نوشتن، یکی از دغدغه هایی بود که در سال 99 دنبال می کردم و با توجه اینکه در منتشر کردن مطالب وسواس زیادی دارم ( کلی مطلب نوشتم که یا منتشر نشدن و یا پاک کردمشون به دلیل اینکه حس کردم همین مطالب با بیان مناسبتر فرد دیگری منتشر کرده) فکر نمیکردم امسال هم بتونم مطالب زیادی بنویسم اما دل رو به دریا زدم و شروع کردم به نوشتن. در ابتدا خیلی برام روشن نبود که از چی می خواهم بنویسم، اینجا باید از روزمرگی های خودم بنویسم ( یکی دو پست اول) یا در مورد کاری که انجام میدم و درنهایت مسیر خودم رو پیدا کردم و شروع کردم به نوشتن.
اول کار به خودم قول دادم که به صورت هفتگی پست داشته باشم و تا حدودی موفق هم شدم اما در سالی که گذشت کلی اتفاق خوب و بد رخ دادن که باعث شد از انشار مطالب به صورت منظم فاصله بگیرم و تاحدودی برام نوشتن در ویرگول کمرنگ شد.
اما به لطف آماری که ویرگول در انتهای سال از محتوایی که من منتشر کردم تهیه کرده، خیلی خوشحال شدم و باعث شد دوباره به این مسیری که اومدم فکر کنم و دوباره شروع به نوشتن کنم، تا بیشتر از اینکه بخواد مطالب من کمکی برای دیگران باشه مرور و یاری باشه برای خودم.
قسمتی از گزارش ویرگول:
"آمار از اثر بیرونی می‌گویند
طبق آمار پست‌های من ۱,۹۳۹ بار خوانده شدند و ۱۷۴,۹۷۱ ثانیه صرف مطالعه آنها شده است، که با توجه به جمعیتی که در ایران به اینترنت دسترسی دارند، ویرگول به من می‌گوید که توانستم ۰/۰۰۲۳۹۸۸۳۵ ثانیه، سرانه مطالعه دیجیتال کشور را بالا ببرم."
