برای شروع، ما نیاز به معرفی یک فرد پرمشغله داریم. بیایید او را صدا کنیم. سندی، نه تنها چکمه‌های کابوی عالی می‌پوشد، بلکه شریک فناوری در یک شرکت متوسط است. او و همکارانش در ایالات متحده به کار می‌پردازند.
آنها نیاز به میز صندلی و همچنین نرم‌افزار دارند. همچنین، برای پایگاه داده خود یک سرور و برای سیستم پشتیبانی از آن نیاز به یک اتاق امن دارند. این ماشین‌ها در یک شبکه متصل شده‌اند که همه آنها را به یکدیگر و به کلاینت‌ها متصل نگاه می‌دارد. نصب و راه‌اندازی این همه به یک کارمند فناوری اطلاعات نیاز دارد.
اما به دلیل اینکه شرکت خیلی کوچک است، آنها این تجهیزات را خودشان ندارند. بعد از تنظیم همه چیز، آنها باید با یک مشاور خارجی تماس بگیرند تا زمانی که آماده استفاده از آن می‌شوند، راهنمایی کند.
بعد از مدتی، به‌روزرسانی‌های لازم انجام می‌شود. سرورها داده‌های قدیمی را تجدید کرده و همکاران در حال ذخیره داده‌های مهم و بیشتر در یک محیط خطرناک هستند.
رقص وسترن یا بازی گلف بدون نگرانی از مسائل فنی مثل بازگشت به خانه، مجموعه موسیقی او را که در فیلم‌های وب ذخیره شده است، انجام می‌دهد. او آنها را به صورت آنلاین تماشا می‌کند.
آیا کسب و کار او نباید همین کار را انجام دهد و به این شکل به ابر منتقل شود؟ همه چیز در این مکان امن و مطمئن ذخیره می‌شود و تنها چیزی که او برای دسترسی به آن نیاز دارد، یک مرورگر وب ساده است. به آن رایانش ابری می‌گویند. کل گردش کار شما را در اینترنت قرار دهید و اگر کسب و کار شما رشد می‌کند، به سادگی کاربران بیشتری را به این شکل به ابر خود اضافه یا دوباره آنها را حذف کنید. در نهایت، سندی احساس آزادی می‌کند و شوهرش دوست دارد هر کجا که باشد همه چیز با یک کلیک فاصله دارد. خوب، ما در حال کار روی آن هستیم.
منتظر باشید تا دنیای دیجیتال در فضای ابری زندگی کند، یا حداقل مدتی را در آن سپری کند، شرکت شما نباید از حرکتی که سندی انجام داد عقب بماند.
https://shabihsazan.com/%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87/
