سلام
گاهی وقتا پیشرفت ها باعث میشه پسرفت ها رو نبینیم و بعضی از همین پسرفت ها به عنوان یه پیشرفت بیان برن تو جیبمون!
وب هم مثل بقیه چیزا یه تاریخچه ای داره و مثل همه فناوری ها نسخه های مختلفی داره که در هر نسخه نسبت به نسخه قبل پیشرفت ها و نوآوری هایی داشته، اما این ها باعث نمیشه که همه از آخرین نسخه اون استفاده کنند بلکه هر نسخه وب بسته به کاربردی که داره، میتونه به درد بخور باشه، اما اینکه استفاده از WEB 1.0 و تکنولوژی مبتنی بر اون به عنوان پیشرفت مشهور و پر کاربرد بشه دیگه نو بره O_o
گرچه اکثرا با این مفاهیم آشنا هستید اما برای کامل شدن بحث به طور مختصر میتونم بگم وب 1 همین نوشته هاییِ که من نوشتم و شما در اون دخالتی نداشتید اما اگر نظر بدید و لایک کنید و به هر نحوی با این نوشته تعامل داشته باشید میشه وب 2 حالا اگر گوگل هم این نوشته من رو بخونه و درکش کنه میشه وب 3 و خلاصه همینطور میره بالا...
با این تفاصیر، یک نرم افزار تحت وب (مبتنی بر وب) که حتی قابلیت کامنت گذاشتن هم نداشته باشه و موتور های جستجو هرگز نتونند محتوی اون رو بخونند اصلا یک پیشرفت نیست، یک پسرفته! یک پسرفت بنام (مشهور)، به نام تلگرام.
همه یا خواننده اند یا نویسنده، این یعنی تلگرام. یعنی وب 1، یعنی پسرفت! یعنی در این رسانه هرگز نمیشه راجع متنی گفتگو کرد، نقد یا تحسینش کرد، بلکه همه مخاطبا باید اونو قبول کنند یا اینقدر بخونند تا قبول کنند! چرا؟ چون فقط ورودی های ذهن اهمیت داره نه خورجی هاش! تنها انتظاری که از مخاطب میره اینه که یک متن رو بخونه، قبولش کنه و واسه کسایی که میشناسه بفرسته! در این فرآیند هیچ تفکری وجود نداره! هیچ پیشرفتی نیست.
کاربر وقت ورود به تلگرام یه طرز فکری داره و یک سال پس از استفاده از تلگرام فقط و فقط اون طرز تفکر در کاربر تقویت شده! هیچ بهتر شدنی در کار نیست! شما از قبل به هرچی علاقه داشته باشید همونو انتخاب میکنید و اینقدر از اون میخونید تا به اشباع برسید! در واقع تلگرام کاربرانش رو به اشخاصی تبدیل میکنه که همواره فکر می کنند، "درست فکر" می کنند! برعکس چیزی که به نظر میاد تلگرام یک پیام رسان نیست بلکه یک سیستم اشتراک (بخوانید دیکته) علاقه مندی هاست. دقیقا مثل یک تلویزیون که هیچ کس حق اظهار نظر نداره!
گاهی انگار میخوان یه حرفو مثه یه میخ به زور تو مغز مخاطب فرو کنند ;( بله به همین اندازه دردناک و خشن!
همه میتونند انتخاب کنند که مخاطب کدوم کانال باشند همه میتونند انتخاب کنند که با چه کسانی گروه تشکیل بدن همه میتونند انتخاب کنند که با کیا گفتگو کنند و چه کسانی رو بلاک کنند در کل همه با یک سری از انتخاب ها و افراد درگیرند و هیچ کس از اون چه در این رسانه کوچک اتفاق می افته اطلاعی نداره حتی گوگل!
ما مشغول خودمونیم و هیچ تاثیری هم بر پیرامون نداریم، چیزی که در تلگرام منتشر میشه در دسترس موتور های جستجو نیست، در دسترس هیچ کس نیست، جز کسانی که باید باشد! این یعنی ما و تمام نوشته های فارسی ما در تلگرام خواهد ماند و تاثیر بسزایی در پیشرفت وب فارسی نخواهد داشت این یعنی بر هیچ کس (جز تعداد معدودی که در تلگرامند) تاثیری نخواهد داشت این یعنی تمام وب ما، اینترنت ما و رابطه ما با اینترنت می شوند تلگرام! پس باید منتظر موتورهای جستجو و سایر امکانات وب که ویژه تلگرامه باشیم، در واقع ما همیشه محدودیم! ولی، چون یک سری از انتخاب ها داریم گمان میکنیم آزادیم در حالی که تلگرام زندانی برای ما و وب فارسی است، زندانی بدون دیوار.
وقتی یک محصولِ کاملا وب 1، میشه پرکاربرد ترین محصول در ایران! تعجبی هم نداره که متن من بجای مقدمه، موخره داشته باشه ;)
همونطور که گفته بودم در ویرگول سعی میکنم از موضوعاتی که برام مهم بنویسم و متن بالا هم بخشی از انتقادات جدی من به روند موجود در مورد تلگرام بود که خیلی وقته میخوام راجعش بنویسم، صد البته که من خوبی ها و مزیت های تلگرام رو نفی نمیکنم ویژگی هایی مثل سادگی و سرعت مورد پسند همه است اما عیب های تلگرام اگر بیشتر نباشه یقینا قویتره.
خلاصه اینکه آنچه در بالا نوشتم مشتی از خروار بود! هرچند برداشتن همین مشت هم دو سه ساعتی طول کشید! ولی ارزشش رو خواهد داشت اگر شما در کامنت ها نظرتون رو راجع اون چه گفتم مطرح کنید و همونطور که قبلا ازتون خواسته بودم کمکم کنید تا بهتر بیندیشم و بنویسم.
