محاسبات با کارایی بالا و محاسبات علمی پیشرفته، موضوع اصلی سخنرانی امروز است. در این سخنرانی، با مقدمه‌ای در مورد محاسبات با کارایی بالا شروع می‌کنیم. پیشاپیش به برخی از جزئیاتی که در سخنرانی‌های بعدی مورد بحث قرار خواهد گرفت، اشاره می‌کنیم. این جزئیات شامل مواردی مانند حافظه مشترک و حافظه توزیع شده است که نحوه برنامه‌ریزی آنها اساساً مورد بحث قرار می‌گیرد. قبل از ورود به جزئیات سخنرانی، مروری بر آنچه که تاکنون انجام دادیم داشته باشیم. آخرین سخنرانی عملی که من ارائه دادم، شما را با مفاهیم اصلی UNIX برای این دوره آشنا کرد.
در این دوره، دستورات بسیاری وجود دارند که واقعاً با سیستم‌های UNIX در HPC سروکار دارند. اگر قصد دارید در این زمینه کار کنید، سیستم‌عامل مناسبی باید انتخاب کنید. ما چندین کلاستر ویندوز را دیده‌ایم که برای برخی کارها مناسب هستند، اما این سیستم‌ها در اساس نیاز به دانش UNIX دارند حداقل در برخی موارد مانند ایجاد دایرکتوری‌ها.
همچنین، ما به مفهوم توزیع‌شده پرداخته‌ایم که در اینجا نام میزبان a را مشاهده می‌کنید که به شما نشان می‌دهد که ارتباط با سیستم‌های راه دور داریم. با ایده محیط ماژول که در آخرین جلسه آموختیم، نرم‌افزارهای از پیش نصب شده‌ای وجود دارد که قبلاً بر روی سیستم‌ها نصب شده‌اند. یک محیط به نام "ماژول" وجود دارد که شما می‌توانید ماژول‌های خاصی مانند Python یا نسخه‌های خاصی از آن بارگذاری کنید.
در اینجا، نرم‌افزارهای متعددی وجود دارند که به‌طور مستقیم از طریق دستورات UNIX قابل دسترسی هستند. شما می‌توانید ماژول‌های مختلفی را بارگذاری کنید که انعطاف‌پذیری بسیاری را به شما می‌دهد. این نرم‌افزارها به‌طور معمول با استفاده از دستورات UNIX قابل دسترسی هستند. بنابراین، شما در دسترسی به ماژول‌های پوششی و ماژول‌های اصلی هستید، اما این مطمئن می‌کند که دستورات UNIX برای درک واقعی از سیستم بسیار حیاتی هستند.
مانند "who am i"، این دستور نه تنها شما را به صورت جالبی وارد سیستم می‌کند، بلکه به شما بینشی از ورود واقعیتان به سیستم می‌دهد. بنابراین، این دو عنصر (نام کاربری خاص و نام میزبان خاص) کلیدی هستند که باید آنها را بدانید تا به سیستمی که قرار است قفل کنید، وارد شوید.
با مفهوم‌هایی که در این سیستم‌ها به کار می‌روند، درک مواردی مانند مجوز احراز هویت و سیاست‌های مختلف بسیار مهم است. این سیستم‌ها بسیار شبیه به سیستم‌های ابری در سراسر جهان هستند که برای حل مسائل علمی و مهندسی، به ویژه در شبیه‌سازی AI، استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها همیشه با استفاده از جفت‌های کلید عمومی-خصوصی محافظت می‌شوند که این امر برای دسترسی به سیستم‌های HPC اساسی است.
می‌خواهید ببینید که وقتی از هر سیستم دیگری در شبکه خود، بارسلونا، یا چین استفاده می‌کنید، اساساً همه آنها این رویکردها را دارند و چگونگی عملکرد آنها را در قسمت‌های قبلی بحث کردیم. بنابراین، شما یک جفت کلید خصوصی و عمومی دارید که پیش از این درباره آن بحث کردیم و مهم است که هیچ‌گاه کلید خصوصی خود را ارسال نکنید. این کلید همیشه باید در سرور یا لپ‌تاپ شما باقی بماند. اما کلید عمومی که معمولاً آپلود می‌کنید، باید به‌روزرسانی شود و برای دسترسی به آن آپلود شود. برای آزمایش‌های کلاسیک، این هیچ خطری ندارد زیرا کلید عمومی اطلاعات عمومی شماست و می‌توانید آن را آپلود کنید، اما این تنها کار می‌کند اگر دسترسی به کلید خصوصی مطابق باشد و اطلاعات آن حساس است. کلید خصوصی هیچ‌گاه نباید آپلود شود و به هیچ کس دیگری به غیر از بهترین دوست شما در گروه تحقیقاتی خود به عنوان استاد داده داده شود. بنابراین، آن را به هیچ دانشجوی دیگری ارسال نکنید، جز ایده‌های اساسی کلید خصوصی تنها راهی است که چگونگی دسترسی به آنها را نشان می‌دهد. این سیستم‌ها با کلیدهای حفاظت می‌شوند و معمولاً کلید عمومی در اتصال با کلید خصوصی شما بررسی می‌شود و تنها اگر با آن مطابقت داشته باشد، دسترسی به آن فراهم می‌شود. اگر سه بار تلاش ناموفق داشته باشید، اغلب به طور خودکار به لیست سیاه اضافه می‌شوید و نمی‌توانید برای مدتی وارد سیستم شوید. در اینجا، ما درباره یک سیستم کلاستر آموزشی صحبت کردیم که به‌عنوان یک زمینه امتحانی و آموزشی برای جامعه علمی و مهندسی توسط کاربران واقعی استفاده می‌شود.
https://shabihsazan.com/%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87/
