سوکرالوز، همچنین به عنوان Splenda شناخته می شود، یک شیرین کننده جایگزین شکر با کالری صفر است، و بسیار شیرین است، تقریبا 600 برابر شیرین تر از شکر. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای اولین بار در سال 1999 سوکرالوز را برای استفاده به عنوان یک شیرین کننده همه منظوره تایید کرد و از آن زمان تاکنون محبوبیت زیادی پیدا کرده است. بنابراین، چرا بحث بر سر این شیرین کننده غیر مغذی وجود دارد؟ در اینجا چیزی است که شما باید بدانید.
پس قبل از خرید سوکرالوز با ما همراه باشید و کمی بیشتر در موردش بدانید.
اگر تا به حال لیست مواد غذایی را که مصرف می کنید بررسی کرده باشید، احتمالاً در مقطعی با سوکرالوز مواجه شده اید. سوکرالوز یک شیرین کننده مصنوعی سفید، بی بو و محلول در آب است که معمولا در غذاها و نوشیدنی های «بدون قند» و «صفر کالری» استفاده می شود. 600 برابر شیرین‌تر از شکر سفره است و به‌طور استثنایی پایدار است، بنابراین غذاهایی که با سوکرالوز ساخته می‌شوند، در طیف وسیعی از شرایط و دماها شیرین می‌مانند.
غذاهای بدون قند مانند دسرهای یخ زده، میوه های کنسرو شده، چاشنی ها، سس های سالاد ، آدامس ها، محصولات پخته شده و نوشیدنی ها حاوی سوکرالوز هستند. استفاده از آن به عنوان جایگزینی برای شکر سفره باعث محبوبیت آن در بین رژیم های غذایی و کسانی که بر میزان مصرف قند خود نظارت می کنند، شده است.
از زمان کشف تا همین اواخر، Splenda برای مصرف بی‌خطر تلقی می‌شد. با این حال، ممکن است این کاملا درست نباشد.
Splenda همیشه از نظر بیولوژیکی بی اثر در نظر گرفته شده است، به این معنی که از بدن انسان دست نخورده عبور می کند. با این حال، مقاله ای که اخیراً در مجله سم شناسی و سلامت محیطی منتشر شده است، اشاره می کند که برخی از شیرین کننده های مصرف شده متابولیزه می شوند، به این معنی که کاملاً بی اثر نیستند.
تعاملات دیگری نیز وجود دارد که محققان پزشکی در حال حاضر در حال بررسی آنها هستند. به عنوان مثال، سوکرالوز مصرف شده با تغییر سطح میکروب روده در موش ها مرتبط است. و اعتقاد بر این است که پختن با سوکرالوز ممکن است ترکیبات سمی به نام کلروپروپانول تولید کند .
مطالعات انسانی و جوندگان نیز نشان می دهد که سوکرالوز ممکن است سطح گلوکز و انسولین را تغییر می دهد در خون تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته ها مورد نیاز است، اما این ایده بی اثر بودن ترکیب را به چالش می کشد.
تحقیقات اخیر که در مجله بین المللی بهداشت حرفه ای و محیطی منتشر شده است، نشان می دهد که Splenda ممکن است در برخی سرطان ها نقش داشته باشد .
محققان سطوح مختلفی از سوکرالوز را به موش ها تغذیه کردند و به اثرات این شیرین کننده در طول عمر آنها اشاره کردند.
به طور کلی، تیم تحقیقاتی افزایش سرطان های بدخیم را با افزایش مصرف سوکرالوز مشاهده کردند. به طور خاص، محققان شیوع بیشتری از لوسمی را در موش‌های نر مرتبط با مصرف سوکرالوز دریافتند.
یافته‌های تیم‌ها برخلاف داده‌های شناخته شده در مورد سوکرالوز تا این مرحله است. آنها خاطرنشان می کنند که به دلیل محبوبیت Splenda، مطالعات بعدی باید فوری تلقی شود. مطالعات انسانی برای ایجاد ارتباط، در صورت وجود، بین سرطان و سوکرالوز ضروری است.
استویا در مقابل اسپلندا: تفاوت چیست؟
استویا و اسپلندا شیرین کننده های محبوبی هستند که بسیاری از مردم از آنها به عنوان جایگزین شکر استفاده می کنند.
آنها طعم شیرینی را ارائه می دهند بدون اینکه کالری اضافه ای داشته باشند یا بر سطح قند خون شما تأثیر بگذارند.
هر دو به عنوان محصولات مستقل و مواد تشکیل دهنده در بسیاری از محصولات بدون کالری، سبک و رژیمی فروخته می شوند.
این مقاله به بررسی تفاوت بین استویا و اسپلندا می پردازد، از جمله نحوه استفاده از آنها و اینکه آیا یکی از آنها سالم تر است یا خیر.
اسپلندا در مقابل استویا
Splenda از سال 1998 وجود داشته است و رایج ترین شیرین کننده مبتنی بر سوکرالوز و کم کالری است. سوکرالوز نوعی قند مصنوعی غیرقابل هضم است که به طور شیمیایی با جایگزینی برخی از اتم های قند با کلر ایجاد می شود.
برای تهیه Splenda، شیرین کننده های قابل هضم مانند مالتودکسترین به سوکرالوز اضافه می شود. Splenda به شکل پودر، گرانول و مایع است و اغلب در بسته بندی ها در کنار سایر شیرین کننده های مصنوعی و شکر معمولی در رستوران ها عرضه می شود.
بسیاری آن را به سایر شیرین کننده های مصنوعی ترجیح می دهند ، زیرا طعم تلخی ندارد.
یکی از جایگزین های Splenda استویا است که یک شیرین کننده طبیعی و بدون کالری است. از برگ های گیاه استویا می آید که برداشت، خشک شده و در آب داغ خیسانده می شود. سپس برگ ها فرآوری شده و به صورت پودر، مایع یا خشک فروخته می شوند.
استویا به صورت مخلوط استویا نیز فروخته می شود. اینها بسیار فرآوری شده و با عصاره تصفیه شده استویا به نام rebaudioside A ساخته می شوند. شیرین کننده های دیگری مانند مالتودکسترین و اریتریتول نیز اضافه می شوند. ترکیبات محبوب استویا عبارتند از Truvia و Stevia in the Raw.
عصاره‌های استویا با خالص‌سازی بالا حاوی گلیکوزیدهای زیادی هستند، ترکیباتی که به برگ‌های استویا شیرین می‌دهند. عصاره خام استویا استویای خالص نشده ای است که حاوی ذرات برگ است. در نهایت، عصاره استویا با برگ کامل از پختن برگ های کامل در یک کنسانتره ساخته می شود.
لینک های کوتاه این مطلب:
