بیشتر لشکریان عضدالدوله از اهالی شیراز و کرمان و نواحی اطراف آن بودند و همسرانشان را به همراه نداشتند، پس از مدتی اقامت در بغداد، شهوات افسارگسیخته سربازان موجب ایجاد هرج و مرج در شهر شد. عضدالدوله دارالقحبهای رسمی را در بغداد به راه انداخت تا علاوه بر مهار شهوت لشکریان، بر درآمد خود نیز بیافزاید.
براساس فرمان عضدالدوله جدای از اسرا و بردگان، هر بانویی که مرتکب خطایی شده بود نیز وادار به تنفروشی در دارالقحبه میشد. همین قانون سبب شد تا عضدالدوله با توجه به قدرتی که داشت از جمیله دختر الطائع بالله انتقام بگیرد.
وی جمیله را متهم به جاسوسی نمود و او را وادار به تنفروشی در دارالقحبه حکومت کرد. اما جمیله به این حکم تن در نداد و خود را در دجله غرق نمود.
--------------
منبع
احسن التقاسیم، شمسالدین مقدسی
.
معانی
دارالقحبه = فاحشهخانه