی ها در فاز بدون علایم نیز بیماری را منتقل می کنند، بعد از آن علایم شروع میشود و افراد پیش دکتر خود رفته و بیماری آنها تشخیص داده می شود و میزان انتقال در آنها کاهش میاید.
برای مثال در ابتدا که شما مبتلا هستید ولی علایمی ندارید. پس عادی رفتار میکنید، وقتی حرف میزنید بیماری را منتقل میکنید، به بینی خود دست میزنید و سپس به دستگیره و افرادی که بعداز شما به آن دست میزنند نیز آلوده می شوند.
هرچه ویروس بیشتر شمارا مبتلا میکند، شما بیشتر ناقل خواهید بود و هنگامی که شروع به نشان دادن علایم می کنید به آرامی دیگر سرکار نمیروید، خانه میمانید و استراحت میکنید و یا پیش دکتر خود می روید. وقتی که بستری میشوید با وجود اینکه خیلی احتمال انتقال در شما بالاست ولی ویروس را پخش نمی کنید چون شما را ایزوله کرده اند.
اینجاست که اثر تست های فراوان گرفته شده از افراد خود را نشان میدهند:
اگر در اعمال تمامی این محدودیت ها بازهم مقدارR بیشتر از ۱ باشد، لازم خواهد بود تعداد افرادی که هر شخص با آنها در تماس هستند کاهش پیدا کند. برخی از آنها ارزانترند بطور مثال از افراد خواسته شود در منزل کار کنند و برخی از آنها پر هزینه ترند مانند بستن مدارس و دانشگاه ها و خواستن از افراد برای باقی ماندن در خانه و بستن رستورانها و مغازه ها
این نمودار با اعداد فرضی ایجاد شده است چون تا به امروز هیچ کس به اندازه کافی در این مورد تحقیق نکرده است و یا همه اقدامات پیشگیرانه را در کنار هم مقایسه نکرده است.
خیلی حیف، چون این مهمترین نموداری است که سیاستمداران نیاردارند تا بر اساس آن تصمیم گیری کنند.
کرونا ویروس تقریبا همه جا منتشر شده است، تا الان ۱۵۲ کشور ماردی رو اعلام کرده اند و زمان بر علیه ماست ولی نیازی نیست که اینطور باشه! یک راه روشن و مشخص برای برون رفت از این شرایط وجود داره
برخی از کشورها خصوصا آنهایی که هنوز به شدت دچار بیماری نشده اند شاید فکر کنند آیا برای ما هم اتفاق میافته ؟ جواب اینه که احتمالا شما همین الانم حسابی مبتلا هستید و هنوز اطلاع ندارید. وقتی که به اون معنی کلمه مبتلا بشید، سیستم درمانی شما در شرایط خیلی بدتری از کشورهای پولدار خواهد بود. بهتره زودتر اقدام کنید، سالم بودن بهتر از پشیمان بودن است
برای کشورهایی که الان درگیر هستن هم که گزینه روشنه
در یک سمت کشورهایی که با استراتژی کاهش شیب نمودار (mitigation) جلو میروند یک اپیدمی بزرگ را ایجاد می کنند و سیستم درمانی خودشون را از کار می اندازند و باعث مرگ میلیونها نفر می شوند و گونه های جهش یافته جدیدی از ویروس رو به دنیا تقدیم می کنند.
در سمت دیگر کشورهایی که برای چندهفته Lock-Down انجام می دهند و برای ما زمان می خرند و یک برنامه اجرایی مشخص برای کنترل ویروس تا زمان پیدا شدن واکسن تهیه می کنند.
برخی از کشورها مثل آمریکا، انگلستان، سوییس وهلند استراتژی mitigation رو پیش گرفته اند واین یعنی که آنها دارند بدون جنگیدن از اینکار منصرف می شوند، با وجودی که میبینند کشورهای دیگری با موفقیت اینکار را انجام داده اند میگویند ما نمی توانیم انجامش بدیم !
فکر کنید چرچیل میگفت، نازی ها همه جای اروپا هستند، نمیتونیم باهاشون بجنگیم، ولش کنیم! این کاریه که خیلی از کشورها امروز دارند انجام می دهند.آنها شانسی برای جنگیدن بهتون نمی دهند خودتون باید اون رو درخواست کنید !
