تشریح مفروضات بنیادی حسابداری
مفروضاتي عام و اصولي بوده که مبناي تهیه صورت هاي مالي و اساس وضع اصول حسابداری به طور مشخص بیان نمی شود زیرا فرض بر پذیرش و استفاده از می باشند. این مفروضات عمومی آنهاست و به همین دلیل نیازي به اثبات ندارند. مفروضات بنیادی حسابداري شامل مفاهیم زیر می باشد:
طبق این فرض، هر واحد اقتصادي (اعم از اینکه داراي شخصیت حقوقي و یا فاقد آن باشد) به عنوان یک واحد مستقل از مالک یا مالکان آن و نیز جدا از مؤسسات دیگر در نظر گرفته می شود. در مواردي که هدف سودمندی اطلاعات مالي بهتر فراهم شود، ممکن است شخصیت حسابداري مفهومی فراتر از شخصیت حقوقي پیدا کرده و یا بالعکس ممکن است مفهوم آن بسیار محدودتر از مفهوم واحد شخصیت اقتصادي باشد.
فرض تداوم فعالیت بدین معنی است که واحد اقتصادي تا آینده قابل پیش بیني به فعالیت هاي خود ادامه خواهد داد مگر آنکه عکس آن ثابت شود. فرض تداوم فعالیت مبناي طبقه بندي دارایي ها و بدهي ها به جاري یا بلند مدت می باشد. واحد انتفاعی اعم از قهری یا اختیاری، تصمیم ارکان ذی صلاح واحد انتفاعي به انحلال، انقضای مدت تعیین شده در اساسنامه، تحمل زیان هاي عمده و پیاپی و یا تعطیل بلند مدت تمام یا بخش عمده ای از فعالیت هاي یک واحد انتفاعی، وضعیت هایی است که می تواند فرض تداوم فعالیت را منتفی سازد.
فرض واحد اندازه گیري بدین معني است که کلیه معاملات، عملیات و رویدادهاي مالي باید بر حسب پول (به عنوان مقیاس مشترک انـدازه گیري ارزش در کلیه مبادلات اقتصادي) مورد سنجش قرار گرفته و گزارش شود.
اصولا نتایج واقعی حاصل ازعملیات یک واحداقتصادی را صرفا می توان درپایان عملیات ان و پس از تصفیه کامل تعیین نمود. اما استفاده کنندگان از گزارشات و اطلاعات مالي نمی توانند تا آن موقع تأمل نمایند. کوتاهي به نام بنا به دلایل فوق، در حسابداري عمر یک واحد اقتصادی به دوره هاي زماني نسبتا «دوره حسابداري» تقسیم می شود. یکي از مزایاي تقسیم عمر یک واحد اقتصادي به قطعات زماني کوچک تر این است که ویژگی «قابلیت مقایسه» را فراهم کرده و امکان سنجش و ارزیابی نتایج حاصل از فعالیت های مؤسسات اقتصادی را در دوره های زمانی مختلف ایجاد می نماید.
اساس فرض تعهدی بر این است که در حسابداری درآمدها به محض تحقق و هزینه ها به محض وقوع باید شناسایی و در حساب ها ثبت گردد. در مبنای نقدی همان گونه که عنوان گردید درآمد به جاي آنکه به هنگام تحقق شناسایی گردد به هنگام وصول در حساب ها ثبت می گردد. لذا درآمد قابل شناسایي در این مبنا به شرح زیر قابل محاسبه خواهد بود.
پیش دریافت درآمد + دریافتي از بابت حساب ها + درآمد نقدي = درآمد و اسناد دریافتني تجاري همچنین هزینه ها (شامل قیمت تمام شده کالای فروش رفته و هزینه های دیگر) به ترتیب زیر قابل محاسبه می باشد.
پیش پرداخت خرید کالا + پرداختي از بابت حساب ه ا+ خرید نقدی = قیمت تمام شده کالاي فروش رفته و اسناد پرداختي تجاری
