این پست برای همه مناسب است (نه فقط برنامه نویس ها).
با سلام علی قهرمانی هستم یک برنامه نویس و تو این پست میخوام یه تجربه جالب خودم رو باهاتون به اشتراک بزارم که شما رو به فکر فرو میبره.
اگه صاف بخوام برم سر اصل مطلب باید بگم که به عنوان یک برنامه نویس بار ها از طرف دوستام بهم پیشنهاد شده که اکانت های بقیه رو هک کنم و از چنتا دوستای برنامه نویسم هم پرسیدم اون ها هم همین تجربه رو داشتن.
اگر شما هم همچین تجربه ای داشتید کامنت بذارید و تجربتون رو با ما به اشتراک بزارید (اگه دوست دارید).
اما چند تا چیز اینجا رو مخ من میره:
من با این که واسه بقیه ویندوز نصب کنم (خودم از لینوکس استفاده میکنم ) یا سی دی mp3 شاد رایت کنم و... مشکل ندارم چون اینا تقریبا کار های عمومی به حساب میان و تخصص من نیستن اما همیشه سعی کردم کاری رو برای بقیه که از دستم بر میاد رو انجام بدم ولی بعضی موقع ها که کاری که میخوان رو بلد نیستم میگن:
مگه تو برنامه نویس نیستی پس چرا نمیتونی فلان کار رو انجام بدی.
نفس عمیق میکشم و توضیح میدم:
برنامه نویسی یه رشته ی خیلی گسترده هست و خیلی شاخه های مختلف داره که برای خوب شدن توی هر شاخه هم چند سال زمان لازمه. پس نمیشه از یه نفر که برنامه نویسه انتظار داشت که همه مدل برنامه نویسی بلد باشه و اصولا کسی وجود نداره که از همه این رشته ها سر در بیاره.
که خوب این بر میگرده به این که خیلیا نمیدونن این رو. مثل من که خیلی چیزا در مورد بقیه رشته ها نمیدونم
چیز دیگه ای که منو اذیت میکنه اینه که حریم خصوصی برای مردم مهم نیست. که معمولا سعی میکنم با جملاتی مثل:
فکر کن تو جای اون بودی و یکی به حریم خصوصیت وارد میشد چه حسی پیدا میکردی.
اون هارو قانع کنم که حریم خصوصی چقدر مهمه و شکستن این حریم ها از نظر انسانی خیلی کار کثیفی میتونه باشه.
دزدی فقط برداشتن یه چیز فیزیکی بدون اجازه صاحب اون چیز نیست.
بلکه وقتی شما به اطلاعاتی که صاحب اون دوست نداره دسترسی داشته باشید دسترسی پیدا میکنید هم یک جور دزدی به حساب میاد.
البته بحث شیرین کپی رایت هم اینجا مطرح میشه.
پ ن: تست نفوذ در یه شرایطی قانونی هست و یه عده کارشون همین هست
به حریم خصوصی یک دیگر احترام بگذاریم.
