کتابخانه نیمه شب ( the midnight library ) کتابی است درمورد، مرگ و زندگی که یه کتابخونه واسطه اون است و توی اون کتابخونه، قفسه های کتاب تا ابد ادامه دارن. هر کتاب شانس امتحان کردن یکی از زندگی هایی رو بهت میده که می تونستی تجربه شون کنی تا ببینی اگه انتخاب دیگه ای کرده بودی، چی میشد...
اگر شانس اینو داشتی که حسرت هات رو از بین ببری، کار متفاوتی انجام بدی، چه اتفاقی می افتاد؟
من وقتی خلاصه کتاب رو خوندم، اولین چیزی که به ذهنم خطور کرد، موضوع جهان های موازی و بحث انتقال از جهانی به جهان دیگر بود! فکر میکردم مت هیگ ( نویسنده کتاب ) قصد داره با استفاده از کتاب و کتابخونه، موضوع جهان های موازی رو برای ما به صورت رمان و با بیان ساده تر و با مثال هایی قابل درک آشنا کنه.
اما خلاصه کتاب بحث مرگ و زندگی رو وسط کشیده بود که باز به خودم گفتم که شاید قراره داستان یک فردی رو بگه که برای نجات زندگیش مجبوره به دنیا های موازی سفر کنه و به گذشته برگرده تا جلوی مرگ خودشو بگیره!
وقتی کتاب رو شروع کردم، فهمیدم که تا حدودی تصوراتم نسبت به داستان کتاب اشتباه بود!
شاید بحث دنیا های موازی در کتاب مطرح شده بود ولی مت هیگ این رو بهانه کرده بود که یک چیزی رو به من بفهمونه. من وقتی کتاب رو میخوندم، تمام کاراکتر های مت هیگ رو برای خودم یک نماد میدونستم و این نمادها، همشون مفهوم هایی رو میرسوندن که خودم توی بازه زمانی های متفاوت حسشون کرده بودم. مفهوم های حسرت، ناامیدی، مرگ، زندگی و....
من کل 256 صفحه کتاب ( در ادامه توضیح میدم که از کدوم نشر خوندم ? ) اسیر عمق قصه گویی مت هیگ شده بودم و من بخش عمده ای از کتابخانه نیمه شب رو صرف تأمل در زندگی خودم و تصمیماتی که قبلا گرفته ام، و همچنین نگاه کردن به آینده و تصور تصمیم های بی نهایتی که میتونه پیش رویم باشه، کردم!
به نظرم این میتونه نشون از این باشه که نویسنده واقعا با استعداده!
مت هیگ در سال ۱۹۷۵ در شفیلد انگلستان به دنیا آمد. او رمان‌نویس و روزنامه‌نگار است. مت هیگ تحصیلاتش را در دانشگاه هال در رشته زبان انگلیسی و تاریخ به پایان برد و تا به حال آثار داستانی و غیر داستانی زیادی برای کودکان و بزرگسالان نوشته است. مت هیگ در بیست و چهار سالگی به افسردگی شدیدی مبتلا شد اما توانست آن را پشت سر بگذارد و به زندگی باز گردد.
( این موضوع افسردگی مت هیگ در یک دوره زمانی واقعا برای من جالب بود. چراکه شخصیت اصلی داستان به اسم نورا سید نیز در حدودای سن 24 سالگی افسرده میشه و یک جورایی این افسردگی باعث اغاز داستان کتاب میشه!)
بعضی اوقات ما توی زندگیمون خودمون رو سرزنش میکنیم که ای کاش طور دیگه ای رفتار میکردیم؛ اما زندگی مثل مغازه خواربار فروشی نیست که مثلا یک مشت تخمه افتابگردون برداری تست کنی اگه خوب بود بخریش و اگه بد بود نخریش!
