اولین استندآپ کمدی که یادم میاد دیدم، استندآپ حمید ماهی صفت بود. روی سن اون دورتر یک نفر نوازنده آلت موسیقی کیبورد بود که گاهی باعث تحریک قر ریزی تو کمر تماشاچیان میشد ولی چند ثانیه بیشتر طول نمی کشید. به جای این که جلادان ... ببخشید ناظمان جلسه برای ارشاد و ئمر به مئروف از جای خود بلند شوند، حمید دست به کار میشد و هو هو کنان نوازنده را از اون بالا (دنیای ماورا) به پایین می آورد. (تو فیلم های ایرانی هم این مراسمات کم نیستن.)
ما هم نمی دونستیم نوازنده مست بوده و اگر ناظم جلسه بویی می برد، کل جلسه ختم به شر می شد. اما حمید این رو می دونست. نقش اون نوازنده شاد کردن مردمی بود که آرزوی شنیدن لذت موسیقی شاد را در کنار همدیگر ممکن بود به گور ببرند. کما این که هنوز این روند ادامه داره و ما از عادی شدن اجرای موسیقی شاد مَنعیم. و هنوز مجری استندآپ کمدی، نوازنده را به اجبار با هو خطاب می کند. گاهی فکر میکنم این اشارات نظر برای قطع ارتعاشات کمر برای ما عادت شده و الا اگر این فیوز پراندن ها ادامه دار نبود، شادی با موسیقی هم زودتر عادی می شد. و این رو هم بدونیم که اتفاقا این هو کردن ها از طرف ناظم، خطاب به همه تماشاچیان هست!!!
هو لغتی ست که کمتر روی اون مطالعه شده و با اون فردی را خطاب می کنند که در نگاه خطاب کننده، آن فرد خطاکار است. بماند که امروزه این خطاب کردن در درگیریها نوعی بی احترامی محسوب می شود. و در فرهنگ ما از سوی کسی رواست که حق را خودش به خودش داده باشد. این "حق" را که حمید به اجبار به خود داده تا بتوانیم در استندآپ بعدی هم وی را ببینیم منشأ شومی دارد به طول 4 دهه.
باشه من هم میدونم استندآپ کمدی جای بزن و برقص نیست ولی اگه شما جای بزن و برقصی به اندازه جمعیت شرکت کننده های استندآپ تو این خطه پهناور دیدی به منم بگو. ولی خواستم بگم حواسمون به عادتهای بدمون باشه. تا کی باید یکی دیگری رو به جرم شاد بودن با هو متوقف کنه؟ تا کی نوازنده و تماشاچی باید با هو خطاب بشن و این رو تحمل کنن؟ و تا کی باید چند ثانیه شاد باشیم و ناظم با چوب رو سرمون باشه؟
این یک تراژدیه منفوره نه یک کمدی استندآپ. ناظمان، تماشاچیان این استندآپ رو انسان آزاد فرض نمی کنند بلکه گوسفندانی فرض می کنند که نیاز به سگ و چوب چوپان دارند تا مسیری رو برن که ایشان در نظر دارن. و سکوت مقابل این هو به منزله سکوت در برابر شر هست.
بیدار شیم و دیگه نذاریم با هو خطاب بشیم!
