زمانی مشتری ها با دیدن دوربین های D&N به وجد می آمدند. البته قبل از مشتری ها ما فروشنده ها و تکنسین های مداربسته با دیدن تصاویر مایل به رنگی در محیط کم نور و مهتاب با رزولیشن های 700 تی وی لاین لذت می بردیم . و سعی می کردیم اولین پیشنهادمان در پروژه ها باشد.
با آمدن دوربین های استارلایت و سوپراستالایت همه چهارچوب های تکنولوژی نور را به هم ریخت . شما دیگر برای دیدن تصاویر رنگی در شب نیازی به پرژکتور ندارید . به راحتی می توانید با حداقل نور تصاویر با کیفیت رنگی داشته باشید. حالا دیگر مشتری با دیدن تصویر استارلایت و سوپراستارلایت پیش از اینکه به امنیت و نظارت مجموعه خود بپردازند مجذوب تصویر رنگی در تاریکی می شوند.
اما اساس این تصاویر چه می تواند باشد؟
در دوربین های تی وی لاینی آنالوگ ، سنسورهای سونی با قابلیت D&N با لوکس نورپایین مثل 0.0001 یا 0.001 به دوربین کمک می کردند تا با کمترین نور محیط تصویر اشیا و افراد با بیشترین جزییات در قسمت حساس به نور منعکس شود. در دوربین های استارلایت و سوپراستارلایت هم نقش اصلی را نور بازی می کند. در اصل مقدار نوری که سنسور دریافت می کند تعیین کننده وضوح تصویر در تاریکی است.
تفاوت اصلی در زمان و مکان دریافت نور در ساختار سنسور ها است. در استالایت ها به جای اینکه نور در انتهای کار به تصویر دریافتی اضافه شود، در همان ابتدا با آن آمیخته می شود و در پردازش های بعدی یک تصویر با کیفیت و رنگی از دوربین خارج می شود. یک مثال ساده : فرض کنید می خواهید داخل اتاق تاریکی را از پنجره کوچکی ببینید. اگر یک چراغ قوه را پشت سر خود به سمت پنجره بتابانید مقدار نور کمتری وارد اتاق شده و شما جزییات کمتری را می بینید. در مرحله بعد چراغ قوه را همراه یا جلوتر از چشمان خود به تاریکی اتاق بتابانید جزییات بیشتر و با کیفیت بالایی را مشاهده می کنید. البته این تکنولوژی خیلی پیچیده تر از این مثال ساده است. اما تمایز در مقدار نور ورودی از محیط به سنسور دوربین و اتفاقاتی که در این مسیر برای نور اتفاق می افتد، است.
مزایا:
معایب :
در خیلی مواقع شما می خواهید همزمان یک تصویر با کیفیت و رنگی داشته باشید و همچنین جزییاتی مثل پلاک و چهره . در این موقع این دوربین ها به شما چندان کمکی نمی کنند. با درگیر شدن پردازشگر این دوربین ها برای دریافت و تصحیح نور ، قدرت کمتری برای بهبود WDR , BLC و HLC می ماند. وقتی شما تنظیمات بیشتری را انجام می دهید، در اصل کارکرد دوربین را در موقعیت های پلاک خوانی و تفکیک اجزا ضعیف می کنید.
برای همین هم وقتی در دوربین های پلاکخوان می خواهیم در سرعت های بالا پلاک را شناسایی کنیم مقدار ورودی نور به سنسور را محدود به جزییات اصلی می کنیم و دیافراگم دوربین را با کمیت های HLC , BLC و WDR بالانس می کنیم . و در اکثر موارد تصویر سیاه و سفید اما با جزییات داینامیک به دست می آوریم.
در پایان از اینکه این مقاله را مطالعه کردید، از شما سپاسگزارم . برای بهبود این مقاله می توانید نظر و تجربه هایتان را در باره این مساله کامنت بگذارید.
