بستری برای کارمزد پایینتر،جذب نقدینگی جهانی، دسترسی گسترده و نوآوریهای فناوری (قراردادهای هوشمند، لایههای مقیاسپذیری، استیبل کوینها)( توسط دوره هایی از برنامه نویسی در بلاکچین و نپرداختن گس فی)، سرمایهگذاران و نهادهای مالی را به فضای رمز ارزی جذب می کند کند. همچنین بچالشها و ریسکهای مرتبط از قبیل نوسان قیمت، ریسکهای امنیتی و الزامات نظارتی جهانی بسیار کم رنگ است. کشوری که مورد تحریم است و کشور هایی مثل آمریکا برای رمز ارز ها قانون و مالیات وضع کرده اند و چین نیز به رمز ارز های بلاکچینی مثل ماده مخدر نگاه می کند. ایران می تواند به بهشت تجارت انواع رمز ارز ها (خصوصا بدون ماینینگ) تبدیل شود.
رمز ارزها در دهه اخیر جایگاه ویژهای در اقتصاد جهانی یافتهاند. فناوری بلاکچین و قراردادهای هوشمند امکان تسهیل تراکنشها و ایجاد داراییهای دیجیتال را فراهم کردهاند. همزمان، شرکتها، سرمایهگذاران نهادی و مؤسسات مالی به دنبال راههای دسترسی سریعتر، کمهزینهتر و امنتر به فناوریهای مالی دیجیتال هستند. این مقاله پرسش اصلی را مطرح میکند: کدام سازوکارها و فاکتورها بازارها را به سمت رمز ارزها میکشاند و آیا رمز ارزها واقعاً میتوانند به عنوان «ماشین محرکه» بازارها عمل کنند یا صرفاً بازتابی از تحولات فناوری هستند؟
در ایران، وضعیت قانونی رمز ارزها و فعالیتهای مرتبط با آن به مرور زمان در حال توسعه است، با این حال، بسترهای غیررسمی و تجربههای عملی در نسلهای مختلف کاربران نشان میدهد که گروههای متفاوتی از فعالان اقتصادی، از جمله سرمایهگذاران فردی، کارآفرینان فناوری مالی و شرکتهای فناوری، بهطور غیررسمی به رمز ارزها و فناوریهای مرتبط با بلاکچین علاقهمند بودهاند و در برخی حوزهها مانند مدیریت دارایی، قراردادهای هوشمند و پروژههای خصوصی، پذیرش جدی پیدا کردهاند.
چارچوب قانونی در ایران: نهادهای نظارتیدر حال ایجاد و تسهیل بیشتر صدور مجوزهای مرتبط با خدمات بازار رمز ارزها و کیف پولهای دیجیتال میپردازند. با وجود محدودیتهای موجود، استخراج رمز ارز و برخی فعالیتهای خرید و فروش غیررسمی همچنان ادامه دارد و نمونههایی از پذیرش غیررسمی در بین فعالان اقتصادی دیده میشود. این وضعیت نشان میدهد که تفاوتهایی میان استفاده شخصی، سرمایهگذاری غیررسمی و فعالیتهای تجاری وجود دارد و میطلبد تا با روشنشدن چارچوبهای حقوقی، حفاظت از مصرفکننده و امنیت تراکنشها شرایط بهتری ایجاد شود.
پذیرش در نسلهای مختلف و مسیرهای آتی: نسلهای جوانتر با دسترسی به اینترنت و آموزشهای غیررسمی ورسمی به رمز ارزها گرایش بیشتری دارند و تجربههای عملی در زمینه قراردادهای هوشمند و داراییهای دیجیتال را دنبال میکنند. نسلهای مسنتر به دلیل نیاز به شفافیت حقوقی، حفاظت مصرفکننده و امنیت تراکنشها، با احتیاط بیشتری عمل میکنند. با همراهی سیاستگذاری شفاف و ایجاد استانداردهای امنیتی، انتظار میرود پذیرش در ایران به صورت تدریجی و با نقشآفرینی از سوی بخش خصوصی و دولتی اجام شود.
