اشکانیان توجه و علاقه‌ی وافر به بنای ایوان در معماری خویش نشان می‌دادند، اساس ایوان تقلیدی‌ست از خیمه‌های بدوی که دامن آن را در جانب افق بالا زده باشند؛ علاقه‌ی وافر به زندگی عشایری، غارت و کوچ دائمی بین نواحی سردسیر و گرمسیر، نجبا و اعیان پارت را وا می‌داشت تا در هنگام اقامت در شهرها نیز از طریق منظر و ایوان پیوند خویش را با طبیعت و افق‌صحراها حفظ نمایند؛ این نشان معماری بعدها [مخصوصا] در دوران ساسانی اهمیت بیشتر یافت و تا دوران اسلامی به عنوان بخشی از معماری‌ایرانی ادامه یافت.
