چگونگی شهادت فاطمه زهرا
حضرت امام حسن مجتبی (ع) در یک مناظره در حضور معاویه خطاب به مغیرة بن شعبه فرمودند: « انت الذی ضربت فاطمة بنت رسول اللَّه صلی اللَّه علیه و آله حتی ادمیتها و القت ما فی بطنها... » تو مادرم را زده و مصدوم و مجروح ساخته ای؛ تا اینکه او بچه اش را سقط کرد. حضرت امام صادق (ع) در خصوص علت بیماری و شهادت حضرت فاطمه (س) می فرمایند :((و کان سبب وفاتها ان قنفذا مولی الرجل لکزها بنعل السیف بامره فاسقطت محسنا، و مرضت من ذلک مرضا شدیدا))؛ علت شهادت فاطمه این بود که قنفذ (غلام خلیفه دوم) با غلاف شمشیر او را زده و بچه اش را کشت و مادرم از این جهت به بستر بیماری افتاد.
نقل شهادت فاطمه زهرا به گفته های خلیفه دوم
ماجرا در نامه عمر به معاویه شرح داده شده است : وقتی درب خانه را آتش زدم (آن گاه داخل خانه شدم) ولی فاطمه درب خانه را حجاب خود قرار داد و مانع از دخول من و اصحابم شد. با تازیانه آن چنان بر بازوی او زدم که مانند دملج (بازوبند) اثر آن بر بازوی او ماند؛ آن گاه صدای ناله او بلند شد؛ چنان که نزدیک بود به حال او رقت کنم و دلم نرم شود؛ ولی به یاد کشته های بدر و اُحد که به دست علی کشته شده بودند... افتادم، آتش غضبم افروخته تر شد و چنان لگدی بر درب زدم که از صدمه آن جنین او (به نام محسن) سقط شد.
