امسال به خودم گقتم که حتما چالش کوله پشتی را انجام بدم و از این جهت برام اهمیت داره که سال آینده سال مهمیه و خب یه جور حالت یاداوری طی سال برام هم هست.
چی تو کوله پشتی میذارم:
1- تلاش، تلاش، تلاش
مهمترین کاری که باید انجام بدم تلاش کردن در راستای هدفایی که دارم و یک روز هم نمیخوام دست از تلاش بردارم
2- برنامه واقع بینانه عملیاتی
آذر ماه بود که یه پروژه کوچکی را خواستم شروع کنم و فکر کنم بعد از این همه سال اولین باری بود واقع بینانه -و بدور از اینکه حالا یه برنامه داشته باشم اگر نشد هم نشد- و عملیاتی با توجه به منابع موجود، توانایی هام و اطلاعات نچندان کامل شروع کردم و نتیجه خوب و قابل قبول با توجه به KPI که تنظیم کرده بودم گرفتم. سال جدید میخوام این توانایی را تقویت کنم و تسریش بدم به تمام جنبه های زندگی ام
3- امسال سالی بود که خیلی به خودم و آینده خودم فکر کردم میدونید معمولا وقتی تو یک شرکت خوب و با درامد خوب کار کنی دیگه به اینکه آینده چی میشه و قرارهایی که با خودت گذاشتی فکر نمیکنی و حاشیه امنی که داری رو ترک نمیکنی، دوست دارم سال جدید مهارت های جدید و البته در راستای آینده ای که متصورم کسب کنم.
چی با خودم نمیارم:
خشم و عصبانیت
تو این یکی دو سال اخیر خیلی زیاد و بی دلیل خشمگین شدم و خیلی جاها به ضررم تموم شد امسال میخوام تعداد دفعات این خشم رو کمتر کنم و اگر دیدم به حد غیرقابل کنترلی نمیرسه حتما جاییکه به دیگران آسیب نرسه خالیش کنم (با ورزش، بازی یا هرچیز دیگه)
ناامیدی
هیچوقت نباید ناامید شد حتی تو تاریکترین دقایق زندگی همیشه یک راهی هست.