نورا ( شخصیت اصلی داستان ) در زندگیش حسرت هایی داشت؛ حسرت هایی که فکر میکرد که اگر طوری دیگر رفتار میکرد، قطعا زندگی بهتری خواهد داشت. نورا توی دنیا های موازی زندگی هایی رو انتخاب کرد که توی اون دنیا حسرت هاش نباشن
ولی خوب ما که مثل نورا همچین شانسی رو نداریم. پس بیایم کتاب حسرت های خودمونو بنویسیم و لیست کنیم و از خودمون بپرسیم که: من چه کاری میتونم برای خودم بکنم؟ چه چیزی رو دوست دارم؟ ایا واقعا چیزی رو که دوست دارم برای دل خودمه یا برای خوشحال نگه داشتن بقیه؟!
بریده ای از کتاب: اگه تلاش کنی به اون چیزی تبدیل بشی که براش ساخته نشدی، شکستت حتمیه. تلاش کن خودت باشی. سعی کن خودت باشی، سعی کن مثل خودت فکر کنی، ببینی و عمل کنی. تلاش کن بهترین نسخته از خودت باشی. اونو در آغوش بگیر و ازش حمایت کن و دوستش داشته باش. روی این مسئله، حسابی کار کن، و هرگز به خاطر تمسخر دیگران تفکرتو عوض نکن
اگه این زندگی و این وضعیتو دوسش نداری، به کارایی که نکردی فکر نکن. به این فکر کن که از الان میتونی چه کار کنی، که زندگیتو دوست داشته باشی و کتاب حسرتاتو از 1000 صفحه به نهایتا 10 صفحه تبدیل کنی!
من بر خلاف بقیه، نشر اتیسا رو خوندم و واقعا کیفیت چاپ و جلد واقعا مناسب بود و دوست داشتم. مترجم این کتاب، خانم سیما بابایی بود که بر خلاف تصورم واقعا ترجمه خوبی داشتن و بعضی اشخاص و اسامی خاصی که کتاب آورده بود رو به صورت پانوشت اورده بودند
کتابی که من تهیه کردم، چاپ چهارم و سال 1400 بود که قیمت روی جلدش 148000 تومن بود. برای نسخه الکترونیکی میتونید از طاقچه و فیدیبو، نشر کوله پوشتی رو تهیه کنید و مطالعه کنید. ??
من به این کتاب نمره 4 از 5 رو میدم. اون یک نمره ای که کم دادم به خاطر این بود که بعضی از بخش های کتاب قابل پیشبینی میشد؛ اما جذابیت داستان، همچنان بالا بود. من توی قلبم بهش 5 میدم ولی مغزم میگه 4 بنویس :)
پایان این صحبتامو با بخشی از کتاب تموم میکنم:
خانم الم: اگه بخوای تو شطرنج پیروز بشی باید یه چیزی رو بدونی.... و اون اینه که تا وقتی بازی تموم نشده باید ادامه بدی. تا وقتی هنوز یه سرباز تو زمین هست بازی تموم نشده. حتی اگه یه بازیکن فقط اسب و شاه داشته باشه و مهره های حریف کامل باشه، این هنوز هم یه بازیه. حتی اگه تو یه سرباز بودی، که شاید همه مون باشیم، باید همیشه به خاطر داشته باشی که سرباز جادویی ترین مهره شطرنجه. شاید کوچیک و معمولی به نظر برسه، اما اون چیزی که نشون میده نیست. به خاطر اینکه یه سرباز فقط یه سرباز نیست. سرباز یک وزیر بالقوه است. تنها چیزی که نیاز داری اینه که یه راهی واسه حرکت به جلو پیدا بکنی. کم کم جلو بری. اون وقت به اون طرف میرسی و میتونی تمام مهره هارو آزاد کنی
نورا: منظورتون اینه که تنها مهره ام سربازه و باید با اون بازی کنم؟
خانم الم: من فقط دارم میگم چیزهایی که شاید معمولی به نظر برسن میتونن تو رو به سمت موفقیت هدایت کنن
