شب‌های ملوکانه

دوست علی‌خان معیر‌الممالک می‌نویسد: ناصرالدین شاه اغلب شب‌ها پس از صرف شام تنها در اندرون به راه می‌افتاد .و با عصایی که در دست داشت به در اتاق هر یک از زنهایش می‌کوفت خانم چون در را می‌گشود از دیدار وی مشعوف می‌شد و تعظیمی می‌کرد و منتظر می‌ایستاد.
شاه گاهی دستی بزیر زنخ آن خانم برده و شوخی‌های مناسب می‌نمود.
گاه پس از کوفتن در خود را در گوشه‌ای مخفی می‌داشت و چون خانم از قرفه بیرون می‌آمد و کسی را نمیدید بگمان آنکه یکی از خدمه با وی نیرنگ باخته است فحش زیادی به صاحب عمل می‌داد.
هرگاه فحش‌ها خیلی آبدار بود شاه خود را ظاهر نمی‌ساخت و از گوشه‌ای به در می‌رفت و اگر ناسزاها چندان درشت نبود خنده‌کنان از کمین‌گاه بیرون می‌آمد و به خانم جواب‌های مناسب می‌داد؛ به اتاق خانم‌های محترمه که می‌رسید داخل شده می‌نشت قدری صحبت نموده شوخی‌های مناسب می‌نمود و بر می‌خاست....
نقل از انجمن‌های سری در عهد مشروطه به قلم اسمعیل رائین