شکی نیست که کامپیوترها دنیا را تغییر داده‌اند و امروز ما کامپیوترها را در هر جایی که در خانه داریم داریم. اما آنها در ماشین‌ها و حتی ساعت‌های ما نیز تعبیه شده‌اند و ما اغلب دسترسی آسان به چنین قدرت محاسباتی را بدیهی می‌دانیم. واقعاً، پیشینیان آن کامپیوترهای همه‌جا حاضر بودند که برای اولین بار دنیا را تغییر دادند و چیزهایی را که زمانی تصور می‌شد غیرممکن می‌دانستند، عادی کردند.
یکی از مکان‌هایی که این تغییرات رخ می‌دهد، مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا در کالیفرنیا است که امروز محل استقرار بخش ابررایانه‌های پیشرفته ناسا است. کار انجام شده در آنجا بر روی برخی از اولین ابررایانه‌های جهان شایسته یادآوری است.
مرکز تحقیقات ایمز ناسا در سال 1939 به عنوان دومین آزمایشگاه کمیته ملی مشاوره هوانوردی یا NACA تأسیس شد. NACA در سال 1958 با انتقال دارایی‌ها و پرسنل آن به این مرکز منحل شد. مرکز تحقیقاتی تازه‌تاسیس ناسا به نام یکی از اعضای موسس و رئیس قدیمی NACA، جوزف سوییتمن ایمز، پس از مرگش در سال 1943 نامگذاری شد.
و پالایش انواع تجهیزات هوانوردی از هواپیماها گرفته تا موشک‌های هدایت‌شونده و ماهواره‌ها و وسایل نقلیه ورودی مجدد. چندین مورد از مهم‌ترین آنها تونل باد 40 در 80 فوتی بود که در سال 1944 افتتاح شد و هدف آن کمک به توسعه هواپیما بود. تونل باد مادون‌صوت 12 فوتی در سال 1946 افتتاح شد و تونل باد برنامه‌ریزی شده واحد در سال 1955 افتتاح شد که در آن تقریباً تمام وسایل نقلیه فضایی ناسا مورد آزمایش قرار گرفتند.
اولین بار در دهه 1920 مورد استفاده قرار گرفت، یک مقاله New York World در سال 1929 از این اصطلاح برای توصیف جدول‌های سفارشی طراحی شده توسط IBMاستفاده کرد. این جدول‌گرها چندان شبیه ابررایانه‌های مدرن نبودند، اما نشان‌دهنده این مفهوم بودند که ابررایانه‌ها رایانه‌هایی به‌ویژه طراحی شده و بسیار قدرتمند هستند.
دهه 1950 برخی از اولین ابررایانه‌ها و طرح‌ها ساخته شدند، و در سال 1955 شاهد انتشار Harold Cadden بودیم که احتمالاً اولین کامپیوتر کاملاً ترانزیستوری شده در جهان بود، پیشرفتی عظیم نسبت به رایانه‌های قبلی که متکی به لوله‌های خلاء بودند.
https://shabihsazan.com/%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87/
