نام کانکو از یكی از كاتاهای كیوكوشین به نام كانكودا ( نگاه به آسمان ) گرفته شده است و از به هم چسبیدن انگشتان اشاره و شصت حاصل می شود به طوری كه از وسط انگشتان دست می توان آسمان را دید و این نشانی از میل و اراده انسان به تسخیر بی نهایت و رسیدن به اعماق را دارد، انگشتان رو به آسمان سمبل قله‌های زندگی می باشند كه به سمت اوج اشاره می كنند. بخش ضخیم و یا كف دست مفهوم وسعت و قدرت را می رساند، دایره دور كانكو نشان از تداوم تمرین در عین سختی آن را می رساند و حلقه دست‌ها و ارتباط و تماس آن‌ها با هم سمبل چرخه حیات و ارتباط كارها و فعالیت‌ها با هم را نشان می دهد.
رنگ قرمز آن سمبل خون، نشان حیات انسانی می باشد خونی که ممکن است در راه دفاع از حق و حقیقت به زمین ریخته شود و یک کاراته کا هر روز با این اندیشه تمرین می کند که یک قدم به مرگ نزدیک تر می شود و از این بابت نباید مغرور شود، همچنین اگر ترس از مرگ بر ما چیره شود مطمئنا در این راه چیزی جز شکست در انتظارمان نخواهد بود و یک کاراته کا با این نوع نگرش در مقابل تمامی مشکلات و سختی های تمرین و زندگی واقعی دارای روحی آرام و بزرگ خواهد بود.
