من معمولا تلاش میکنم که داخل فضای ویرگول خیلی در رابطه با تفکرات و تجربه های شخصیم چیزی ننویسم و این قبیل حرف ها رو بیشتر در فضای #توئیتر به اشتراک بزارم. اما اعلام نتایج #کنکور سراسری و فضایی که در خانواده ها و بچه های کنکوری ایجاد کرده، باعث شد تا تصمیم بگیرم که یه تجربه شخصی رو اینجا در میون بزارم، شاید به درد چندتا از دوستانی که در تب و تاب و استرس فضای انتخاب رشته یا کنکور سال بعد هستند بخوره.
من سال ۹۴ به اصرار خانواده و علیرغم میل باطنی (داستان کلیشه ای هممون) رفتم رشته تجربی.
سال ۹۶ کنکور دادم و رتبه ام هی بدک نشد و دانشگاه سراسری علوم پزشکی ایران توی شهر تهران قبول شدم (همیشه فکر میکردم اگه علاقه هم در کنار درس خوندنم بود، رتبه ام بهترم می‌شد). حالا بگذریم از حال و روزهای بعد از اعلام نتایج کنکور خودم، فشار های مختلف، فکرهایی که باید در رابطه با آینده ات بکنی و محیطی که از طرف دیگران برات ایجاد میشه.
تمام ۴سال کارشناسی علیرغم تمام دوستی ها و فضای خوب #دانشگاه احساس میکردم که جای درستی نیستم، تمام مدت نسبت به آینده احساس ترس و گیجی داشتم و نمیدونستم باید ادامه تحصیل بدم همینجا، از ایران برم، برم #سربازى یا بیخیال این رشته نسبتا خوب بشم.
نکته منفی قضیه این بود که تو وقتی جای درستی نیستی، نمیتونی بفهمی که باید روی چه مهارت هایی کار کنی، چه چیزی رو در خودت تقویت کنی یا از بین ببری و با چه آدم‌هایی ارتباط بگیری.
من برای در رفتن از این فضای تردید نسبت به آینده کلی کارهای جانبی مثل موسیقی، فریلنسری و ... انجام دادم.
سال ۱۴۰۰، برای ادامه تحصیل توی رشته خودم برای چندتا کشور اروپایی درخواست فرستادم و درگیر کارهای سفارت و رفتن بودم، تمام تمرکزم روی این مسئله بود تا این که خیلی اتفاقی برای یه کار خیلی خیلی غیر مرتبط به تمام کارهایی که تا اون لحظه انجام داده بودم وارد یه شرکت شدم و فهمیدم که از همون بچگی و نوجوانی درست فهمیده بودم که استعداد و توانایی و علاقه ام کجاست. من برای رشته‌های علوم انسانی ساخته شده بودم.
کلی فعالیت توی این سال‌ها در عرصه های پزشکی و هنری و ورزشی و ادبیات، کرده بودم و کلی کانکشن داشتم و دارم، معدل و درسم هم توی کارشناسی خوب بود. ولی واقعا تازه فهمیده بودم که به چی علاقه دارم، چه مهارت هایی رو باید تقویت کنم و مسیر آینده ام مثل دانلود یه عکس جلوی چشام سبز شد و فهمیدم که باید کدوم وری برم، البته امیدوارم :)))
خلاصه #کنکور۱۴۰۱ ارشد مدیریت رو همین چند ماه پیش دادم و رتبه ام خیلی خوب شد خداروشکر. اینم بگم که اگه مسئله سربازی نبود و یکی دو تا چالش ذهنی شخصی شاید اصلا کنکور ارشد نمیدادم امسال و تا یه حد زیادی معتقدم مسیر آینده ام ربطی به محیط آکادمیک نداره
همه اینارو گفتم که تا تب نتایج کنکور داغه، به بچه هایی که امسال کنکور دادند بگم که چه #رتبه_کنکور ت خوب شده، چه بد
تضمینی نیست که در آینده آدم موفقی باشید یا نه!
خیلی خوشحال میشم که نظر شما عزیزان رو هم در رابطه با این مسئله بدونم.
بهترینارو براتون آرزو میکنم.
