چگونه با زبان بدن ارتباط برقرار کنیم زبان بدن یک ابزار بسیار مهم می باشد که بعضی وقت ها ارتباط غیرکلامی هم می گوییم.
برای موفقیت در یک رابطه می توان از زبان بدن استفاده نمود. بیشتر از ۹۳ درصد ارتباطاتمان غیرکلامی می باشد. فقط کافیست که ما از پیام های زبان بدن استفاده نمائیم تا امکان موفقیتمان را افزایش دهیم.
استفاده از زبان بدن باز
در این حالت یعنی ما خونسردانه می نشینیم، با انرژی ای که در این حالت داریم، به نظر می رسد که همه چیز تحت کنترلمان می باشد.
موقع نشستن باید پشتمان صاف باشد که ظاهرمان با آرامش نشان داده شود که نشانه ی احساس راحتی و اعتماد به نفس می باشد.
زمانی که در حال صحبت کردن می باشیم بهتر است که میان صحبت هایمان گاهی مکث کنیم، این کار اعتماد به نفسمان را نشان می دهد.
باز کردن پاها برای آقایان هم نشان دهنده اعتماد به نفس بیشتر می باشد.
وقتی کسی با ما حرف می زند، برای نشان دادن علاقه مان، کمی تکیه دهیم (زیاد تکیه دادن احساس دشمنی را نشان می دهد).
دست هایمان را ضربدری جمع نکنیم. یا آنها را به شکل آویزان گذاشته و یا هر دو را با هم جلوی بدن نگه داریم.
این کار اجازه می دهد که رویمان برای دیگران باز باشد.
محکم دست بدهیم اما یادمان باشد که دست طرف مقابل را خرد نکنیم.
به چشمان طرف مقابل نگاه کنیم، اما زیاد زل نزنیم.
از چشمک استفاده کنیم و مراقب باشیم که آنها فکر نکنند قصد مداخله گری داریم.
با تون صدایمان بازی کنیم. تون صدا، راهی برای ایجاد ارتباط با دیگران با اعتماد به نفس کافیست.
یعنی زمانی تون صدایمان بالا باشد، گاهی به آرامی صحبت کنیم و …
کلید موفقیت، نشان دادن اعتماد به نفس است.
شناسایی زبان احساسی بدن
با دقت کردن به زبان بدن، می توانیم احساسات را شناسایی کنیم.
همچنین باید به مکث ها و نشانه های احساسی توجه کافی داشته باشیم.
وقتی ما عصبانی هستیم، صورتمان برافروخته می شود و دندان هایمان را به هم می فشاریم.
مشتمان را گره کرده، بدنمان را جمع کرده و گاهی به جلو تکیه می دهیم.
افرادی که مضطرب و عصبی هستند، رنگ صورتشان می پرد، دهانشان خشک می شود (آب می نوشند و دور لبشان را می لیسند)،
تون صدایشان تغییر می کند، و عضلاتشان منقبض می گردد (دست ها و آرنج شان را به کنار بدنشان می کشند).
تون صدایشان تغییر می کند، و عضلاتشان منقبض می گردد (دست ها و آرنج شان را به کنار بدنشان می کشند).
علائم دیگر عصبی بودن عبارتست از لرزش لب، بی قراری، و نفس نفس زدن.
جلوگیری از چیزهایی که ما رو از طرف مقابل دور می نمائید
هنگام سخنرانی یا معرفی چیزی، می خواهیم تا آن جا که می شود در مقابل شنوندگان راحت و آزاد باشیم. پس باید موانع فیزیکی ای را که توانایی ارتباطیمان را محدود می کنند، از سر راه کنار بگذاریم. تریبون، کامپیوتر، صندلی و حتی پرونده ها بین ما و شنوندگان فاصله ایجاد می کنند. و مانع حس ارتباطی می گردند. جمع کردن ضربدری دست و یا پشت مانیتور نشستن در حین حرف زدن برای شنوندگان، رفتار مسدود کننده محسوب می شوند.
علی بهرام پور هستم، طی سالیان فعالیت های بیزینسی در کشورهای روسیه، بلاروس، ترکیه، مالزی و کشور خودمان به نکته ای بسیار مهم در مورد موفقیت در کسب و کار درست پیدا کردم و آن برگ برنده مذاکره صحیح بود