شاید الان با نیم متر ریش دیگر امید امام نباشیم ولی بدون شک امید آقای آیت اله خامنه ای هستیم(با توجه به گفته های ایشان در شبکه یک). مدت زمان زیادی نگذشت که متوجه شدم کار یک گروه و سازمان باید دلی باشد. چیزی که اصلا در مسئولان تصمیم گیرنده این کشور دیده نمی شود.
تعریف مسئول تصمیم گیرنده: یک فرد 55 ساله با ته ریش سفید کت و شلوار خاکستری روبه مشکی با بلیز آبی. کمی تا مقداری شکم برجسته و صورت تپل همانند سگ پاگ. وی به گونه ای حرف میزند گویا از او بهتر نداریم.
چنین افرادی انگیزه و توان کار های انقلابی در هیچ عرصه ای را ندارند. اوج هنرشان تشکیل جلسه با موز و شیرینی است. این نسل از مسئولان باید هرچه سریعتر با ما جوانان تعویض بشوند. چرا که اشتهای ما در موز خوردن بیشتر است و هیچ وقت موز و شیرینی به صورت تزیینی روی میز باقی نمی ماند.
وقتی به هم نسل های خودم نگاه میکنم( البته آدم درست و حسابی هایشان) نسلی پر از ایده با ذهن هایی خلاق، خسته از روزمرگی و مسئولان خیکی! دهه شستی ها هم همانند ما دهه هفتادی بودند ولی ناتوان از همکاری و اتحاد و درک یکدیگر. الان هم همه در حال تهیه رزق و روزی برای زن و دو بچه قد و نیم قد خود هستند.
ولی امید به نسل جوان کنونی است.
نسلی که امینم را میشنوند ولی عاشق یاس هستند.
نسلی که فلسفه راسل می خوانند ولی اشعار خیام چیز دیگری برای آن ها است.
نسلی که غرب را خوب شناخت ولی غرب زده نشدند. نسلی که از قدرت تخریب گر نا امیدی باخبر است.
ولی ما اشتباه دهه شستی ها را نخواهیم کرد و یکدیگر را پیدا خواهیم کرد. متحد خواهیم شد و با قلم و اندیشه و هنر، فرد درست را در جای درست خواهیم نشاند.
راهکار هایی برای مبارزه با بدی و اتحاد بیشتر:
1- با حماقت مبارزه ای بی بدیل خواهیم کرد نه انسان احمق! (البته در این مورد با طرفداران تتلو مبارزه مستقیم واجب است!)
2- در اندیشه و شناخت موضوعات مختلف علوم مادی و انسانی غافل نخواهیم بود.
3- ما نسلی هستیم که نه توسط پدر و مادر و نه توسط معلم درک میشویم پس اکثر ما احساس تنهایی و عدم درک شدن میکنیم. ولی ما همدیگر را داریم. از حمایت همدیگر غافل نشویم چرا که ما فقط یکدیگر را برای درک شدن و حمایت شدن داریم. #انصافا_کمی_مهربان_باشیم_بایکدیگر.
4- استفاده از داداشی ها و آبجی های بزرگتر دهه شستی مان در این مسیر. چرا که این نسل توان فرو کردن نِی در ساندیس را داشتند. پس هر کار دیگری هم میتوانند انجام دهند
آن چیزی که مرا تحریک به نوشتن این متن کرد. مشاهده برادر و خواهر های با استعداد و پر از شور و هیجان در چنین سایت بی نظیری است.
فقط چند نکته دیگر:
1-در مورد دهه شستی ها شوخی کردم. اتفاقا امید ما دهه هفتادی هشتادی ها به دهه شستی ها است.
2- لینک این متن را برای شروع این اتحاد، بین هم سن هایمان پخش کنیم(فقط می خوام لایک های پستم زیاد بشه!)
3- یکدیگر را پیدا کنیم حمایت کنیم و ماکارانی را با روغن کمتر درست کنیم.
