خیلی وقتا این حرف رو شنیدیم که میگن پول، عزت و احترام میاره. یا فلانی از فامیل معروفی هست و با اصل و نسبه و قابل احترام. همه این دو موضوع رو نکوهش می کنیم و می‌گیم نباید اینطور باشه ، ولی در عمل اغلب به یک آدم ثروتمند یا فامیل فلان شخص معروف که می‌رسیم ناخودآگاه بیشتر احترام میذاریم. پای حرف های اون شخص می‌شینیم و با گفتن چَشم و بله، حرف هاش رو تایید می‌کنیم. انگار اون شخص دارای یک نوع هوشِ مصنوعیِ !
یکی از دلایلی که ما به فرد ثروتمند احترام میذاریم، اینه که در نظر ما اون شخص موفقه. به جایی رسیده و چیزی که ما نداریم و در تلاشیم برای رسیدن بهش رو بدست آورده. ناخودآگاهِ ما نمیگه این پول از چه راهی اومده یا از تلاش خود فرد بوده یا نه، بلکه اول، چیزی رو که می‌بینه به ما منتقل میکنه و اثرش رو میذاره و اون چیزی نیست جز اینکه این فرد جذاب و قابل احترامه.
اکثر ما ایرانی ها به اصل و نسب خودمون خیلی گره خوردیم. در حدی که اگر کسی رو ببینیم که ایرانی نیست در اغلب مواقع با یک گارد محکم جلوی اون شخص می ایستیم. این موضوع در سطح ملی شروع و به ترتیب از قومیت، استان، شهر، محله و در آخر، خانواده و فامیل به اشکال مختلف وجود داره. در مورد این موضوع در یک مطلب جداگانه، بعدا صحبت می‌کنم ولی در اینجا به طور مختصر میگم که اصل و نسب، چیزیه که هیچ کسی در اون اختیار نداشته و یک چیز کاملا تصادفی برای هر کدوم از ما بوده. پس این که کسی به اون افتخار کنه و یا دیگران به خاطر اینکه شخصی از نسبِ خاصی هست به اون احترام بگذارن و اون رو آدمی باهوش بدونن ، دقیقا شبیه به واکنش ناخوداگاه ما در مواجهه با افرادِ ثروتمنده.
تصور کنید که شخصی علاوه بر داشتن ثروت، از خانواده و نسبِ خاصی هم باشه. در اینجا ترکیب بسیار خطرناکی رو مشاهده می‌کنیم. در مغز زودباور ما، حاصل این ترکیب، یک ابر انسانِ باهوشه. بدون ردخور در مواجهه با این افراد دست و پا مون رو گم می‌کنیم و با عزت و احترام و بدون هیچ فکری به حرفاش گوش می‌کنیم و چه بسا توصیه هاش رو بدون فکر قبول می‌کنیم و انجام می‌دیم.
پول و نسبِ خاص به تنهایی مشکلی ندارند، تا زمانی که باهاش اخلاقیات خریده نشه.
چیزی که میخام بهش بپردازم اینه که باید در مواجهه با افرادی که ثروتمند هستن یا نسب خاصی دارن خیلی محطاط باشیم. چون نگاه ما به هوشِ مصنوعی اونا در بسیاری از موارد باعث میشه حرفاشون روی بپذیریم. پس باید قبلش از فیلتر فکر ما رد شده باشند.
به نظر من چند راه حل برای مواجهه با این افراد می‌تونه کمک کنه به تصمیم گیری درست.
هر انسانی در این دنیا به یک اندازه حق اظهار نظر، تصمیم و زندگی داره. اگر فردی ثروتش رو چه از طریق ارث یا دزدی یا هر راه باد آورده ای و یا حتی با تلاش و کوشش و کار زیاد به دست آورده باشه، دلیلی نمیشه که اون حرف اون فرد به افراد دیگری که اون چیز ها رو ندارد ارجحیت داشته باشه.منظور ابراز نظره و نه اینکه حرف درست یا نادرست. چون حرف درست از هر انسانی پذیرفته است و حرف اشتباه از هر فردی مردود.
اینکه فردی چون بی پوله خودش رو کم هوش یا بی عرضه یا هر صفت بد دیگه بدونه و نتونه جلوی یک آدم ثروتمند ابراز نظر کنه و اون آدم رو مثل یک بت بپرسته، یه جور خود سانسوری و یه جور جفا در حق خوده. همینطور اینکه فردی به دلیل داشتن ثروت یا نسب خاص، خودش رو متمایز با بقیه بدونه و حق حرف زدن و ابراز نظر رو از ديگران بگیره کمال بی شعوری و خودخواهیه و خودش رو در تله هوشِ مصنوعی خودش گیر انداخته!
در مورد هوش و معنی اون در یک مطلب جداگانه صحبت خواهم کرد.
نظر شما در مورد هوشِ مصنوعی چیه؟ خوشحال میشم صحبت های شما رو هم بخونم.
