چرا بین علم عالم و عمل عالم نباید فاصله باشد.این رابطه همان رابطه عمل و عمل یا نظریه و رفتار است در نظریات مربوط به یادگیری میبینیم که یادگیری را به شرط مشاهده در رفتار بیان میکنند و این جریان انسان را به فکر وا میدارد که آیا این فقط انسان است که بین علم و عملش فاصله افتاده یا موجودات دیگر هم این خصوصیت را دارا هستند.؟!از طرفی این دوگانگی در دانش و رفتار آیا فاصله گرفتن از حقیقت وجود انسان است ؟!مفهوم اخلاص که در آیات و روایات اسلامی به صورت مکرر بیان شده آیا در همین رابطه است یعنی انسان مخلص کسی است که بین دانش و رفتار یا به عبارتی بین علم و عملش تعارضی وجود ندارد.آیا نفاق از همین تعارض آغاز می‌شود.؟!
