احمد زیدآبادی
نقطه قوت روزنامه‌هایی مانند واشنگتن‌پست و نیویورک‌تایمز در حوزۀ خبرهای سیاسی، اتصال آنها به منابعی در داخل کاخ سفید، وزارت خارجه، شورای امنیت ملی، پنتاگون و دیگر نهادهای حاکم بر آمریکا برای دریافت خبرهای محرمانه یا درز دادن سایر خبرها پیش از انتشار رسمی آنها بوده است.
به نظر می‌رسد در دورۀ ریاست جمهوری ترامپ، واشنگتن‌پست و بویژه نیویورک‌تایمز، منابع موثق دریافت خبر خود را در نهادهای حاکم از دست داده‌اند و از همین رو، ظاهراً برخی از گزارش‌های آنها در بارۀ پاره‌ای مسائل حساس بین‌المللی چندان دقیق از کار در نمی‌آید.
این وضعیت نتیجۀ تخاصم متقابل ترامپ و این قبیل روزنامه‌هاست که از همان ابتدای ظهور ترامپ در صحنۀ سیاسی آمریکا آغاز شده و پایانی هم برای آن قابل تصور نیست.
ترامپ در مقابله با رسانه‌های مخالف خود عموماً آنها را به جعل خبر متهم می‌کند. به نظر من، منبع اخبار جعلی برای این رسانه‌ها ای بسا خودِ کاخ سفید باشد تا با نشر جعلیات بی‌اعتبار شوند!
بر همین اساس، هنگامی که نیویورک‌تایمز از بحث بر سر اعزام 120 هزار نیروی نظامی آمریکا به منطقۀ خلیج فارس در سطوح عالی دولت ترامپ خبر داد، روشن بود که این خبر نمی‌تواند منبع درست و درمانی داشته باشد. 120 هزار نیرو فقط برای جنگ زمینی و اشغال خاک یک کشور به کار می‌آید و در حالی است که ایران و آمریکا از این نوع رویارویی، بی‌نهایت فاصله دارند.
در هر صورت، گویی ترامپ برای پیشبرد اهداف خود، سیاست "سرکارگذاری"، "مخفی‌کاری" و "عملیات فریب" را در همۀ حوزه‌ها در پیش گرفته است. او دوست دارد طرف مقابل‌اش را ابتدا گیج کند و بعد ضربه را از جایی که انتظارش نمی‌رود، وارد سازد!
