مدتی هست که از فضای ویرگول دور بودم. در همین مدت به این فکر می کردم که مطلب بعدی چی می تواند باشد؟؟ از قضا در همین مدت مشغول خواندن کتابی به نام مینیمالیسم دیجیتال بودم. کتابی که تعریف های زیادی از کاربران گرفته اما خیلی هم کتاب نامی و معروفی نیست. پس تصمیمم بر این شد که نوشته بعدی ام در ویرگول راجب این کتاب و تجربیاتم از آن باشد.
کتاب مینیمالیسم دیجیتال نوشته کال نیوپورت با ترجمه خوب سمانه پرهیزکاری از نشر میلکان را با تردید زیادی خریدم اما حسی ته دلم می گفت که کتاب مفیدی خواهد بود. ضخامت کتاب هم کمی مرا در خواندنش مردد می کرد اما در نهایت آن را شروع کردم با این تصور که زندگی ام را بهبود ببخشم.
از عنوان کتاب تقریبا مشخص است که کتاب راجب چیست!! درباره کم کردن زمان استفاده مان از وسایل دیجیتالی، که به گفته نویسنده این جور وسایل ما را از زندگی بهینه ای که می توانیم داشته باشیم بسیار دور کرده اند.
به شخصه اصولا با کتاب های روان شناسی ارتباط نمی گیرم و اکثرا هم به این خاطر است که کتاب مواردی را بیان می کند که خودم کم و بیش می دانم فقط اراده ندارم به آن ها عمل کنم، اما درباره این کتاب داستان کمی متفاوت است. با اینکه در زمینه فناوری و زندگی دیجیتالی اطلاعات قابل قبولی دارم، باز هم کتاب محتوا های زیادی داشت که به من اضافه کند.
کتاب از دو بخش:
1- اصول و مبانی
2- تمرین ها
تشکیل شده که هر دو جالب اند.
بر روی جلد کتاب جمله ای نوشته شده: یافتن زندگی متمرکز در یک جهان پرهیاهو
انصافا جمله قشنگی نوشته منتها تا قبل از خواندن کامل کتاب به معنای اصلی آن پی نخواهید برد.
این نکته را هم بگویم که این کتاب اصلا قصد ندارد که از جمله های کلیشه ای استفاده کند و بگوید که گوشی بد است – فضای مجازی مضر است – وسایل الکترونیکی خود را آتش بزنید – به کمپین نه به اینترنت بپیوندید و از این جور موارد. اصلا اینطور نیست. من از این کتاب بر عکس بعضی از کتاب های سبک خودش نکاتی را فهمیدم که به آنها هیچ توجهی نمی کردم و کماکان آن ها را انجام می دادم.
یک مثال کوچک اینکه:
آمار ها نشان می دهد که درصد بسیار بالایی از افراد فقط به خاطر نوتیفیکیشن ها سر گوشی شان می روند، در حالی که می توانند فقط نوتیفیکیشن هایی را باز بگذارند که واقعا به آن ها نیاز دارند. بعد از خواندن این مطلب خواستم که آن را تست کنم. پس تمام نوتیفیکیشن های برنامه تلگرام گوشی ام را بستم به غیر از چهار الی پنج نفری که نیاز داشتم با آن ها در ارتباط باشم. در آخر روز تعداد دفعاتی که به برنامه تلگرام را باز کرده بودم به یک چهارم کاهش پیدا کرده بود و حتی بعد از یک هفته تعداد کانال هایی که در آن ها عضو بودم تقریبا نصف شد.
(برای کنترل و دیدن چنین مواردی نیاز هستش که برنامه های خاصی روی گوشی تون نصب باشه. برای مثال روی گوشی سامسونگ من برنامه digital wellbeing این موارد رو به همراه یک گزارش هفتگی از ساعات استفاده ام از گوشی و موارد جالب زیاد دیگه ای گزارش میکنه)
در کتاب اشاره های زیادی به انواع و اقسام آدم هایی شده بود که به روش های مختلفی سعی کردن مینیمالیسم دیجیتال را در زندگی شان پیاده کنند. اینطور هم می توان به این پی برد که این روش شدنی هست، از تجربیات و راهکار های آنها استفاده کرد.
به مواردی اشاره می شود که برای مثال می گوید اهداف پشت صحنه فضای مجازی، سرگرم کردن شماست. آنها توجه و حواس شما را می خواهد و از این جور موارد. (به شخصه هنوز کاملا به این باور نرسیدم) می گوید که با ورود این وسایل آن ها حس خوشایند، لذت و نیازی در ما ایجاد کرده اند که مانند معتادان مجبور به استفاده از آن ها هستیم. برای نمونه گفته شد که لایک کردن در فضای مجازی مثل سیگار کشیدن در دنیای واقعی شده!! وقتی لایک می گیریم شارژ می شویم و وقتی نمی گیریم احساس می کنیم چیزی کم است.
همچنین در کتاب یک روش 3 مرحله ای برای اجرای مینیمالیسم دیجیتال پیشنهاد می کند.
(اضافه کنم که باز هم به گفته کتاب انجام این کارها می تواند اثرات و عواقبی داشته باشد همانطور که ترک کردن یک معتاد برایش سخت خواهد بود)
هر چه به پایان کتاب نزدیک تر می شوید مسائل برایتان روشن تر خواهند شد. همه چیز، همه عنوان ها و بحث ها در این کتاب دارای مثال و نمونه و آمار های افراد مختلف است تا به خواننده اثبات کند که حرف بدون سندی نمی زند و فقط موعظه نمی کند.
از جمله های جالب کتاب:
مینیمالیسم دیجیتال فقط یک رویکرد عاقلانه در متعادل سازی عادات دیجیتالی نیست بلکه یک مقاومت جسورانه است.
می گوید که رسانه های اجتماعی را از روی گوشی هایتان حذف کنید. اینگونه مجبور می شوید فقط زمانی که واقعا به آن ها نیاز دارید با وسایلی مانند لپتاپ نیاز خود را رفع کنید. چرا که دسترسی به لپتاپ ها سخت تر از تلفن های همراه است و با همین ترفند های ساده در عین حال که از آن ها استفاده می کنید می توانید مینیمالیسم دیجیتال را هم در زندگی تان داشته باشید.
مینیمالیسم دیجیتال ابدا نوآوری های عصر اینترنت را رد نمی کند بلکه روشی را رد می کند که باعث شده خیلی ها در استفاده مداوم از این ابزارها غرق شوند.
در آخر، به شما پیشنهاد می کنم اگر در استفاده از فناوری غرق شده اید و از این وضع ناراضی هستید، این کتاب را بخوانید. انتظارتان را چندان هم از این کتاب را بالا نبرم چرا که باید اعتراف کنم گاهی خواندن این کتاب خسته کننده خواهد شد اما اگر تا پایان آن تحمل کنید و به راهکار ها عمل کنید به نتیجه خوبی خواهید رسید.
